۱۲ نتیجه برای هادی
دکتر مریم کاویانی، آقای هادی بابارحیمی، خانم مهتاب امیری،
دوره ۰، شماره ۰ - ( ۸-۱۳۹۸ )
چکیده
هدف این پژوهش بررسی ویژگی‌های روانسنجی نسخۀ فارسی پرسش‌نامۀ ترس-اجتناب ورزشکار بود. ۱۲۰ ورزشکار با سطوح مهارتی و رشته های مختلف انتخاب و پرسش‌نامۀ ترس اجتناب ورزشکاران، فاجعه آمیزی درد، ترس از حرکت ، اضطراب آسیب ورزشی را تکمیل کردند. روایی صوری و صحت ترجمۀ نسخۀ فارسی پرسش‌نامۀ ترس اجتناب ورزشکاران با روش ترجمه، بازترجمه تأیید شد. از شاخص آلفای کرونباخ، تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی، ضریب همبستگی پیرسون و ضریب همبستگی درون طبقهای و همسانی درونی و پایایی زمانی استفاده شد. نتایج نشان داد، مدل تک عاملی پرسش‌نامۀ اجتناب- ترس ورزشکاران برازندگی ضعیفی داشت. بعد از انجام تحلیل عاملی اکتشافی و مشخص شدن سه عامل در این پرسش‌‌نامه ها، مدل تحلیل عاملی تاییدی نیز برازش مناسب داده ها با این مدل را نشان داد؛ بطوریکه شاخص سی اف ای ۹۶/۰ و شاخص تی. ال. آی ۹۴/۰ بهدست آمد و نیز شاخص رمزی ۰۵/۰ و نسبت خیدو به درجه آزادی ۳۹/۱ بهدست آمد. بنابراین نسخۀ فارسی پرسش‌نامۀ اجتناب- ترس ورزشکاران ۳عاملی و دربردارندۀ ۱۰ سؤال و سه سازه فاجعه آمیزی( گویه های ۱، ۵، ۸)، ترس از حرکت( ۴، ۶، ۷) و باورهای ترس- اجتناب( گویه های ۲، ۳، ۹، ۱۰) در جامعه ورزشکاران ایرانی تایید شد.
آقای هادی حبیبی، دکتر علی اصغر رواسی، دکتر ندا خالدی،
دوره ۰، شماره ۰ - ( ۸-۱۳۹۸ )
چکیده
تاثیر فعالیت بدنی مادر بر سلامت فرزندان و تغیر فنوتیپ فرزندان در اثر ورزش یکی از موضوعات نوین فیزیولوژی ورزشی در سال های اخیر بوده که مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. بنابراین، هدف از این پژوهش تعیین تاثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید مادری بر بیان ژن های PGC۱α و SIRT۱ عضله اسکلتی نسل اول موش های صحرائی بود. ۲۴ سر رت نژاد ویستار ۸ هفته ای پس از آشنایی با محیط در سه گروه کنترل مادری، گروه مادری تمرین پیش از بارداری و گروه مادری تمرین پیش و در حین بارداری تقسیم شدند. تمرین پیش از بارداری مدت ۶ هفته و تمرین در حین بارداری ۳ هفته طول کشید. تمرین شامل دویدن روی تردمیل بود. تمرین شامل ۵ روز و هر روز ۱ دقیقه با شدت ۸۵ الی ۱۰۰ درصد vo۲peak و شیب ۱۰ درجه و دو دقیقه استراحت بین وهله ها با ۶۵ درصد vo۲ peak و شیب صفر بود و گروه کنترل در این مدت بی تحرک بودند. تعداد وهله ها از ۱۰وهله شروع شد و بر اساس اصل اضافه بار افزایش داشت. پس از پایان دوره تمرین و به دنیا آمدن فرزندان، فرزندان نر بر اساس گروه مادران خود تقسیم بندی شدند و میزان بیان ژن های PGC۱ و SIRT۱ در عضله آن ها در ده هفتگی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از ANOVA و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.
