جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای Trx
تاثیر شش هفته تمرین TRX بر میزان پروتئین GDNF سرم خون زنان سالمند
مجتبی صالح پور، فائزه رضوانی، فرزانه حاتمی،
دوره ۰، شماره ۰ - ( ۸-۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: پروتئین GDNFدر شکل پذیری عصبی شناختی و سارکوپنی دخیل است و افزایش GDNF در اثر تمرین مقاومتی موجب پیری سالم‌تر و تاخیر سارکوپنی می‌شود که تمرینات مقاومتی TRX موجب بهبود عملکرد و روحیه سالمندان می‌شود. هدف از پژوهش حاضر تاثیر شش هفته تمرین TRX بر میزان پروتئین GDNF سرم خون زنان سالمند است.
روش تحقیق: هدف تحقیق، کاربردی با روش نیمه تجربی شامل پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل و داده های میدانی و آزمایشگاهی است. ۲۸ زن سالمند ۵۵ -۷۵ ساله کانون بازنشستگان دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران به طور تصادفی به دو گروه تجربی(۱۵ نفر) با میانگین سنی ۶۰/۵ ± ۸۶/۶۰، وزن ۹۵/۱۱ ± ۰۰/۷۵ ، BMI ۲۲/۴ ± ۶۵/۲۷ و شش هفته تمرین TRX و گروه کنترل(۱۳ نفر) با میانگین سنی ۰۳/۴± ۳۸/۶۴ ، وزن ۹۵/۴ ± ۶۹/۷۲، BMI ۱۸/۲  ± ۳۳/۲۸ و عدم تمرین تقسیم شدند. هفته اول و ششم از هر دو گروه آزمون‌ قدرت بالاتنه، پایین‌تنه و میزان پروتئین GDNF به روش الایزا گرفته شد. آزمون شاپیرو-ویلک جهت بررسی طبیعی بودن توزیع داده‌ها، آزمون لوین برای همگنی واریانس‌ها و آزمون تحلیل کوواریانس یک راهه در سطح معناداری ۰۵/۰ >P برای آزمون فرضیه‌ها استفاده و محاسبات آماری با spss۲۴ انجام شد.
یافته‌ها: در نتایج تحلیل کوواریانس قدرت بالاتنه و پایین تنه بین دو گروه تفاوت معناداری در سطح ۰۵/۰ >P وجود دارد. با حذف اثر متغیر پیش آزمون، بین میزان پروتئین GDNF گروه تجربی و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. با مقایسه میانگین‌های تعدیل شده در گروه تجربی و کنترل، میزان پروتئینGDNF گروه تجربی (۷۵۱/۱۵ ± ۱۰۲/۴۴۳) به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل (۰۲۹/ ۱۷± ۷۵۶/۲۰۹ ) است(۰۵/۰ >P).
نتیجه گیری: شش هفته تمرین TRX بر میزان پروتئین GDNF زنان سالمند، قدرت بالاتنه و پایین تنه تاثیر معناداری داشت و احتمالا می تواند در کاهش و یا به تاخیر انداختن سارکوپنی موثر باشد.
 
مقایسه تاثیر هشت هفته تمرینات مقاومتی سنتی و TRX بر عملکرد فوتبالیست-های مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی
سید محمد حسینی، علی کشتی ارای، مصطفی حسین شهید،
دوره ۰، شماره ۰ - ( ۸-۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه و هدف:  کمردرد یکی از شایعترین اختلالات اسکلتی – عضلانی است. از انجا که تحمل وزن برای افراد مبتلا به کمردرد دشوار است،  درمانی که بتواند در عین تحمل وزن بدون درد تقویت عضلات ناحیه کمری را به دنبال داشته ، بسیار مورد توجه است. لذا هدف انجام این پژوهش مقایسه تاثیر هشت هفته تمرینات مقاومتی سنتی  و TRX بر  عملکرد افراد دارای کمردرد مزمن غیراختصاصی بود.
روش بررسی: ۴۵ فوتبالیست ۲۰ تا ۳۰ ساله دارای کمردرد مزمن به صورت هدفمند انتخاب و در ۳ گروه، تمرینات TRX، تمرینات سنتی و گروه کنترل  هر یک به تعداد ۱۵ نفر قرار گرفتند. قبل و بعد از دوره تمرینی متغیر عملکرد توسط آزمون مربع، و استقامت تنه توسط آزمون­های مگیل ارزیابی گردید. در ادامه آزمودنی های گروه های تجربی تمرینات مربوط به خود را به مدت ۸ هفته و هر هفته ۳ جلسه ۴۵ دقیقه ای انجام دادند، درحالیکه گروه کنترل بدون تمرین تخصصی کمردرد روند تحقیق را سپری کردند. جهت تحلیل استنباطی داده ها از روش آماری تحلیل واریانس اندازه های تکراری استفاده گردید.
یافته ها: در مقایسه درون گروهی، در هر دو گروه تمرینات سنتی و TRX بر عملکرد اثر معنی داری مشاهده شد ولی در گروه کنترل تفاوت معنی دار مشاهده نشد. یافته ها نشان داد، در مقایسه بین گروهی بین گروه های مداخله نسبت به کنترل و بین دو گروه مداخله، تفاوت معنی داری در متغیره عملکرد و استقامت عضلات تنه مشاهده شد، به طوریکه گروه تمرینات TRX نسبت به تمرینات سنتی تأثیر و اندازه اثر بیشتری داشت.
نتیجه گیری: به طور کلی نتایج تحقیق حاضر نشان داد که برنامه تمرینات TRX نسبت به تمرینات مقاومتی سنتی، در بهبود عملکرد تأثیر معنی داری دارد.
 

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به پژوهش در طب ورزشی و فناوری است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Research in Sport Medicine and Technology

Designed & Developed by : Yektaweb