سامانه نشریات علمی

عارضۀ سربهجلو از شایعترین انحرافات وضعیتی و عامل درصد بالایی از دردهای مکانیکی ناحیه گردن
است. تحقیق حاضر در نظر دارد به مقایسه اثر دو روش درمانی چسب کینزیولوژی و کشش عضلۀ ذوزنقه
فوقانی در درمان دردهای گردنی ناشی از عارضۀ سربهجلو بپردازد. ۳۶ فرد ( ۲۹ زن و ۷ مرد) با دامنۀ سنی
۲۸ ) که دچار عارضۀ سربهجلو بودند بهعنوان آزمودنی انتخاب شدند و بهصورت تصادفی ±۷/ ۲۰-۴۰ سال ( ۴
در دو گروه درمان با چسب کینزیولوژی ( ۱۸ نفر) و درمان با کشش استاتیک عضلۀ ذوزنقه فوقانی ( ۱۸ نفر)
قرار گرفتند. جلسات درمانی یکروزدرمیان و طی ۱۰ جلسه برگزار شد. آزمودنیها پیش و پس از پایان دوره
را تکمیل کردند. داده - (VAS) و مقیاس بصری درد (NDI) درمان پرسشنامههای اختلال عملکرد گردن
نسخه ۱۵ تحلیل شد. برای بررسی اثر SPSS ۰ و با استفاده از نرمافزار / های حاصل در سطح معناداری ۰۵
زوجی و جهت مقایسۀ اثر دو t دو روش درمانی بر شدت درد و اختلال عملکرد گردن در هر گروه از آزمون
مستقل t روش درمانی بر تغییرات میانگین شدت درد و اختلال عملکرد گردن در بین دو گروه از آزمون
استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین شدت درد و اختلال عملکرد گردن در هر دو گروه آزمودنیها پس از
ولی بین تغییرات میانگین شدت درد و اختلال عملکرد ،(p≤۰/ پایان دوره درمان کاهش معناداری داشت ( ۰۵
همچنین مشخص .(p≥۰/ گردن در بین دو گروه پس از پایان دوره درمان اختلاف معناداری مشاهده نشد( ۰۵
شد که هردو روش کاربرد چسب کینزیولوژی و کشش باعث کاهش معنادار درد و اختلال عملکرد گردن
ناشی از وجود نقاط ماشهای در عضلۀ ذوزنقه فوقانی میشوند. همچنین این نتایج حاکی از آن است که بین کاربرد این دو روش درمانی تفاوت معناداری وجود ندارد؛ بنابراین، میتوان در مواردی که درد شدید است و
فرد تحت درمان با روشهای دیگر است، در فواصل درمان از چسب کینزیولوژی استفاده کرد. همچنین در
مواردی که درد آنقدر شدید است که بیمار روشهایی مانند کشش یا فشار ایسکمی را نمیتواند تحمل کند،
میتوان از روش چسب کینزیولوژی استفاده کرد تا زمانی که درد به حد تحملپذیری برسد.

تحقیق حاضر به بررسی اثر ۲۱ هفته تمرین هوازی بر برخی شاخصهای سیستم ایمنی و سلامت عمومی در بیماران زن مبتلا به سرطان پستان پرداخت. ۰۴
۱۲ کیلوگرم بر مترمربع و /۹±۱/ ۳۶ کیلوگرم و شاخص توده بدنی ۹ /۱±۹/ ۱۳ سال، وزن ۹۹ /۹±۲۱/ زن مبتلا به سرطان پستان در دو گروه تمرین با میانگین ۱
۱۲ کیلوگرم بر مترمربع قرار گرفتند. گروه تمرین، علاوه بر شیمی /۰ ± ۱/ ۳۹ کیلوگرم و شاخص توده بدنی ۲ /۲±۳/ ۱۳ سال، وزن ۱۳ /۳±۲۴/ کنترل با میانگین ۲
۰۴ درصد حداکثر ضربان قلب( بهصورت ۱ جلسه در هفته و به - درمانی، ۲۱ هفته پیادهروی متوالی با شدت متوسط )براساس مقیاس اصلاحشده بورگ و ۳۴
استفاده شد. برای ارزیابی شاخصهای سیستم ایمنی قبل، پس G.H.Q مدت ۱۴ تا ۰۹ دقیقه انجام دادند. برای ارزیابی سلامت عمومی از پرسشنامه استاندارد
۴ و با استفاده از / و شمارش پلاکت گرفته شد. دادهها در سطح معناداری ۴۹ CBC DIFF, HB, HCT از هفتههای چهارم، هشتم و دوازدهم، آزمایش
انجام شد. (CANCOVA) نسخه ۲۳ تحلیل شدند. تحلیل دادهها و شناسایی اثر خالص مداخلات تمرینی با استفاده از تحلیل کوواریانس SPSS نرمافزار
میانگین میزان گلبولهای سفید خون در گروه تمرین و کنترل به ترتیب .)p≥۴/ سلامت عمومی و امید به زندگی در گروه کنترل کاهش معناداری داشت ) ۴۹
افزایش غیرمعنادار و کاهش معناداری را نشان داد. تمرین هوازی منظم با شدت متوسط میتواند مانع افت سطح گلبولهای سفید در طی فرایند درمان بیماران
شود و در تقویت سیستم ایمنی و ارتقای سطح سلامت عمومی مؤثر باشد.