نتایج نشان داد که بعد از دوره ی ۶ هفته ای تمرین HIIT، گروه تمرین پیش از بارداری و گروه تمرین پیش و حین بارداری در سرعت و مسافت در تست عملکردی با گروه کنترل اختلاف معنی دار داشتند (۰۵/۰ ˂P). همچنین بعد از تولد توله ها بین گروه ها در بیان ژن PGC۱α و SIRT۱ تفاوت معنی داری وجود داشت. که این تفاوت بین دو گروه تمرین پیش از بارداری و تمرین پیش از بارداری و حین بارداری با گروه کنترل معنی دار بود (۰۵/۰ ˂P). به نظر می رسد ورزش مادری در پیش از بارداری و در دوران بارداری باعث تغییر ژنوتیپ میتوکندریایی فرزندان می شود که تاثیر آن در پیش و هنگام بارداری نسبت به پیش از بارداری به تنهایی بر بیان ژن های میتوکندریایی مثل PGC۱α و SIRT۱ بیشتر است.
بهاره به آیین، حیدر صادقی، هادی سامع، سمیرا مشهودی،
دوره ۹، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۰ )
چکیده
ام‌اس بیماری مادام‌العمری است که به شکل‌های مختلف فرد را درگیر می‌کند. شناخت ویژگی‌های تعادلی انواع مختلف این بیماری مزمن و مقایسه آن با افراد سالم متخصصان را در کنترل عوارض انواع مختلف این بیماری یاری می‌دهد. هدف این تحقیق شناسایی خصوصیات تعادلی ایستا و پویای افراد مبتلا به ام‌اس و مقایسه آنها با افراد سالم بود. ۵۴ زن بیمار مبتلا به ام‌اس در سه گروه (۲۷ عودکننده- فروکش کننده، ۱۶ پیشرونده ثانویه، ۱۱ پیشرونده اولیه) و ۲۰ زن سالم بهعنوان گروه کنترل در این پژوهش شرکت کردند. آزمون تعادل ایستا (حالت استاتیک) و پویا (حالت دینامیک با درجه هشت) به صورت کلی، جانبی و عقبی- جلویی توسط دستگاه بایودکس از هر چهار گروه به عمل آمد. از آزمون کلموگروف اسمیرنف جهت بررسی طبیعی بودن توزیع دادهها و آزمون کای-اسکور (مجذور خیدو) برای بررسی ارتباط بین پارامترهای تحقیق با نوع بیماری ام‌اس استفاده شد. جهت مقایسه پارامترهای پژوهش بین زنان سالم و مبتلا به بیماری ام‌اس درصورت طبیعی بودن توزیع دادهها از آزمون t نمونه‌های مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که بین شاخص تعادل کل و سطح جانبی در حالت ایستا و پویا در زنان مبتلا به انواع مختلف بیماری ام‌اس تفاوت معنیدار وجود دارد (۰/۰۵P<). گروه ام‌اس پیشرونده اولیه تعادل ایستا و پویای ضعیف‌تر و گروه ام‌اس عود کننده- فروکش کننده تعادل ایستا و پویای قویتری در مقایسه با گروه‌های دیگر داشتند. بین تعادل ایستا و پویای انواع مختلف بیماران ام‌اس در سطح قدامی- خلفی اختلاف معنیدار مشاهده نشد (۰/۰۵P>). در حالی که اختلاف بین شاخص تعادل ایستا و پویا در همه سطوح بین گروه کنترل و بیماران ام‌اس معنیدار بود (۰/۰۵P<). با توجه به یافتههای تحقیق، زنان مبتلا به ام‌اس عودکننده- فروکش کننده تعادل ایستا و پویای بهتری نسبت به انواع پیشرونده، خصوصاً پیشرونده اولیه، داشتند. تعادل ایستا و پویای زنان مبتلا به انواع ام‌اس ضعیف‌تر از زنان سالم بود.
