جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای محدودیت جریان خون
پاسخ نشانگرهای متابولیسم استخوانی به تمرینات هوازی با محدودیت جریان خون و مکمل‌گیری ویتامین D در زنان بالای 35 سال
مرتضی نقیبی،
دوره 17، شماره 17 - ( 2-1398 )
چکیده
پوکی استخوان با کاهش موادمعدنی استخوان­‌ها مشخص شده و موجب شکنندگی استخوان­‌ها می­‌شود. هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر 8 هفته تمرین هوازی با محدودیت جریان خون و مکمل­‌گیری ویتامینD بر بعضی از نشانگرهای متابولیسم استخوانی زنان میانسال بود. در این پژوهش 30 زن با سن 7.44±42.76سال، قد 5.74±157.90سانتی ­متر، وزن 9.68±70.55کیلوگرم و توده­­‌بدنی 3.87±28.33 کیلوگرم بر متر مربع که برای تندرستی تمرین می‌کردند، در سه‌گروه 10 نفری شامل دوگروه تمرین هوازی با و بدون محدودیت جریان خون که هر دو مکمل ویتامینD مصرف می­‌کردند و یک­‌گروه کنترل بدون فعالیت با مصرف شبه دارو تقسیم شدند. گروه­‌های تجربی به مدت 8 هفته، هفته‌­ای 3 روز و روزی یک ساعت همراه با مصرف 400 واحد ویتامینD تمرین کردند. غلظت نشانگرهای کلسیم و فسفر به روش فتومتریک و آلکالین ­فسفات به روش DGKc (استاندارد انجمن بیوشیمی آلمان) پیش و پس از تمرینات با آزمایش سرم خون اندازه­‌گیری شدند. جهت بررسی توزیع داده‌­ها، از آزمون کولموگروف اسمیرنوف  و برای بررسی میزان تاثیر­گذاری تمرینات و تفاوت میان گروه­‌ها از تحلیل واریانس با اندازه‌­های تکراری استفاده شد. تاثیر تمرینات­ هوازی با محدودیت جریان­ خون و مصرف ویتامینD بر آلکالین­ فسفاتاز و فسفر، با وجود تاثیرات خوب، معنی­­دار نبوده، اما بر کلسیم معنی­‌دار بوده است. همچنین مقایسه میان‌­­گروهی نشان داد تفاوت میان آلکالین ­فسفات و فسفر گروه‌ها غیرمعنی­‌دار، اما در کلسیم به نفع گروه محدودیت جریان خون معنی­‌دار بوده است. هر دو روش تمرین هوازی با و بدون محدودیت جریان­ خون با مکمل‌گیری ویتامینD تاثیرات مفیدی بر املاح استخوانی داشته و از روند پوکی استخوان در بانوان جلوگیری نموده اما، روش با محدودیت جریان خون تاثیر بیش­تری دارد.

مطالعۀ تأثیر تمرین شدید تناوبی رکاب‌زدن همراه با محدودیت جریان خون بر عملکرد هوازی و بی‌هوازی مردان جوان فعال
حمید رجبی، پژمان معتمدی، داود ذبیحی،
دوره 18، شماره 19 - ( 4-1399 )
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین تناوبی شدید همراه با محدودیت جریان خون بر عملکرد هوازی و بی‌هوازی مردان جوان فعال است. به‌­این­‌منظور، 24 نفر از دانشجویان رشتۀ تربیت‌بدنی 23-19 ساله دانشگاه خوارزمی (میانگین وزن 6±67/8 کیلوگرم، قد 5/4±173/9 سانتی‌متر و شاخص توده بدنی 6/84±22/7) به سه گروه تمرین تناوبی شدید همراه با محدودیت جریان خون، تمرین تناوبی شدید بدون محدودیت جریان خون، و گروه گواه تقسیم شدند. پروتکل تمرینی شامل دو هفته تمرین رکاب­‌زدن هر هفته شش جلسه و هر جلسه ده مرحلۀ یک­‌دقیقه‌­ای، با شدت 85-80 درصد Wmax بود که بین هر مرحله، دو دقیقه ریکاوری فعال با شدت 50 درصد Wmax صورت گرفت (مجموع زمان تمرین اصلی در هر جلسه 30 دقیقه بود). پیش و پس از دورۀ تمرین، پروتکل آزمون­ آستراند برای بررسی عملکرد هوازی و آزمون وینگیت برای بررسی عملکرد بی‌­هوازی اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تی وابسته، آزمون تحلیل واریانس یک‌­سویه و آزمون تعقیبی ال.اس.دی استفاده شد. نتایج نشان­‌دهندۀ تفاوت معنی­‌دار در عملکرد هوازی گروه­‌های تمرینی نسبت به گروه گواه (0/000=p vo2max، 0/000=p wmax، 0/001=p زمان رسیدن به خستگی) بود. دیگر یافتۀ پژوهش، گویای افزایش معنادار مؤلفه‌های عملکرد هوازی در گروه تمرین همراه با محدودیت جریان خون نسبت به گروه تمرین بدون محدودیت جریان خون بود، اما، تفاوت معناداری در عملکرد بی‌­هوازی بین هیچ‌­یک از گروه‌­ها (0/064=p اوج توان بی­‌هوازی، 0/058=p میانگین توان بی‌­هوازی، 826/.=p حداقل توان بی­‌هوازی) مشاهده نشد. به­‌طور­کلی، نتایج نشان داد اعمال محدودیت جزئی بر جریان خون حین تمرین تناوبی رکاب‌­زدن، بر سازگاری هوازی در یک دورۀ کوتاه اثر معنی‌­داری دارد، اما بر عملکرد بی­‌هوازی بی­‌تأثیر است.

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به پژوهش در طب ورزشی و فناوری است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Research in Sport Medicine and Technology

Designed & Developed by : Yektaweb