جستجو در مقالات منتشر شده


کاربران عمومی فقط به فهرست مقالات منتشر شده دسترسی دارند.
6 نتیجه برای موضوع مقاله:

دکتر وحید ساری صراف، دکتر رامین امیرساسان، دانشجوی دکتری مهدی فرجی،
دوره 0، شماره 0 - ( 8-1398 )
چکیده

مقدمه وهدف: کشتی گیران برای بهبود عملکرد خود از شیوه های نوین تمرین استفاده می کنند بنابراین، هدف این تحقیق بررسی  تأثیر شش هفته تمرینات رقابتی ویژه تاباتا بر پاسخ های عملکردی کشتی گیران آزادکار مرد بود. روش: سی و شش کشتی گیر بر اساس سن(95/2±60/21 سال)،  قد(05/5±5/173 سانتی متر)، وزن(96/9±00/70کیلوگرم)، درصد چربی(24/2±21/16%)، شاخص توده بدنی(50/±18/23 کیلوگرم/متر2 ) و حداقل 2 سال سابقه کشتی انتخاب شدند. آزمودنی ها بعد از اخذ آزمونهای قدرت ایزومتریک دستها، توان دستها و پاها در دو گروه پروتکل محقق ساخته بر اساس تمرینات تاباتا (TT) و برنامه تمرینات عادی باشگاهی((WT برای مدت 6 هفته تقسیم شدند(تعداد18نفر در هرگروه). آزمونهای مذکور درانتهای6 هفته برای بررسی عملکرد کشتی گیران دو گروه دوباره اخذ گردید. داده های بدست آمده با استفاده ازآزمون آماری شاپیروویلک برای بررسی نرمال بودن داده ها و تحلیل واریانس(ANOVA) در اندازه گیری های مکرر و آزمون پس تعقیبی و آزمون ناپارامتریک فریدمن درموارد عدم توزیع طبیعی در سطح معنی داری 05/0>α  توسط برنامه SPSS نسخه24بررسی شدند. یافته ها: نتایج نشان دادکه شش هفته تمرینات ویژه کشتی (TT) بر قدرت دست چپ، اوج توان، میانگین توان و شاخص خستگی اندام فوقانی و درک فشار تأثیر معنی داری( 05/0p<). داشت ولی بر قدرت دست راست، اوج، میانگین، حداقل توان و شاخص خستگی اندام تحتانی اثر معنی داری نداشت( 05/0p >  ) . بحث ونتیجه گیری: اسفاده ازتمرینات رقابتی ویژه کشتی می تواند باعث بهبود برخی شاخصهای عملکردی از قبیل قدرت وتوان در کشتی گیران آزادکار مرد شود.

شیرین یزدانی، نادر فرهپور،
دوره 19، شماره 21 - ( 6-1400 )
چکیده

مقدمه و هدف: اگرچه مستند است که در ناهنجاری اسکلیوز راستای ستون فقرات و لگن تغییر می­یابد، لیکن اطلاعات دقیقی درباره تأثیر این تغییرات در بیومکانیک اندام تحتانی هنگام راه رفتن وجود ندارد. ازاین‌رو هدف این مطالعه مقایسه توان مفاصل اندام تحتانی بیماران اسکولیوز نوجوانی ناشناخته و افراد سالم هنگام راه رفتن بود. روش‌شناسی: با استفاده از دستگاه تحلیل حرکتی با 4 دوربین Vicon و دو صفحه نیروی کیستلر، متغیرهای کینماتیکی و کینتیکی راه رفتن 20 دختر نوجوان مبتلا به اسکولیوز و 20 دختر سالم ثبت و سپس با استفاده از نرم­افزارهای Vicon Nexus و Polygon توان مفاصل ران، زانو و مچ پای راست و چپ در صفحه ساجیتال محاسبه شد. داده­ها با استفاده از روش آماری ANOVA در سطح معنی­داری 05/0>α   پردازش شدند. یافته­ها: جذب توان زانوی راست بیماران اسکولیوز به‌طور معنا­داری 5/12% کمتر از افراد سالم بود (01/0=p). به‌غیراز جذب توان در زانوی راست، بین میزان جذب و تولید توان در سایر مفاصل پای راست و چپ بیماران اسکولیوز و افراد سالم تفاوتی مشاهده نشد (0/05<p). بحث و نتیجه‌­گیری: ناهنجاری اسکولیوز، با کاهش جذب توان زانو همراه است. با توجه به اینکه کاهش یک‌طرفه و نامتقارن جذب توان در زانو ممکن است با تغییرات نامتقارن گشتاور، نیروی عکس­العمل و عملکرد عضلات مرتبط باشد، می­تواند احتمالاً عامل اعمال نیروی نامتقارن به لگن و متعاقباً پیشرفت انحناء اسکولیوز شود.