هادی قائدی ، حسین مجتهدی، وحید قاسمی، احمدرضا موحدی ، حمید صالحی، مریم نزاکت الحسینی ،
دوره ۹، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۰ )
چکیده
اجتماعی بالا، متوسط و پایین بود. نمونه آماری پژوهش ۰۱۶ نفر از دانشآموزان مدارس دولتی نواحی
پنجگانه آموزشی شهر اصفهان بودند که به شیوه طبقهای تصادفی انتخاب شدند و با استفاده از معیارهای –
سطح درآمد، منطقه محل سکونت، منزلت شغلی و تحصیعت پدر و مادر در سه گروه با موقعیت اقتصادی -
اجتماعی بالا، متوسط و پایین طبقهبندی شدند. سپس قد، وزن، ضخامت چین پوستی ناحیه سه سر، ساق پا و
مجموع چین پوستی دو ناحیه و BMI آزمودنیها اندازهگیری شد. از تحلیل واریانس و آزمون توکی برای
= ۶/ مقایسه میانگینهای متغیرهای تحقیق استفاده شد ) ۶۰ (. نتایج نشان داد که وزن دانشآموزان با
– = ۶/ موقعیت اقتصادی اجتماعی بالا بیشتر از دانشآموزان طبقه متوسط و پایین بود ) ۶۰ (. همچنین
ضخامت چین پوستی ناحیه سه سر، ساق پا، و مجموع دو ناحیه و همچنین درصد چربی دانشآموزان با
– = ۶/ موقعیت اقتصادی اجتماعی بالا بیشتر از دانشآموزان طبقه پایین بود ) ۶۰ (. به نور میرسد کودکان
خانوادههایی که از وضعیت اقتصادی اجتماعی بالاتر و بهتری برخوردارند، به طور متوسط نسبت به –
کودکانی که از وضعیت اقتصادی اجتماعی ضعیفتری برخوردارند سنگینوزنتر و چاقتر هستند.
حیدر صادقی، حسین رستم خانی، حمداله هادی،
دوره ۹، شماره ۲ - ( ۷-۱۳۹۰ )
چکیده
هدف از انجام تحقیق، مقایسه اثر خستگی عضلات اکستنسور زانو و پلانتار فلکسور مچ پا بر تعادل پویا در
مردان سالمند فعال بود. ۱۵ نفر از سالمندان بالای ۶۰ سال که هفتهای سه بار در فعالیتهای آمادگی جسمانی
۱۶۸,۴ سانتیمتر و وزن ± ۷۲ سال، قد ۴.۸ ± شرکت داشتند، با میانگین و انحراف استاندارد سنی ۶.۵۷
۷۰,۵±۷.۴ کیلوگرم، بدون سابقه آسیب در اندام تحتانی، در این تحقیق شرکت کردند. برای برآورد تعادل
۵ دقیقه کشش و دوی نرم)، از تست تعادل ستاره - پویای آزمودنیها، پس از گرمکردن مختصر ( ۱۰
(SEBT) ۱ در هشت جهت استفاده شد. برای ایجاد خستگی در عضلات اکستنسور زانو و پلانتار فلکسور
مچ پای آزمودنی ها حرکات بازشدن زانو و پلانتار فلکشن مچ پا در تکرارهای ۵۰ تایی و ستهای نامحدود،
با ۵۰ درصد یک تکرار بیشینه و استراحت چهار دقیقهای بین ستها اجرا شد. فرض بر این بود که در هر
کدام از تکرارها که آزمودنی قادر به ادامه حرکت نباشد خستگی اتفاق افتاده است. آزمون خستگی در دو
گروه عضلانی مورد مطالعه، با فاصله ۷۲ ساعت و تاحد ممکن در شرایط مساوی اجرا شد. پس از اعمال
به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آمار توصیفی، SEBT برنامه خستگی پس آزمون
استفاده شد. یافتههای تحقیق نشان داد که اعمال p≤ ۰/ همبسته و مستقل در سطح معنیداری ۰۵ t آزمون
برنامه خستگی در عضلات اکستنسور زانو و پلانتار فلکسور مچ پا باعث کاهش معنیدار فاصله دستیابی در
می شود. ضمن اینکه اعمال برنامه خستگی در ناحیه زانو باعث کاهش بیشتر فاصله دستیابی SEBT آزمون
آزمودنیها شد. با توجه به یافتههای این تحقیق میتوان توصیه کرد که در طراحی برنامههای تمرینی، که با
هدف افزایش تعادل پویا در گروه سالمندان طراحی میشود، افزایش استقامت عضلانی اندام تحتانی در ناحیه زانو مورد توجه قرار گیرد.
