دوره 18، شماره 45 - ( 3-1387 )
چکیده
آلومینیوم از فراوان‌ترین عناصر پوستهء زمین است که میزان آن به 7 درصد کل عناصر می‌رسد. آلومینیوم یون پیچیده‌ای است که فرم شیمیایی و عمل بیولوژیک پیچیده‌ای دارد و در خاک‌های خنثی یا خاک‌هایی با اسیدیته ضعیف به شکل اکسید یا آلومینوسیلیکات غیر قابل حل وجود دارد. با کاهش PH خاک انحلال‌پذیری این یون افزایش می‌یابد و از طریق ریشه جذب می‌شود و بدین ترتیب بر رشد گیاهان تأثیر می‌گذارد. در واقع، آلومینیوم مهم‌ترین عامل محدود کننده رشد به خصوص رشد ریشه در خاک‌های اسیدی شناخته شده است. تقریباً 40-30درصد از زمین‌های قابل کشت را خاک‌های اسیدی تشکیل می‌دهند. علاوه بر این اسیدیته خاک به علت مشکلات زیست محیطی نظیر باران‌های اسیدی در حال افزایش است به همین دلیل توجه به سمیت آلومینیوم و تأثیر آن در کاهش بازده تولید محصولات کشاورزی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در بسیاری از تحقیقات گذشته تأثیر آلومینیوم در کوتاه مدت نشان داده شده است. همچنین آزمایش‌های متعددی نشان داده است که آلومینیوم در ابتدا وارد راس ریشه می‌شود و غالباً درآپوپلاست جای می‌گیرد. در واقع آپوپلاست با داشتن ماتریکس پکتینی با شارژ منفی مهم‌ترین محل اتصال آلومینیوم است. این تحقیق به منظور شناسایی هر چه بیش‌تر تأثیر آلومینیوم بر پلی‌ساکاریدهای دیواره سلول‌های توتون انجام گرفت. بدین منظور سلول‌های توتون موجود در محیط کشت تعلیقی LS با غلظت‌های مختلف آلومینیوم(30 و60 میکرومولار) تیمار داده شدند. پس از 24 ساعت سلول‌ها بر داشت شدندو سپس دیواره سلولی جداسازی شد و اجزا مختلف پلی‌ساکاریدی دیوارهء شامل سلولز، پکتین، همی سلولز A وB استخراج و میزان آن‌ها اندازه گیری شد. همچنین در صد زنده بودن سلول‌ها، میزان جذب آلومینیوم توسط سلول‌ها و میزان رشد آن‌ها بررسی شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که تیمار با آلومینیوم منجر به افزایش همی سلولز A و پکتین در سلول‌های توتون شد. امّا اثر کاهشی بر مقدار همی سلولزB مشاهده شد. میزان سلولز نیز در حضور30میکرومولار از آلومینیوم کاهش ولی در حضور60 میکرومولار از آلومینیوم افزایش یافت. همچنین در تیمار با آلومینیوم کاهش رشد و کاهش وزن دیواره مشاهده شد.
