مهدی عجم، آذر آقایاری، سوانا حقوردیان، مهدی قیطاسی،
دوره ۱۲، شماره ۷ - ( ۱-۱۳۹۳ )
چکیده
تحقیق حاضر به بررسی اثر ۲۱ هفته تمرین هوازی بر برخی شاخصهای سیستم ایمنی و سلامت عمومی در بیماران زن مبتلا به سرطان پستان پرداخت. ۰۴
۱۲ کیلوگرم بر مترمربع و /۹±۱/ ۳۶ کیلوگرم و شاخص توده بدنی ۹ /۱±۹/ ۱۳ سال، وزن ۹۹ /۹±۲۱/ زن مبتلا به سرطان پستان در دو گروه تمرین با میانگین ۱
۱۲ کیلوگرم بر مترمربع قرار گرفتند. گروه تمرین، علاوه بر شیمی /۰ ± ۱/ ۳۹ کیلوگرم و شاخص توده بدنی ۲ /۲±۳/ ۱۳ سال، وزن ۱۳ /۳±۲۴/ کنترل با میانگین ۲
۰۴ درصد حداکثر ضربان قلب( بهصورت ۱ جلسه در هفته و به - درمانی، ۲۱ هفته پیادهروی متوالی با شدت متوسط )براساس مقیاس اصلاحشده بورگ و ۳۴
استفاده شد. برای ارزیابی شاخصهای سیستم ایمنی قبل، پس G.H.Q مدت ۱۴ تا ۰۹ دقیقه انجام دادند. برای ارزیابی سلامت عمومی از پرسشنامه استاندارد
۴ و با استفاده از / و شمارش پلاکت گرفته شد. دادهها در سطح معناداری ۴۹ CBC DIFF, HB, HCT از هفتههای چهارم، هشتم و دوازدهم، آزمایش
انجام شد. (CANCOVA) نسخه ۲۳ تحلیل شدند. تحلیل دادهها و شناسایی اثر خالص مداخلات تمرینی با استفاده از تحلیل کوواریانس SPSS نرمافزار
میانگین میزان گلبولهای سفید خون در گروه تمرین و کنترل به ترتیب .)p≥۴/ سلامت عمومی و امید به زندگی در گروه کنترل کاهش معناداری داشت ) ۴۹
افزایش غیرمعنادار و کاهش معناداری را نشان داد. تمرین هوازی منظم با شدت متوسط میتواند مانع افت سطح گلبولهای سفید در طی فرایند درمان بیماران
شود و در تقویت سیستم ایمنی و ارتقای سطح سلامت عمومی مؤثر باشد.
آقای وحید ستوده، دکتر رضا قراخانلو، خانم سولماز خلیق فرد، خانم سمانه خلیق فرد، دکتر علیمحمد علیزاده،
دوره ۱۵، شماره ۱۴ - ( ۷-۱۳۹۶ )
چکیده
دکورین مایوکاینی است که ازطریق تعامل با فاکتور رشد تومور بتا (TGF-β)، رشد و تکامل سلولهای سرطانی را تعدیل میکند. هدف مطالعۀ حاضر بررسی اثر حفاظتی هشت هفته تمرین هوازی تناوبی بر بیان دکورین TGF-β و حجم تومور در مدل حیوانی سرطان پستان است. در این تحقیق تجربی۴۰ سر موش آزمایشگاهی مادۀ نژاد بالب سی بهروش تصادفی و بهطور مساوی در چهار گروه کنترل، تومور، ورزش و گروه ورزش بههمراه تومور تقسیم شدند. تمرین اصلی، چهار هفته قبل و چهار هفته بعد از کاشت تومور با ۵۰ تا ۷۰ درصد توان بیشینۀ موشها اجرا شد. موشهای دو گروه تومور و گروه ورزش بههمراه تومور، ازطریق جراحی زیرجلدی با تومور آدنوکارسینومای پستان موشی سرطانی شدند. رشد تومور بهصورت هفتگی اندازهگیری شد و در پایان مطالعۀ تومورها و بافت عضلۀ سولئوس ازطریق جراحی استخراج شدند. برای بررسی بیان ژن دکورین و TGF-β از روش Real-Time PCR استفاده شد و دادهها بهروش آزمونهای تی تحلیل واریانس یکطرفه و بهدنبال آن آزمون تعقیبی توکی با سطح معنیداری ۰۵/۰P< تجزیه و تحلیل شدند. میزان رشد تومور درگروه تومور بهطور معنیداری بیشتر از گروه ورزش بههمراه تومور بود و تفاوت معنیداری در میزان بیان دکورین در عضلۀ سولئوس بین چهار گروه وجود داشت .(F=۱۲/۳۰,P=۰/۰۰۲۳) همچنین، آزمون تعقیبی توکی نشان داد که هشت هفته تمرین هوازی تناوبی سبب افزایش معنی‌دار بیان ژن دکورین در بافت عضلۀ سولئوس در دو گروه ورزش نسبت به گروه کنترل و گروه ورزش بههمراه تومور نسبت به گروه تومور شده است (P=۰/۰۲)، اما میزان بیان TGF-β در بافت تومور در گروه ورزش بههمراه تومور نسبت به گروه توموری کاهش معنیداری نشان داد. نتایج نشان داد که تمرینات هوازی تناوبی احتمالاً با افزایش بیان دکورین و کاهش بیان TGF-β، در کاهش رشد سلولهای سرطان پستان نقش دارد که اهمیت این نوع تمرین ورزشی را در مهار رشد تومور در سرطان پستان نشان میدهد.