رسول رضایی، هادی حبیبی، محمدرضا دهخدا، حمید رجبی،
دوره ۱۱، شماره ۶ - ( ۷-۱۳۹۲ )
چکیده
این تحقیق به منظور طراحی آزمونی ویژه جهت سنجش توان بیهوازی بالاتنه کشتیگیران و ارزیابی اعتبار،
پایایی و عینیت این آزمون برای اندازهگیری توان بیهوازی کشتیگیران آزادکار برمبنای آزمون وینگیت دست
انجام شد. این تحقیق با ۲۲ نفر از کشتیگیران آزادکار ۳/ )سن ۲۲ ± ۶/ ۲۳/۰۲ سال، قد ۷۹ ± ۱۹۳/۱۱ سانتیمتر،
۱۳/ وزن ۱۱ ± ۳/ ۹۰/۵۵ کیلوگرم، شاخص توده بدنی ۱۲ ± ۲۰/۹۲ کیلوگرم بر متر مربع و درصد
۳/ چربی ۷۲ ± ۱۳/۵۷ ( منتخب استان تهران )با سابقه قهرمانی آسیا و جهان که در دو سال اخیر نیز به تیم ملی
دعوت شده بودند( انجام گرفت. جهت طراحی آزمون ویژه )بالارفتن از طناب( از الگوی حرکتی کشتی و
زمان اجرا منطبق با آزمون وینگیت استفاده شد. پس از اجرای آزمون وینگیت دست و آزمون طراحیشده،
حداکثر، میانگین و حداقل توان بیهوازی و شاخص خستگی محاسبه گردید. همچنین میزان لاکتات خون
بعد از گذشت ۲ دقیقه و ضربان قلب بلافاصله پس از اجرای آزمونها اندازهگیری شد. برای بررسی میزان
همبستگی بین شاخصهای توان و شاخصهای فیزیولوژیکی )لاکتات خون و ضربان قلب( دو آزمون از
=۲/ آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین حداکثر ) ۹۳۷ r >۲/۲۱ P(، میانگین
=۲۲/۶۹۲( r >۲/۲۱ P =۲/ ( و حداقل توان ) ۶۵۲ r >۲/۲۱ P =۲/ ( و شاخص خستگی ) ۶۱۲ r >۲/۲۱ P( به
دست آمده از آزمون طراحیشده و آزمون وینگیت دست همبستگی معنیداری وجود دارد. همچنین بین
=۲/ ضربان قلب بلافاصله بعد از اجرای دو آزمون همبستگی معنیداری ) ۹۲۵ r >۲/۲۱ P ( وجود داشت، ولی
=۲/ در میزان لاکتات خون در زمان ۲ دقیقه پس از اجرای آزمونها ) ۳۵۳ r =۲/۱۲۹ ، P ( همبستگی معنیداری
مشاهده نشد. همچنین بین میزان لاکتات ۲ دقیقه پس از اجرای آزمونها تفاوت معناداری مشاهده نشد. در
=۲/ بررسی پایایی آزمون طراحیشده بین حداکثر ) ۱۰۲ r >۲/۲۱ P =۲/ (، میانگین ) ۱۶۱ r >۲/۲۱ P(، حداقل
= ۲/ توان ) ۱۳۲ r >۲/۲۱ P =۲/ ( و شاخص خستگی ) ۹۹۲ r >۲/۲۱، P( بعد از دومرتبه اجرای آن توسط
=۲/ آزمودنیها همبستگی معنیداری مشاهده شد. در بررسی عینیت آزمون طراحیشده بین حداکثر ) ۱۳۲ r ،>۲/۲۱ P =۲/ (، میانگین ) ۱۵۱ r > ۲/۲۱ P =۲/ (، حداقل توان ) ۱۲۵ r >۲/۲۱ P =۲/ ( و شاخص خستگی ) ۱۳۲ r
>۲/۲۱ ، P ( توسط دو گروه آزمونگیرنده نیز ارتباط معنیداری مشاهده شد. بنابراین آزمون طراحیشده با
ملاک قراردادن آزمون وینگیت دست دارای اعتبار، پایایی و عینیت است و بهعنوان آزمونی ویژه و کمهزینه
جهت اندازهگیری توانبیهوازی در کشتیگیران توصیه میشود.
