سامانه نشریات علمی

هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین عملکرد سرعتی شنای کرال سینه و طول فاسیکل عضلانی در ۲۳ شناگر پسر نوجوان بود. آزمودنی‌ها بر اساس عملکرد شنـای کرال سینه ۲۵ متر سرعت به دو گروه ۷/۱۵- ۶/۱۴ ثانیه (S_۱ ، تعداد= ۱۱ نفر) و ۱۷- ۸/۱۵ ثانیه (S_۲ ، تعداد= ۱۲ نفر) تقسیم شدند. شاخص‌های معماری عضلانی ضخامت عضلانی، زاویه پنیت و طول فاسیکل با استفاده از تصاویر اولتراسونوگرافی نوع B در عضلات دوسر بازویی، سه­سر بازویی، پهن خارجی، دوقلوی میانی و دوقلوی خارجی اندازه‌گیری شد.S_۱  به طور معنی­دار دارای ضخامت بیشتر در عضلات پهن خارجی، دوقلوی خارجی و سه­سر بازویی بود. زاویه پنیت تنها در عضله سه­سر بازویی به طور معنی­دار در گروه S_۱ کوچک‌تر بود.S_۱ به طور معنی­دار در عضلات پهن خارجی، دوقلوی خارجی و سه­سر بازویی دارای طول فاسیکل مطلق بلندتر و در عضلات پهن خارجی و سه­سر بازویی دارای طول فاسیکل نسبی (نسبت به طول اندام) بلندتری بود. بین عملکرد سرعتی شنای کرال سینه ۲۵ متر و طول فاسیکل مطلق و نسبی عضلات پهن خارجی (مطلق: ۴۹/۰- = r ، نسبی: ۴۳/۰- = r) و دوقلوی خارجی (مطلق: ۴۷/۰- = r ، نسبی: ۴۲/۰- = r)  ارتباط معنی­داری وجود داشت. به نظر می‌رسد طول فاسیکل عضلانی یکی از عوامل تأثیرگذار بر عملکرد شنای کرال سینه سرعتی شناگران نوجوان باشد.

عملکرد شناگران نوجوان می تواند تحت تأثیر شاخص های بیومکانیکی، فیزیولوژیکی و آنتروپومتریکی
مختلفی قرار بگیرد. هدف این پژوهش بررسی تأثیر شاخص های بیومکانیکی (طول استروک، تناوب استروک
و شاخص استروک) و معماری عضلانی (ضخامت عضلانی، زاویه پنیت و طول فاسیکل) و آنتروپومتریکی
(قد، وزن، شاخص توده بدن، طول دو دست، عرض شانه و طول بازو، ران و ساق) بر پیش بینی عملکرد
۱۳ سال) بوده است. تحلیل رگرسیون /۸۶ ±۰/ شنای کرال سینه ۵۰ متر ۲۳ شناگر پسر نوجوان (سن: ۸۶
مرحلهای برای بررسی چگونگی توصیف واریانس عملکرد شنا توسط این شاخص ها مورد استفاده قرار
از واریانس (p<۰/ گرفت. شاخص استروک، ضخامت پهن خارجی و طول استروک حدود ۸۹ درصد ( ۰۱
عملکرد این شناگران را توصیف کردند و شاخص استروک بهترین پیشبینیکننده منفرد عملکرد شنا بود
R۲ = ۰/۵۱۹) در نتیجه عملکرد شنای ۵۰ متر کرال سینه در شناگران نوجوان به طور برجسته .(p<۰/۰۰۱ ،
توسط شاخص های بیومکانیکی و معماری عضلانی تعیین م یشود و در زمان پیش بینی عملکرد شناگران
نوجوان باید این شاخ صها را در نظر گرفت.

پارامترهای آنتروپومتریکی و بیومکانیکی در بهبود سطح کیفی اجرای مهارت­‌های ورزشی تأثیرگذار است و شناسایی و ارتباط میان این عوامل برای محققان و متخصصان علوم ورزشی قابل توجه است. هدف از انجام این مطالعه ارتباط میان برخی از شاخص‌­های آنتروپومتریکی و بیومکانیکی شناگران دختر در شنای کرال سینه و پشت بود. ۲۰شناگر دختر؛ در میانگین و انحراف معیار (سن ۲±۱۲سال، قد ۱۱/۲۳±۱۴۷/۵۰ سانتیمتر، وزن ۹/۵۸±۳۹/۵۳کیلوگرم) بعنوان آزمودنی شرکت کردند. پس از تکمیل فرم رضایت‌­نامه و اطلاعات فردی، ویژگی­‌های آنتروپومتریکی، دامنه حرکتی، قدرت آزمودنی­‌ها، رکورد شناگران همراه با اطلاعات مربوط به تعداد دورهای کامل حرکت دست­‌ها و تعداد ضربات پاها در مسافت ۲۵متر اندازه­‌گیری شد. برای تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (همبستگی پیرسون، تحلیل عاملی برای تعیینشاخص‌­های اصلی اثرگذار و رگرسیون چندمتغیری برای تعیین نقششاخص­‌های اصلی گزینش­شده) استفاده شد. نتایج بیانگر ارتباط معنی­‌دار قد و وزن با طول ضربه شناگران شنای کرال سینه وارتباط معنی­‌دار پهنای لگن و پهنای سر با قدرت تحتانی شناگران شنای کرال سینه و پشت بود، همچنینارتباط معنی­‌داری میان تیپ بدن (اندومورف، مزومورف) با برخی از شاخص‌­های بیومکانیکی (سرعت، تعداد ضربات پاها، قدرت فوقانی، دامنه حرکتی هایپر اکستنشن ران) شناگران مشاهده شد. نتایج بدست آمده مؤید وجود ارتباط میان درصدی از شاخص­‌های آنتروپومتریکی و بیومکانیکی شناگران شنای کرال­ سینه و پشت بود. ضمن این­کهبرخی پیش­گویی­کننده­‌های پارامترهای بیومکانیکی در دو شنای کرال سینه و پشت با شناگران یکسان با هم متفاوت بودند.