ذکتر امیر قیامی راد، اقای فرهاد اسم خانی، اقای سالار حریری،
دوره 19، شماره 22 - ( 10-1400 )
چکیده

هدف از مطالعه حاضر، بررسی پارامترهای کینماتیکی دو مهارت جودان و چودان گییاکوزوکی کاراته­کاهای مرد حرفه­ای و نیمه­حرفه­ای بود. تعداد 10کاراته­کای حرفه­ای و 10 کاراته­کای نیمه­حرفه­ای در این مطالعه شرکت نموده و تکنیک­های مورد نظر را اجرا کردند. نیروی عکس­العمل ­زمین در حین اجرای ضربه که به عنوان پارامتری غیرمستقیم جهت محاسبه­ی قدرت ضربه بود با استفاده از صفحه نیرو با فرکانس 250 هرتز اندازه­گیری شد. برای محاسبه­ی شتاب انتقالی دست نیز از شتاب سنج  ADXL320 استفاده شد. حرکات با سیستم ردیابی اپتیکی زمان (فیزاسپیس) با 8 دوربین سرعت بالا (480fps) ضبط شدند. سپس پارامترهای کینماتیکی مرتبط با هر مشت توسط سیستم تصویری سه بعدی، مدل­سازی و کمی­سازی شدند. تحلیل داده­های پژوهش از آزمون­های t زوجی و t مستقل استفاده شد. نتایج آزمون در پارامترهای جابجایی مچ­دست، آرنج، شانه در مهارت جوان و چودان گییاکوزوکی، نیروی عکس­العمل­زمین، سرعت اوج آرنج و شانه در مهارت چوان گییاکوزوکی، سرعت اوج مچ­دست در مهارت جودان گییاکوزوکی در کاراته کاهای نیمه‌حرفه­ای و حرفه­ای تفاوت معنی‌داری نشان داد ( 05/0( p≤. بطورکلی نتایج پژوهش نشان داد نوع مشت و سطح تجربه کاراته‌کاها، از عوامل اصلی در تعیین بزرگی پارامترهای جابجایی و سرعت­خطی بودند که عامل مهم موفقیت در مسابقات تلقی شده و  باعث کسب امتیاز بهتر در مسابقات می­شوند.

فریده اعلاباف یوسفی، رقیه پوزش جدیدی، جبار بشیری، کریم آزالی علمداری، جواد وکیلی،
دوره 19، شماره 22 - ( 10-1400 )
چکیده

هدف: هدف تحقیق تأثیر 12 هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) به همراه مصرف کورکومین بر مقدار بیان FSTL1، Smad7 و کلاژن‌های نوع I، III و IV بطن چپ موش‌های صحرایی نر مدل سکته قلبی بود. روش‌شناسی: پس از القای سکته قلبی، 48 سر موش صحرائی به پنج گروه: مرجع، تمرین، کورکومین، توأم (تمرین+کورکومین) و کنترل تقسیم شدند. پس از کشتار گروه مرجع برای تأیید بروز سکته، کورکومین روزانه 15 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ استفاده شد. جلسات تمرین HIIT پنج روز در هفته، هر جلسه شامل 60 دقیقه متشکل از 10 وهله (هر وهله چهار دقیقه) دویدن با شدت 90-85 درصد از vVO2 peak با دو دقیقه فاصله استراحت فعال در بین تکرارهای دویدن با شدت 50-45 درصد از vVO2 peak برگزار شدند. مقدار بیان پروتئین‌های FSTL1، Smad7 و همچنین کلاژن‌های I، III و IV بافت بطن چپ توسط وسترن بلات اندازه‌گیری شدند. یافته‌ها: پس از هر سه مداخله شامل تمرین، کورکومین و توأم، وزن قلب به‌طور معنی‌داری بیشتر (به ترتیب 001/0=P، 018/0=P و 001/0=P) و مقدار بیان کلاژن نوع IV کمتر (001/0=P در هر سه مورد) از گروه کنترل بودند. فقط در گروه توأم مقدار بیان کلاژن نوع III قلب به‌طور معنی‌داری کمتر (033/0=P) و FSTL و Smad7 (001/0=P) و Smad7 (008/0=P) بیشتر از گروه کنترل بود. نتیجه‌گیری: کاهش کلاژن نوع IV بدون مرگ‌ومیر در اثر اعمال هر سه مداخله، شاید به ایمن بودن تمرین HIIT و مکمل کورکومین برای کاهش روند فیبروز قلبی متعاقب سکته دلالت کند؛ اما فقط مداخله توأم سبب کاهش بیان پروتئین کلاژن نوع III و افزایش FSTL و Smad7 در بطن چپ دچار سکته شد که زمینه تجویز توأم کورکومین و HIIT برای کسب نتایج بهتر را فراهم می‌کند؛ اما به دلیل محدودیت‌های تحقیق و کمبود شواهد انسانی، همچنان نیاز به تحقیقات بیشتر باقی است.