محمدهادی قاسمی، محمد فشی،
دوره ۱۶، شماره ۱۵ - ( ۶-۱۳۹۷ )
چکیده
هدف از تحقیق حاضر مقایسۀ نیمرخ پیشرفتۀ آمادگی جسمانی بازیکنان فوتبال المپیک ایران براساس پست بازی است. تعداد ۲۹ تن از بازیکنان دعوت‌شده به اردوی تیم ملی فوتبال المپیک ایران اعزامی به دوره هفدهم بازی‌های المپیک آسیایی (اینچئون۱، ۲۰۱۴) با میانگین سن ۲/۰۱±۲۰/۳۹سال براساس پست بازی در قالب پنج‌گروه دروازبانان، مدافعان، بازیکنان میانی، بازیکنان کناری و مهاجمان در فرایند پژوهش شرکت کردند و متغیرهای ترکیب بدنی (شامل شاخص توده بدن، درصد چربی)، نیروی آیزوکینتیک (اوج گشتاور، نسبت عضلات موافق به مخالف، خستگی کار، کل کار مصرفی خمشدن و یازشدن)، توان هوازی با دستگاه تحلیل‌کنندۀ گازهای تنفسی و توان بیهوازی و شاخص خستگی با آزمون وینگیت اندازهگیری شد و نتایج آن با آمار توصیفی (میانگین±انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل واریانس یک‌راهه پس از تحلیل نمره‌ها همراه با تست تعقیبی هابکینز) مورد ارزیابی قرار گرفت. یافتههای پژوهش حاضر تفاوت معنادار متغیرهای یادشده را در میان بازیکنان پست‌های مختلف نشان نمی‌دهد. با بررسی وضعیت آمادگی جسمانی بازیکنان تیم ملی فوتبال المپیک ایران، به‌نظر میرسد تیم فوتبال المپیک از آمادگی مطلوب تخصصی و بر مبنای پست بازی برای شرکت در بازی‌های المپیک آسیایی برخوردار نبوده است، این در حالی است که بازیکنان بیشترین زمان تمرین خود را در تیم‌های باشگاهی گذرانده و با توجه به مدت‌زمان کم اردوهای تیم ملی، بازیکنان با آمادگی مناسبی در مسابقات شرکت نکرده‌اند.
مهدیه ترمه، افشین قنبرزاده، محمدهادی هنرور، کورش حیدری شیرازی،
دوره ۱۸، شماره ۱۹ - ( ۴-۱۳۹۹ )
چکیده
در طراحی حرکت راه‌رفتن، حفظ حداکثری تعادل، در کنار تأمین قیود سینماتیک و میزان انرژی مصرفی باید در کانون توجه قرار گیرد. در این پژوهش، هدف یافتن طول گام بهینه است. در این مطالعه، از یک تابع هزینۀ حداقل مصرف انرژی و هزینۀ افتادن استفاده شد. تابع هزینۀ افتادن با استفاده از مفهوم حاشیۀ پایداری و کمیت شاخص تعادل طراحی شد. برای بررسی وضعیت تعادل و بازسازی الگوی حرکتی، از حرکت راه‌رفتن طبیعی آزمودنی‌های سالم داده‌برداری شد و الگویی هفت‌لینکی تعریف شد. در این پژوهش، مناسب‌ترین طول گام برای فرد با قد و وزن و مشخصات دورۀ راه‌رفتن معلوم بهدست آمد. برای مثال، طول گام بهینه در راه‌رفتن فردی با قد ۱۸۷ سانتیمتر و جرم ۹۲ کیلوگرم، ۵۴ سانتیمتر است. در این پژوهش با تحلیل راه‌رفتن فرد، ویژگی‌های سینماتیکی و سینتیکی الگوی حرکتی او تشخیص داده شد. با محاسبۀ شاخص تعادل، به فرد در یافتن طول گام بهینه‌ای که به‌ازای آن تعادل بیشینه میشود، کمک شده است. نتایج این مطالعه میتواند طول گام بهینه را با هدف اصلاح الگوی راه‌رفتن تعیین کند.
