7 نتیجه برای امیری
آقا علی نعمتی، دکتر محمدتقی امیری خراسانی، دکتر محمدرضا امیرسیف الدینی،
دوره 0، شماره 0 - ( 8-1398 )
چکیده
مقدمه و هدف: یکی از راهکارهایی که ورزشکاران برای افزایش موقت نیرو و توان عضلانی میتوانند استفاده کنند، توانمندسازی پسفعالی (PAP) در طول گرم کردن است. به هر حال اثر این پدیده بر کینماتیک حرکات ویژه مشخص نشده است. لذا، هدف از این مطالعه، تاثیر حاد PAP در طول گرمکردن بر ویژگیهای کینماتیکی اندام تحتانی حین ضربه سر بازیکنان فوتبال میباشد.
روششناسی: نمونه آماری این تحقیق شامل 24 بازیکن نیمه حرفه ای فوتبال در رده سنی جوانان با میانگین سن11/1±67/18 سال، قد12/7±32/182 سانتی متر، جرم46/7± 17/74 کیلوگرم بودند که چهار روش مختلف گرمکردن PAPتیکآف، PAPفرود،PAPترکیبی و گرمکردن عمومی، که برگرفته از مراحل ضربه سر فوتبال بود، اجرا کردند. سرعتهای زاویهای زانو و ران در طول مرحله تیکآف و حداکثر فلکشن زانو و مدت زمان مکث روی مفصل زانو در مرحله فرود با دستگاه آنالیز حرکتی سه بعدی (vicon peak ltd ,oxford ,UK vicon) با چهار دوربین T20 و با فرکانس 1000 هرتز ثبت شد. در نهایت از آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بون فرونی در سطح معنی داری P<0.05 استفاده شد.
یافتهها: افزایش معنی داری در سرعت زاویهای زانو و ران بعد از PAPترکیبی و سپس PAPتیکآف با دیگر برنامههای گرمکردن وجود داشت. همچنین، افزایش معنی دار در زاویه فلکشن زانو بعد از PAPفرود در مقایسه با دیگر برنامههای گرمکردن وجود داشت. بعلاوه، افزایش معنیداری در مدت زمان مکث بر روی مفصل زانو بعد از گرمکردن عمومی در مقایسه با دیگر برنامههای گرمکردن وجود داشت.
بحث و نتیجهگیری:PAPتیکآف موجب بهبود عملکرد پرش و PAPفرود موجب بهبود عملکرد فرود میشود. ترکیب این دو روش، PAPترکیبی، نتیجه بهتری را در کل به دنبال خواهد داشت.
دکتر مریم کاویانی، آقای هادی بابارحیمی، خانم مهتاب امیری،
دوره 0، شماره 0 - ( 8-1398 )
چکیده
هدف این پژوهش بررسی ویژگیهای روانسنجی نسخۀ فارسی پرسش‌نامۀ ترس-اجتناب ورزشکار بود. 120 ورزشکار با سطوح مهارتی و رشته های مختلف انتخاب و پرسش‌نامۀ ترس اجتناب ورزشکاران، فاجعه آمیزی درد، ترس از حرکت ، اضطراب آسیب ورزشی را تکمیل کردند. روایی صوری و صحت ترجمۀ نسخۀ فارسی پرسش‌نامۀ ترس اجتناب ورزشکاران با روش ترجمه، بازترجمه تأیید شد. از شاخص آلفای کرونباخ، تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی، ضریب همبستگی پیرسون و ضریب همبستگی درون طبقهای و همسانی درونی و پایایی زمانی استفاده شد. نتایج نشان داد، مدل تک عاملی پرسش‌نامۀ اجتناب- ترس ورزشکاران برازندگی ضعیفی داشت. بعد از انجام تحلیل عاملی اکتشافی و مشخص شدن سه عامل در این پرسش‌‌نامه ها، مدل تحلیل عاملی تاییدی نیز برازش مناسب داده ها با این مدل را نشان داد؛ بطوریکه شاخص سی اف ای 96/0 و شاخص تی. ال. آی 94/0 بهدست آمد و نیز شاخص رمزی 05/0 و نسبت خیدو به درجه آزادی 39/1 بهدست آمد. بنابراین نسخۀ فارسی پرسش‌نامۀ اجتناب- ترس ورزشکاران 3عاملی و دربردارندۀ 10 سؤال و سه سازه فاجعه آمیزی( گویه های 1، 5، 8)، ترس از حرکت( 4، 6، 7) و باورهای ترس- اجتناب( گویه های 2، 3، 9، 10) در جامعه ورزشکاران ایرانی تایید شد.
