دوره ۱۸، شماره ۵۰ - ( ۸-۱۳۸۴ )
چکیده
درخت چریش۱ از گیاهان بومی هندوستان است. این درخت قابلیت رشد سریعی دارد و در کشاورزی و صنعت دارای کاربردهای تکنولوژیک بسیاراست. دراین پژوهش تأثیر تیمارهای هورمونی اکسین،سیتوکینین و اسید سالسیلیک طی رشد invitro، invivo، سن پایه و موقعیت‌های مکانی پیوند، بر روی درصد موفقیت ریزپیوندی بررسی شده است. عمل ریزپیوندی مریستم انتهایی ساقه چریش بر روی پایه زیتون تلخ۲ با موفقیت انجام شد و گیاهان ریزپیوندی از مقاومت مناسبی در برابر سرما برخوردار شدند. بیش‌ترین درصد موفقیت ریزپیوندی در گیاهچه‌های پایه ۲ و۳ برگی به ترتیب به میزان ۱۶/۳۹و۱/۴۰ در موقعیت هیپوکوتیل پایه نسبت به سایر موارد بود. تیمارهای مضاعف اکسین و سیتوکینین باعث افزایش درصد موفقیت ریزپیوندها در پایان هفته چهارم به میزان ۳۳/۱۸نسبت به شاهد شدند. تیمار با سالیسیلیک اسید در مراحل اولیه رشد موجب کاهش ماندگاری ریزپیوندها به میزان ۳% نسبت به شاهد شد، ولی موجب افزایش درصد موفقیت رشد و سلزگاری ریزپیوندها هنگام انتقال به خاک نسبت به شرایط محیطی به میزان ۳۳/۸گردید.
دوره ۱۸، شماره ۵۳ - ( ۱۱-۱۳۸۱ )
چکیده
یکی از روش‌های نگهداری، حفظ و ازدیاد گیاهان کمیابی همچون نارون رعنا۱ کشت بافت است. نارون رعنا درختی زیبا است که برای فضای سبز پارک‌ها توصیه می‌گردد. ریزازدیادی نارون رعنا با استفاده از قطعات جدا کشت ساقه انجام می‌شد. مناسب‌ترین جدا کشت‌ها تنها یک گره داشتند و این به دلیل آلودگی قارچی کمتر آنها و در عوض به دست آوردن تعداد بیشتری جدا کشت بود. حداکثر ازدیاد ساقه در محیط MS حاوی BAP (۲ میلی‌گرم در لیتر) و اینوزیتول به دست آمد. پس از ازدیاد ساقه‌ها اینوزیتول را حذف کردیم وغلظتBAP را به یک میلی‌گرم در لیتر کاهش دادیم. انتقال ساقه‌ها به محیط ریشه‌زا پس از پنجمین واکشت انجام شد و بهترین نتیجه با تیمار ۲۴ ساعتی ساقه‌ها با BAP ( ۱ میلی‌گرم در لیتر) در تاریکی و محیط MS حاصل شد. تمام مراحل در دمای ۲۲۵ و تناوب نوری ۱۶ ساعتی و شدت نور ۳۰۰۰ لوکس به انجام رسید. گیاهچه‌های ریشه‌داری که به این روش تولید شدند به گلدان‌های حاوی مخلوطی از خاک و شن و ورمیکولیت (با نسبت مساوی) منتقل گردیدند. گیاهان مذکور به مدت ۳ تا ۵ هفته در وضعیت دمایی ۲۲۵ و تناوب نوری ۱۶ ساعتی و رطوبت نسبی ۸۵-۹۰% نگهداری شدند و سپس به خاک کشاورزی انتقال یافتند.
