زهرا خدیوی بروجنی، حمید رجبی، سید محمد مرندی، شقایق حقجو، علیرضا خدیوی بروجنی، ابراهیم نوریان،
دوره ۱۶، شماره ۱۵ - ( ۶-۱۳۹۷ )
چکیده
هدف از تحقیق حاضر تعیین اثر هشتهفته تمرین مقاومتی بر میزان مایوستاتین وFGF-۲ سرمی در موشهای صحرایی نر نژاد ویستار است؛ به همین منظور، تعداد ۲۰سر موش صحرایی نر بالغ ۲۵۰-۱۵۰ گرمی به صورت تصادفی به دوگروه شاهد و تمرین مقاومتی تقسیم شد. گروه تمرین مقاومتی به مدت هشتهفته و هفتهای پنججلسه روی نردبان مخصوص به ارتفاع یکمتر و ۲۶پله با حمل یک وزنه به میزان ۳۰درصد وزن بدن خود که به دم آنها بسته میشد، تمرینات خود را آغاز نمود و این میزان به صورت فزاینده در هفته آخر به ۲۰۰درصد وزن بدن حیوانات رسید. تمرینات هر جلسه شامل سهنوبت چهارتکراری با سهدقیقه استراحت میان نوبتها بود. پس از پایان هفته آخر خونگیری از چشم موشها به عمل آمد و اندازهگیری مایوستاتین، TGF-β۱و FGF-۲ هر سهگروه با کیت مربوطه به روش الایزا انجام شد. در پایان مطالعه، سطح سرمی مایوستاتین در گروه تمرین مقاومتی کاهش یافت (در گروه تمرین مقاومتی ۱۹/۶۲±۷۱/۸۲ و در گروه شاهد ۱۷/۴۹±۱۰۵/۸۶میلیگرم در دسیلیتر بود (۰/۰۰۱≤p). در حالی که سطح سرمی FGF-۲در گروه تمرین مقاومتی به طور معناداری (۰/۰۴۸=p) افزایش یافت (در گروه تمرین مقاومتی ۱۱/۱۳۵±۱۰۲/۴۶۲ و در گروه شاهد ۱۲/۶۰۶±۸۶/۹۶ میلیگرم در دسیلیتر بود). همچنین سطح سرمی TGF-βدر بین گروه مقاومتی ۵۴/۰۹±۱۵۳/۴۸ و شاهد ۳۲/۸۵±۱۶۰/۶۲ میلیگرم در دسیلیتر بود و تفاوت معنیداری در دوگروه دیده نشد (۰/۷۲۵=p). این پژوهش نشان میدهد که هشتهفته تمرین مقاومتی موجب کاهش سطوح سرمی مایوستاتین و افزایش سطوح سرمی FGF-۲ میگردد. این دو فاکتور از عوامل فعالسازی یا غیرفعالسازی سلولهای ماهوارهای (سلولهای بنیادی سلول عضلانی و کنترلکننده هایپرتروفی) است. این در حالی است که عوامل عصبی- عضلانی در هشتهفته اول تمرین مقاومتی بیشترین مشارکت را در افزایش قدرت دارد، اما سیگنالهای تاثیرگذار روی سلولهای ماهوارهای در هشتهفته اول تمرین مقاومتی تغییر معنیداری نمیکنند.