محمدتقی اامیری خراسانی،
دوره 11، شماره 6 - ( 7-1392 )
چکیده
هدف تحقیق حاضر بهدستآوردن تعداد تلاشهای لازم برای کسب حداکثر پاسخهای بیومکانیکی مفاصل
پایینتنه در طول 11 شوت روی پای متوالی است. 11 شوت متوالی از پای شوت 11 بازیکن حرفهای فوتبال
± 8531 سال و سابقۀ بازی 8391 . ± 58 کیلوگرم، سن: 8389 ± 15.311 سانتیمتر، جرم 93.1 ± )قد: 93.4
1539 سال(، بهوسیلۀ شش دوربین مادون قرمز با سرعت 811 هرتز و دو صفحۀ نیرو با فرکانس 1111 هرتز
ثبت شد. برخی پارامترهای مهم بیومکانیکی شامل حداکثر سرعت زاویهای مفاصل ران و زانو، حداکثر
گشتاور مفاصل ران و زانو در مرحلۀ حرکت رو به جلو و مرحلۀ ضربه و درنهایت حداکثر سرعت توپ
جهت تجزیه و تحلیل انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل واریانس یکطرفه با اندازههای مکرر و نیز آزمون
توکی، کاهش معنی داری در حداکثر سرعت توپ و حداکثر سرعت زاویهای مفصل زانو بین اولین و پنجمین
شوت و همچنین شوتهای بعدی نشان داد. در مقایسه با اولین شوت، حداکثر سرعت زاویهای و گشتاور
مفصل ران کاهش معنیداری را از شوت ششم به بعد نشان دادند. بهعلاوه، حداکثر گشتاور مفصل زانو
کاهش معنیداری بین اولین شوت با چهارمین شوت و شوتهای آتی نشان داد. درنتیجه، به نظر میرسد پنج
شوت متوالی برای کسب حداکثر پاسخهای بیومکانیکی مناسب است و انتخاب تعداد شوتهای بیشتر
پاسخهای بیومکانیکی کمتری در مفاصل پایینتنه نسبت به پنج شوت ابتدایی دارد.
اقای سعید ایمانی زاده، دکتر منصور صاحب الزمانی، دکتر محمد تقی امیری خراسانی،
دوره 13، شماره 10 - ( 7-1394 )
چکیده
هدف این تحقیق، بررسی اثر خستگی عملکردی ویژه فوتبال در هنگام فرود بر زوایای مفاصل ران و زانو در بین بازیکنان حرفهای است. 15 بازیکن فوتبال
باشگاهی شهر کرمان با حداقل دو سال سابقه فعالیت باشگاهی به صورت تصادفی انتخاب شدند. جهت ارزیابی کینماتیک اندام تحتانی بعد از پرش و ضربه
سر زدن ویژه فوتبال از سه دوربین 50 هرتزی استفاده شد. به منظور ایجاد خستگی در آزمودنیها از پروتکل عملکردی شبیهساز ویژه فوتبال بنگسبو استفاده
انجام گرفت. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آماری Quintic sport V شد و تحلیل کینماتیکی فیلمهای ثبتشده با استفاده از نرمافزار 21
استفاده شد. نتایج نشان داد که خستگی عملکردی بر زوایای ران و زانو در صفحات ساجیتال و α=0/ توصیفی و آزمون تی زوجی در سطح معنیداری 05
فرونتال در طول مرحله فرود تأثیرگذار است؛ بهطوریکه باعث کاهش زوایای فلکشن ران و زانو و نیز افزایش زاویه واروس زانو در لحظه تماس پا با زمین
شد. با توجه به نتایج، در هنگام خستگی، آزمودنیها با کاهش زاویه فلکشن ران و زانو، با وضعیت صافتری فرود آمدند. و خستگی به طور درخور توجهی
سبب کاهش توانایی کنترل وضعیت اندام تحتانی در بازیکنان حرفهای فوتبال در هنگام فرود شد.
اقای محمد علی ناصری روحانی، دکتر محمد تقی امیری خراسانی، دکتر محمد رضا امیر سیف الدینی،
دوره 14، شماره 11 - ( 1-1395 )
چکیده
هدف این پژوهش، بررسی تأثیر سطح ناپایدار پای تکیهگاه بر کینماتیک شوت روی پای فوتبال بود 30 بازیکن فوتبال مرد در این مطالعه مشارکت کردند. پس‌از آزمون‌های تعادل ایستا و پویا با دستگاه بایودکس، 20 بازیکنی که ازلحاظ تعادل در سطح مطلوبی قرار داشتند، به‌منزلۀ نمونۀ آماری انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات از شش دوربین اپتوالکترونیک سه‌ب‍ُعدی تحلیل حرکت با سرعت 200 هرتز استفاده شد. پارامترهای کینماتیکی در سه لحظۀ بحرانی مهارت شوت (حرکت روبه‌جلوی ران، تماس با توپ و ادامۀ حرکت) با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مکرر و تی مستقل در سطح معنیداری 05/0 مقایسه شدند. نتایج تحقیق نشان داد که حداکثر سرعت زاویهای و جابه‌جایی زاویهای مفصل ران و نیز سرعت توپ در شوت روی سطح باثبات به طور معنیداری بیشتر از شوت روی سطح بیثبات است. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که شوت روی سطح بیثبات باعث کاهش مقادیر پارامترهای کینماتیکی در بیشتر مراحل مهارت شوت درنتیجه باعث کاهش سرعت اولیۀ حرکت توپ میشود.