مریم عسکری، محمد شریعت زاده جنیدی، هادی روحانی، سپیده وکیل محلاتی،
دوره ۱۸، شماره ۲۰ - ( ۹-۱۳۹۹ )
چکیده
هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر مصرف کوتاه‌مدت مکمل چای سبز (ماچا) بر میزان چربی سوزی حین فعالیت ورزشی در زنان چاق بود. آزمودنی‌های این پژوهش ۱۰ نفر زن چاق (سن ۴/۷±۳۶/۸ سال، شاخص توده بدن ۵/۹±۳۲/۶ کیلوگرم بر مترمربع، وزن ۱/۹±۸۳/۴ کیلوگرم) بودند. آزمودنیها به مدت ۷ روز مکمل چای ماچا را روزانه به میزان ۱ گرم مصرف کردند. قبل و بعد از دوره مصرف مکمل، یک آزمون ورزشی فزاینده روی نوار گردان به‌منظور سنجش حداکثر اکسیداسیون چربی (MFO) و شدت فعالیت متناسب با آن (FATmax) اجرا شد. نمونه خونی نیز قبل و بلافاصله پس از آزمون فزاینده جهت سنجش میزان سرمی گلیسرول گرفته شد. آزمون‌های آماری t وابسته و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر جهت مقایسه میانگین متغیرها استفاده شد. تفاوت معنیداری در میانگین FATmax (۰/۴۸۱=p) و MFO (۰/۵۸۷=p) قبل و بعد از مصرف مکمل وجود نداشت. مصرف مکمل به‌تنهایی تأثیر معنیداری بر مقادیر گلیسرول پلاسما نداشت اما انجام فعالیت ورزشی به‌تنهایی باعث کاهش گلیسرول پلاسما شد. به‌طورکلی یافتههای مطالعه حاضر نشان داد که مکمل یاری چای سبز ماچا، حداقل در کوتاه‌مدت، سبب بهبود میزان اکسیداسیون چربی و تغییرات مقادیر گلیسرول پلاسمایی در زنان چاق نمی‌شود.
امیرحسین طواری، محمدهادی هنرور، مصطفی حاج لطفعلیان،
دوره ۱۹، شماره ۲۱ - ( ۶-۱۴۰۰ )
چکیده
در سالیان اخیر تلاشهایی مبنی بر استفاده از روشهای غیرتهاجمی برای دستیابی به این زوایا صورت پذیرفته است. هدف از این مطالعه بررسی قابلیتها و پایاییسنجی سیستمی غیرتهاجمی مبتنی بر داده‌برداری سطحی با استفاده از دوربینهای عمق سنج مادون‌قرمز است. برای این منظور باید ابتدا با بهرهگیری از تعدادی رابطۀ ریاضیاتی، ابرنقاطی از سطح ایجاد کرد و با تحلیل هندسی نقشه توپوگرافی سطح، انحرافات مدنظر را استخراج کرد. در این مطالعه پس از استخراج ابر نقاط، برای شناسایی لندمارکهای آناتومیکی از روش گوس بر مبنای مشتق دوم سطح استفاده شد. بر این اساس سطح بدن به تعدادی کانوکسیتی، کانکیویتی و سهموی تقسیم شد. در ادامه با تحلیل ریاضیاتی نقشه توپوگرافی سطح، زوایای تعدادی از ناهنجاریهای پشت برآورد شد. در این روش از ضریب همبستگی درونگرا و حداقل تغییر قابل‌تشخیص برای بررسی پایایی نسبی و مطلق استفاده شد. نتایج نشان داد که شناسایی لندمارکها با استفاده از روش مشتق دوم با دقت مناسبی امکانپذیر است. همچنین نتایج پایاییسنجی، مقادیر قابل‌قبول و بالایی را برای زوایای بررسی‌شده نشان داد. در نهایت میتوان گفت که روش مطرح‌شده، پایایی مناسبی دارد و میتواند در ارزیابیهای مستمر جایگزینی برای رادیوگرافی باشد.