آقای بهزاد محمدی اورنگی، دکتر رسول یاعلی، دکتر محمدتقی اقدسی،
دوره 20، شماره 24 - ( 12-1401 )
چکیده

هدف از تحقیق حاضر مقایسه تأثیرپذیری تبحر حرکتی از وضعیت تغذیه در رده‌های سنی مختلف مردان (کودکان، نوجوانان و جوانان) بود. جامعه آماری تحقیق برای کودکان کلیه دانش‌آموزان سنین 10-7 سال، برای نوجوانان کلیه دانش‌آموزان 15-12 سال و برای جوانان کلیه دانشجویان 20-18 سال دانشگاه تهران به‌غیراز دانشجویان تربیت‌بدنی بود. نمونه تحقیق در هر یک از گروه‌های سنی 90 نفر بود؛ که از 4 مدرسه ابتدایی و 4 مدرسه دبیرستان شهر تهران و دانشجویان پسر دانشگاه تهران به روش خوشه‌ای هدفمند انتخاب شدند. پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی و مقایسه‌ای بود و ابزار اندازه‌گیری تن‌سنجی و آزمون برونینکس- اوزرتسکی بود. نتایج تحقیق نشان داد بین گروه‌های سوءتغذیه، تغذیه متوسط و تغذیه مناسب در تبحر حرکتی سنین نوجوانانی و بزرگ‌سالی تفاوت معناداری وجود نداشت اما بین گروه‌های تبحر حرکتی سنین کودکان تفاوت معنادار بود. علاوه بر این بین تبحر حرکتی گروه‌های سنی مختلف تفاوت معناداری نبود. با توجه به این نتایج به نظر می‌رسد وضعیت تغذیه بر تبحر حرکتی تأثیر دارد و این مسئله در تحقیق حاضر در سنین کودکی مشاهده شد؛ بنابراین کودکان آسیب‌پذیرترین قشر در این زمینه محسوب می‌شوند و توجه به وضعیت تغذیه کودکان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. به نظر می رسد، تمرینات هوازی با شدت های مختلف سبب بهبود سطوح SOD و TNF-α میشود، گرچه شدت تمرین در تمرینات تناوبی عامل موثری در تغییرات سطوح هر دو متغیر بوده است.

سالار حریری، حیدر صادقی، امیر قیامی راد، سعید نیکوخصلت،
دوره 23، شماره 29 - ( 4-1404 )
چکیده

مقدمه و هدف: ازآنجایی‌که شناسایی بهترین شیوه اجرای تکنیک مای ماواشی گری جودان از دغدغه‌های مربیان و کاراته‌کارها است، هدف از پژوهش حاضر، مقایسه متغیرهای منتخب کینماتیکی چهار شیوه اجرای تکنیک مای‌ماواشی‏گری جودان کاراته‌کار مردان نخبه بود.
روش‌شناسی: 18 کومیته‌رو به صورت هدفمند و داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. نه مارکر به نقاط آناتومیکی پای ضربه زننده متصل و از چهار شیوه اجرای تکنیک مای ماواشی گری جودان با سه دستگاه دوربین مدل هیروسه با سرعت تصویر برداری 240 هرتز فیلم‌برداری شد. با استفاده از نرم افزار اسکیل‌اسپکتور نسخه1.3.2 برآیند سرعت اوج مفصل‌های اندام تحتانی، مسافت‌کل، سرعت‌کل، شتاب‌کل به صورت مستقیم به‌دست آمد. با توجه به نرمال بودن توزیع داده‌ها، از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی بن‌نفرونی در سطح معناداری (05/0p≤)، با استفاده از نرم‌افزار اس‌پی‌اساس نسخه 22 انجام شد.
یافته‌ها: نتایج تفاوت معناداری در سرعت اوج مفصل‌های لگن، زانو، مچ پا، مسافت کل، سرعت کل و شتاب کل بین چهار شیوه اجرای تکنیک مای‌ماواشی‌گری جودان را نشان داد.
نتیجه‌گیری نهایی: باتوجه‌به نتایج پژوهش، شیوه اول اجرا که در فاز اول با فلکشن ران 90 درجه (بالا کشیدن زانو)، شروع می‌شود به دلیل بالا بودن سرعت و امکان امتیازگیری در کوتاه‌ترین فاصله‌ی زمانی مناسب، در مقابل تاکتیک‏های دی‏آی و دی‏آشی به دلیل بسته شدن مسیر حمله‌ی حریف، می تواند به عنوان تکنیک کارآمد تر به کومیته‌روها توصیه شود.
 

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به پژوهش در طب ورزشی و فناوری است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Research in Sport Medicine and Technology

Designed & Developed by : Yektaweb