فاطمه امیری زاده، رضا رجبی، محمد کریمی زاده اردکانی،
دوره 20، شماره 23 - ( 6-1401 )
چکیده
هدف تحقیق حاضر تدوین شاخص‌های ارزیابی وضعیت‌بدنی پویا دختران جوان دارای کایفوز طبیعی وافزایش‌یافته بود. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و روش گردآوری دادهها نوع پژوهش‌های نیمه تجربی بود. (جامعه آماری دختران 18 تا 24 سال استان خوزستان تشکیل دادند که به روش نمونه‌گیری در دسترس200نفرانتخاب و براساس نرم زاویه کایفوز با خط‌کش منعطف به دو گروه با کایفوز توراسیک طبیعی(100 نفر)و غیرطبیعی(100 نفر)تقسیم شدند). برای ارزیابی وضعیت‌بدنی پویا از آزمون‌های صاف‌کردن ستون فقرات، موقعیت نسبت به دیوار، دسترسی به جلو، چرخش خلفی لگن، آویزان‌کردن سر، دامنه حرکتی شانه، دامنه حرکتی شانه چرخش داخلی و چرخش خارجی استفاده شد. برای مقایسه میانگین گروهها با توجه به نرمال نبودن توزیع دادهها از آزمون یومن‌ویتنی استفاده شد. محاسبات آماری بوسیله نرم افزار آماری SPSS21 انجام شد. سطح معنیداری در تمامی آزمون‌های آماری برابر 05/0 در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد بین نمرات جزئی و کلی آزمون ارزیابی وضعیت‌بدنی پویا هر دو گروه تفاوت معناداری وجود داشت و گروه کایفوز طبیعی نسبت به گروه کایفوز افزایش‌یافته وضعیت‌بدنی پویا بهتری داشتند. بنابراین آزمون‌های ارزیابی وضعیت‌بدنی پویا ابزار مناسبی جهت ارزیابی و شناسایی محدودیت‌ها و اختلالات حرکتی افراد مبتلا به ناهنجاری کایفوز افزایش‌یافته به شمار می‌روند.
خانم نفیسه سادات شاه امیری، دکتر محمدعلی سلیمان فلاح، دکتر فواد فیض الهی،
دوره 20، شماره 24 - ( 12-1401 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک دوره تمرین ثبات مرکزی با و بدون کنزیوتیپ برعوامل بیومکانیکی مؤثر بر سندروم متقاطع تحتانی زنان است. ۳۶ زن ۳۰ تا ۴۰ ساله مبتلا به عارضه¬ی سندروم متقاطع تحتانی به صورت در دسترس و تصادفی به سه گروه ۱۲ نفری با تیپ، بدون تیپ و کنترل تقسیم شدند. برای اندازه گیری شیب لگن، دامنه ی حرکتی ران و زانو، قدرت ایزومتریک فلکسورها و اکستنسورهای ران و زانو، استقامت عضلات شکم، انعطاف پذیری اکستنسورهای ستون فقرات، استقامت عضلات ناحیه ی مرکزی بدن به ترتیب از اینکلاینومتر، گونیامتر، دینامومتر، آزمون فلکشن تنه، آزمون راست کننده ی تنه و آزمون پلانک به طرفین تنه استفاده شد. برای ارزیابی فرضیات پژوهش از آزمون تحلیل کوواریانس و در صورت مشاهده ی اختلاف معنی دار از مقایسه ی چندگانه ی میانگین ها به وسیله ی آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. تفاوت بین گروه با تیپ و کنترل در شیب لگن، دامنه ی حرکتی همسترینگ، راست رانی، قدرت فلکسور زانو و ران و اکستنسور ران معنی داربود(0.05≥p) . تفاوت بین گروه بدون تیپ و کنترل در شیب لگن، دامنه ی حرکتی راست رانی، اکستنسورهای ستون فقرات معنی داربود(0.05≥p). تفاوت بین گروه تمرین با و بدون کنزیوتیپ در دامنه ی حرکتی همسترینگ، سوئزخاصره، قدرت فلکسور زانو و ران، اکستنسور و اداکتور ران، استقامت عضلات شکمی، ناحیه ی مرکزی معنی دار بود(0.05≥p). نتایج نشان داد که انجام تمرین با تیپ نقش مؤثری در کاهش عارضه ی سندروم متقاطع تحتانی داشته است، لذا پیشنهاد میشود از تیپ به عنوان روشی غیر تهاجمی و کم هزینه همزمان با تمرین استفاده شود.
