دوره 11، شماره 1 - ( 6-1390 )
چکیده
سمیت آلومینیم یکی از مهم‌ترین عوامل محدود کنندۀ رشد و نمو گیاهان در خاکهای اسیدی (pH کم‌تر از 5/5) است که خطر آن به‌علت عملیات زراعی و بارانهای اسیدی رو به افزایش است. مکانیسم سمیت آلومینیم هنوز به‌روشنی مشخص نشده است. ممانعت رشد ریشه، اولین پاسخ گیاه به سمیت آلومینیم است و این ممانعت رشد از طریق توقف یا کاهش طویل شدن سلولهای ریشه، احتمالاً با افزایش ترکیبات فنلی دیواره، اعمال میگردد. در این پژوهش تأثیر آلومینیم بر فعالیت و بیان آنزیمهای دخیل در بیوسنتز ترکیبات فنلی مانند فنیلآلانین آمونیالیاز و پراکسیداز بررسی شد. بدین منظور گیاهان کتان رشد یافته در محیط هوگلند برای دو هفته در معرض تیمار آلومینیم با غلظت‌های 0، 50 و 100 میکرو مولار )به‌صورت (AlCl3.6 H2Oقرار گرفتند. نتایج نشان داد که تیمار آلومینیم سبب کاهش رشد ریشه و افزایش میزان فنلهای متصل به دیواره در مقایسه با گیاهان شاهد میگردد. افزایش فعالیت آنزیم پراکسیداز بهویژه در بخش یونی و کووالانی بهخوبی کاهش رشد ریشه را توجیه می‌کند. افزایش فعالیت و بیان ژن فنیلآلانین آمونیالیاز و نیز افزایش میزان لیگنین تنها در بیش‌ترین غلظت آلومینیم مشاهده گردید. بررسی بیان دو ایزوزیم پراکسیداز نشان داد که فلکسپر2 3 در مقایسه با فلکسپر 1 در سمیت آلومینیم در ریشه نقش دارد.
دوره 18، شماره 56 - ( 7-1385 )
چکیده
منگنز یک ریزمغذی ضروری برای رشد و نمو گیاهان است و منگنز اضافی از مهم‌ترین عوامل محدودکننده رشد در خاکهای اسیدی به شمار می‌رود. در این تحقیق, به منظور بررسی تاثیر مقدار اضافی منگنز بر جنبههای فیزیولوژیک رشد و نمو گیاه چای، قلمه‌‌‌های ریشه‌دار شده دو ساله چای1 در محلول هوگلند تغییر یافته در سیستم هیدروپونیک هوادهی شده با pH معادل 2/4 به مدت یک ماه در شرایط گل‌خانه‌ای در دمای متوسطC º 3 ± 27 و شدت نورµmol. m-2 s-1 5/101 و با تعویض هفته‌ای یک‌بار، پیش تیمار شدند. بعد از گذشت این مدت و پیدا شدن ریشه‌‌های سفید و جدید، گیاهان تحت تیمار‌های یک هفته‌ای با فلز منگنز با غلظت نهایی 9/0 میلی‌مولار و با تعویض هر3 روز یک بار، قرار گرفتند. پس از گذشت یک هفته، ریشه‌‌های سفید گیاهان برای تعیین فعالیت آنزیم پراکسیداز (PO) در سه بخش محلول(SPO)، یونی(IPO) و کووالانی(CPO)، محتوای لیگنین و قند ریشه برداشت شدند. هم‌زمان با برداشت ریشه، کلروفیل برگ گیاهان نیز در شرایط گل‌خانه‌ای اندازه‌گیری شد. نتایج حاصل نشان داد که فعالیت بخش محلول(SPO) و کووالانی پراکسیداز(CPO) به همراه محتوای لیگنین در تیمار با منگنز اضافی (9/0 میلی‌مولار) کاهش یافت. از طرف دیگر فعالیت بخش یونی پراکسیداز (IPO) به همراه محتوای کلروفیل برگ در تیمار با منگنز اضافی افزایش یافت؛ اما این افزایش معنی‌دار نبود. میزان قند محلول ریشه ها نیز در تیمار با منگنز اضافی افزایش یافت. بر اساس نتایج به دست آمده پیشنهاد می‌شود که منگنز اضافی ممکن است اثرات مفیدی بر رشد گیاه چای از طریق کاهش چوبی شدن دیواره سلولی وبه دنبال آن تحریک رشد داشته باشد.
