Khalili Z, Kazempour-Osaloo S, Maassoumi A A. Phylogeny and morphological traits evolution of Astragalus sects. Acanthophace and Aegacantha in Iran on the basis of nrDNA ITS and rpl32-trnLUAG sequences
. nbr 2020; 7 (2) :228-241
URL:
http://nbr.khu.ac.ir/article-1-3306-fa.html
خلیلی زهره، کاظم پور اوصالو شاهرخ، معصومی علی اصغر. تبارزایی و تکامل صفات ریختشناسی بخشههای آکانتوفاسه و اگاکانتا از سرده گون (تیره باقلائیان) بر اساس توالیهای هستهای و کلروپلاستی در ایران. یافته های نوین در علوم زیستی. 1399; 7 (2) :228-241
URL: http://nbr.khu.ac.ir/article-1-3306-fa.html
گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران؛ قطب تبارزایی موجودات زنده ایران، دانشگاه تهران، تهران، ایران ، skosaloo@modares.ac.ir
چکیده: (3701 مشاهده)
روابط تبارزایشی و تکامل صفات ریختشناسی بخشههای Acanthophace و Aegacantha از سرده Astragalus با استفاده از ترکیب دادههای ITS و rpl32-trnLUAG و انتخاب گونه Astragalus stocksii به عنوان برونگروه بررسی شدند. از دستاوردهای تبارزایشی این مطالعه تک نیا نبودن بخشه Acanthophace در مفهوم کنونی به دلیل جدایی گونه A. ovigerus و ناسازگاری موقعیت این گونه در دادههای هستهای با کلروپلاستی است. بخشه Aegacantha نیز به دلیل موقعیت گونه A. montis-parrowii در فاصله دور از سایر اعضای بخشه و قرارگیری در کنار سایر گون های خاردار، در مفهوم کنونی تک نیا نیست. بازسازی 32 صفت بر روی درخت تبارزایشی ترکیبی بیزین نشان داد که برخی از صفات برای تعیین حدود آرایهشناختی بخشههای Acanthophace و Aegacantha مفید است. تکامل صفاتی مانند وجود فشردگی در پهنک درفش، شکل نیام و داشتن نیام تکحجره به اندازه کافی برای جداسازی گونه A. ovigerus از سایر گونههای خویشاوند خود ارزشمند است. تکامل صفات منطبق با موقعیت تبارزایشی دور گونه A. montis-parrowii از سایر گونههای خویشاوند خود عبارتند از: تعداد گل در گلآذین، وجود دم گلآذین، گلبرگهای کرکدار، شکل ویولونی و وجود فشردگی در پهنک درفش، تمایز ناخنک در قاعده درفش، وجود ناخنک درفش و اختلاف اندازه طول ناو و بال.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم گیاهی دریافت: 1398/6/16 | ویرایش نهایی: 1399/4/11 | پذیرش: 1398/9/8 | انتشار: 1399/4/10 | انتشار الکترونیک: 1399/4/10