مجتبی صالح پور، علی سرلک، هادی صمدی،
دوره ۲۱، شماره ۲۶ - ( ۱۰-۱۴۰۲ )
چکیده
افزایش آهن در اثر افزایش سن در روند فروپتوزیس تأثیر دارد و محصول نهایی پراکسیداسیون لیپیدی، MDA است و GPX۴ تنظیم‌کننده مرکزی و البته منفی فروپتوز است. فعالیتهای ورزشی میتواند با کاهش پراکسیداسیون لیپیدی این مسیر سالمندی را تعدیل کند؛ بنابراین هدف از انجام پژوهش، تعیین تأثیر هشت هفته تمرین استقامتی بر میزان بیان GPX۴ و MDA در عضله نعلی موش‌های صحرایی نر سالمند بود. این مطالعه از نوع تجربی است. ۲۰ سر موش صحرایی نرسالمند (با میانگین سنی ۲۰ ماهه و میانگین وزنی ۳۷۳ گرم) به دو گروه ۱۰ تایی تقسیم شد: گروه تمرین، گروه کنترل. تمرین به مدت هشت هفته، پنج جلسه در هفته با تردمیل ویژه جوندگان به‌طور فزاینده انجام شد. ۴۸ ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، عضله نعلی موش‌ها طی جراحی برداشته شد و میزان GPX۴ به روش بیان ژن و میزان MDA به روش الایزا اندازهگیری شد. برای آنالیز دادهها، برای سنجش توزیع طبیعی دادهها از آزمون شاپیروویلک و برا تعیین همگنی واریانس‌ها از آزمون لوین و برای تعیین تفاوت بین دو گروه از آزمون t مستقل استفاده‌شده و از آزمون دی کوهن برای اندازهگیری اندازه اثر استفاده شد و محاسبات آماری توسط نرم‌افزار Prism Graph Pad نسخه هشت انجام شد. اختلاف معنادار در میزان بیان ژن GPX۴ در عضله نعلی موش‌های گروه تمرین نسبت به موش‌های گروه کنترل مشاهده نشد ۴۰۷۹/۰(p= ولی میزان MDA در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری داشت (۰۰۲۸/۰p=). بنا بر یافتههای تحقیـق حاضـر، به نظـر میرسد اثر تمرین استقامتی در این پژوهش، کاهش فروپتوز را نشان می‌دهد. عدم اختلاف معنادار میزان بیان ژن GPX۴ نشان از عدم تأثیر تمرین استقامتی با این شدت بر آن است.
حمداله هادی،
دوره ۲۱، شماره ۲۶ - ( ۱۰-۱۴۰۲ )
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر، تأثیر مصرف دوزهای مختلف آدامس کافئین بر هورمون‌های استرسی و عملکرد تیراندازی مردان نظامی بود. آزمودنی‌های تحقیق حاضر تعداد ۱۰ نفر از فرماندهان مرکز آموزش ولیعصر تبریز با میانگین و انحراف استاندارد سن ۷۸/۲±۵۲/۳۱ سال، وزن ۹۱/۳±۳۲/۷۵ کیلوگرم، قد ۸۴/۴±۱۴/۱۷۶ سانتیمتر بود. میزان هورمون‌های کورتیزول، آدرنوکورتیکوتروپیک هورمون و اکسی‌توسین خون همچنین عملکرد تیراندازی پس از مصرف دوزهای مختلف کافئین اندازهگیری شد. در مراحل اول، دارونما در زمان ۱۵ دقیقه قبل از اجرای تیراندازی داده شد. در مراحل دوم، سوم و چهارم (فاصله زمانی بین هر کدام از مراحل ۵ روز) به تمامی آزمودنیها، آدامس کافئین با دوزهای ۱۵۰، ۲۰۰ و ۳۰۰ میلی‌گرم در زمان ۱۵ دقیقه قبل از اجرای تیراندازی داده شد. آدامس و دارونما به صورت یک‌سویه کور به شرکت‌کنندگان داده‌شده بود. از آمار توصیفی، آنالیز واریانس با اندازه‌های تکراری و آزمون تعقیبی توکی جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد. (P≤۰,۰۵) نتایج مطالعه حاضر نشان داد مصرف آدامس کافئین در دوزهای ۲۰۰ و ۳۰۰ میلی‌گرم موجب کاهش معنیدار هر سه هورمون استرسی و همچنین افزایش معنیدار عملکرد تیراندازی میشود، با این حال مصرف دوز ۱۵۰ میلی‌گرم کافئین تأثیری بر کاهش هورمون‌های استرسی و عملکرد تیراندازی نداشت. با توجه به این نتایج، میتوان به ورزشکاران تیراندازی توصیه کرد تا قبل از تمرینات و مسابقات خود، از آدامس کافئین با دوزهای ۲۰۰ و ۳۰۰ میلی‌گرم استفاده کنند. با این وجود در مورد اظهارنظر در مورد استفاده از دوزهای مختلف کافئین علی‌الخصوص به شکل آدامس نیاز به بررسی‌های بیشتری است.
