جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای Synapomoprphy

یاسمن سلمکی،
دوره 3، شماره 4 - ( 12-1395 )
چکیده

تکامل صفات ریخت ­شناختی در چارچوب مطالعات تبارزایشی و براساس داده­ های توالی nrITS صورت گرفت. در این تحلیل 28 آرایه شامل دو برون گروه (Betonica officinalis, Melittis mellisophyllum) و 26 آرایه از گونه ­های سرده Stachys که در ایران رویش دارند به­ منزلۀ درون­گروه انتخاب شدند. به­منظور بررسی روند تکامل صفات، ده صفت رویشی و زایشی انتخاب شد. این صفات شامل زیستگاه، شکل رویشی، ریخت‌شناسی برگ، گل‌آذین، کاسه، و جام کرک­پوش بودند. بازسازی روابط تبارزایشی داده­ های توالی nrITS براساس روش استنباط بیزی انجام شد. سپس، بررسی روند تکامل صفات ریخت­ شناختی با استفاده از نرم ­افزار Mesquite  و ماتریس داده­ های ریخت­ شناسی انجام گرفت. نوع صفت، حالت­ های صفت، تعداد گام­ های  و ضریب لازم و ضریب سازگاری برای هریک از صفات محاسبه شد. از میان صفات ریخت­ شناختی بررسی ­شده، صفات مربوط به شکل رویشی و وجود کرک­پوش ساده از جمله صفاتی بودند که دارای بالاترین ضریب سازگاری بود و کمترین جورگرایی را نشان می­دادند. کمترین میزان ضریب سازگاری به صفاتی همچون کاسۀ متقارن، برگ­های قاعده­ ای پایا و وجود کرک غده ­ای اختصاص داشت و به عبارت دیگر بیشترین میزان جورگرایی را نشان می­دادند. بررسی روند تکامل صفات ریخت­ شناختی نشان داده است که بخشۀ Eriostomum و بخشۀ Fragilicaulis به ­ترتیب از جمله ابتدایی ­ترین و پیشرفته ­ترین بخشه­ های سرده Stachys به شمار می رود.


زهره خلیلی، شاهرخ کاظم پور اوصالو، علی اصغر معصومی،
دوره 7، شماره 2 - ( 4-1399 )
چکیده

روابط تبارزایشی و تکامل صفات ریخت‌شناسی بخشه‌های Acanthophace و Aegacantha از سرده Astragalus با استفاده از ترکیب داده‌های ITS و rpl32-trnLUAG و انتخاب گونه Astragalus stocksii به عنوان برون‌گروه بررسی شدند. از دستاوردهای تبارزایشی این مطالعه تک نیا نبودن بخشه Acanthophace در مفهوم کنونی به دلیل جدایی گونه A. ovigerus و ناسازگاری موقعیت این گونه در داده‌های هسته‌ای با کلروپلاستی است. بخشه Aegacantha نیز به دلیل موقعیت گونه A. montis-parrowii در فاصله دور از سایر اعضای بخشه و قرارگیری در کنار سایر گون های خاردار، در مفهوم کنونی تک نیا نیست. بازسازی 32 صفت بر روی درخت تبارزایشی ترکیبی بیزین نشان داد که برخی از صفات برای تعیین حدود آرایه‌شناختی بخشه‌های Acanthophace و Aegacantha مفید است. تکامل صفاتی مانند وجود فشردگی در پهنک درفش، شکل نیام و داشتن نیام تک‌حجره به اندازه کافی برای جداسازی گونه A. ovigerus از سایر گونه‌های خویشاوند خود ارزشمند است. تکامل صفات منطبق با موقعیت تبارزایشی دور گونه A. montis-parrowii از سایر گونه‌های خویشاوند خود عبارتند از: تعداد گل در گل‌آذین، وجود دم گل‌آذین، گلبرگ‌های کرک‌دار، شکل ویولونی و وجود فشردگی در پهنک درفش، تمایز ناخنک در قاعده درفش، وجود ناخنک درفش و اختلاف اندازه طول ناو و بال.
 
 

صفحه 1 از 1     

Creative Commons Licence
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.




کلیه حقوق این وب سایت متعلق به یافته های نوین در علوم زیستی است.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2015 All Rights Reserved | Nova Biologica Reperta

Designed & Developed by : Yektaweb