۵ نتیجه برای فلور
دوره ۸، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۸۷ )
چکیده
تحقیق حاضر در ارتفاعات کلات- زیرجان گناباد واقع در محدودۀ ارتفاعی ۱۱۰۰ تا ۲۸۳۰ متری از سطح دریا، با میانگین بارندگی سالانه ۲/۱۴۳ میلیمتر و متوسط دمای سالانه ۲/۱۷ درجۀ سانتی‌گراد انجام شد. به منظور شناسایی و معرفی فلور، بررسی شکل‌های زیستی و کورولوژی گیاهان، پوشش گیاهی منطقۀ بررسی شد که در نتیجۀ آن، تعداد ۱۹۰ گونۀ گیاهی از ۱۰۷ جنس و ۳۹ تیره جمع‌آوری و شناسایی شدند. از نظر تعداد گونه، تیره‌های گل ستاره‌ای (Asteraceae) ، گندمیان (Poaceae)و نعناع (Lamiaceae) مهم‌ترین تیره‌های موجود در منطقه بودند. تروفیت‌ها و همی‌کریپتوفیت‌ها از مهم‌ترین گروه‌های ساختاری طیف زیستی منطقه به روش رانکایر بودند. بررسی کورولوژیک و استخراج کوروتیپ‌ها، غلبه عناصر ایرانی-تورانی را نشان داد. همچنین در رابطه با اندمیسم، تعداد ۸ گونه، اندمیک ایران بودند. افزون بر این در میان عناصر گیاهی، Phlomidoschema parviflorum از تیره نعناع، گونه ای نادر و نیمه اندمیک منطقۀ بررسی شده بر اساس معیارIUCN ، دو دسته گونه‌های آسیب پذیر و با خطر کم‌تر تعیین شد که جمعا ۱۴ گونه در گروه گونه‌های تهدید شده قرار گرفتند.
دوره ۸، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۸۷ )
چکیده
وسعت حوزهٔٔ آب‌خیز تیرگان حدود ۳۵۷۱ هکتار بخشی از منطقهٔٔ هزارمسجد واقع در شمال غرب شهرستان کلات است. میانگین حداکثر دما ۸/۲۰ درجهٔٔ سانتی‌گراد در مرداد و میانگین حداقل دما ۹- درجهٔٔ سانتی‌گراد در دی است. پوشش گیاهی این منطقهٔ به روش فلورستیک بررسی شد و سپس شکل‌های زیستی و پراکنش جغرافیایی آن‌ها تعیین شد. به طور کلی در منطقهٔ ۶۵ تیره ۲۸۲ جنس و ۴۰۴ گونه وجود دارد. بزرگترین تیره، کاسنی با ۵۲ جنس و ۸۲ گونه و بزرگترین جنس، گون از تیرهٔ پروانه‌آساها با ۱۹ گونه است. شکل‌های زیستی عمده منطقهٔ به صورت همی‌کریپتوفیت، تروفیت و کریپتوفیت هستند. بیش‌ترین پراکنش جغرافیایی گیاهان با ۴۵/۵۴% مربوط به منطقهٔٔ ایران ـ تورانی است.
دوره ۸، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۸۷ )
چکیده
کاپرینی از بزرگترین بخش‌های شناخته شده کرک ساده جنس گون است که مشتمل بر ۲۸۰ گونه است. بر اساس گزارش‌های فلورا ایرانیکا این بخش به ترتیب دارای ۱۷۱ و ۱۱۵ گونه در منطقهٔٔ فلورا ایرانیکا و ایران است. در مقالهٔ حاضر بخش کاپرینی در محدودهٔ استان خراسان بررسی شد. طی این بررسی نمونهٔ‌های موجود در هرباریوم دانشگاه فردوسی مشهد جمع‌آوری شده از نقاط مختلف خراسان از نظر ریخت‌شناسی بررسی شدند. بر این اساس ۳۷ گونه یعنی حدود یک سوم از گونه‌های این بخش در نقاط مختلف استان خراسان پراکنش دارند و دامنهٔ پراکندگی تعدادی از گونه‌ها وسیع و تعدادی دیگر بسیار محدود است. استراگالوس کوش‌کنسی۳ که در فلورا ایرانیکا از ترکمنستان و افغانستان گزارش شده‌است به‌عنوان گزارش جدید برای فلور ایران ازشمال شرق خراسان شهرستان تربت‌جام منطقهٔٔ صالح‌آباد ذکر می‌شود. این گیاه بدون کرک است و دارای برگچه‌های تخم‌مرغی باریک به تعداد ۱۸ تا ۲۲ جفت است. نواحی و دامنهٔ انتشار گونه‌های مختلف این بخش در استان خراسان ارائه شده است.
دوره ۱۱، شماره ۱ - ( ۶-۱۳۹۰ )
چکیده
حفاظت شدۀ مانشت و قلارنگ به‌وسعت ۲۹۱۴۶ هکتار در شمال استان ایلام، بین مدارهای "۳۲'۴۸º۳۳-"۲۷'۳۴º۳۳ عرض شمالی و "۴۵'۳۸º۴۶-"۳۱'۲۰º۴۶ طول شرقی قرار گرفته است. میانگین ارتفاع ۱۱۰۵ تا ۲۶۵۰ متر، متوسط بارندگی سالیانه ۲/۵۳۶ میلیمتر و میانگین دمای سالیانه ۴۳/۱۷ درجۀ سانتی‌گراد است. منطقۀ حفاظت شدۀ مانشت و قلارنگ منطقه‌ای کوهستانی از رشته‌کوه‌های زاگرس است. با توجه به بررسی‌های انجام شده سطح منطقۀ حفاظت شدۀ مانشت و قلارنگ از ۷ حوضۀ آب‌ریز تشکیل شده است. در این بررسی، فلور حوضۀ آب‌ریز شلم به مساحت ۴۴۶۷ هکتار از این منطقه بررسی شده است. در مجموع ۲۲۱ تاکسون (گونه، زیرگونه و واریته) جمع‌آوری شد که شامل ۲۱۹ گونه، ۱۵۰ جنس و ۴۶ تیره است. نتایج نشان داد که ۲۹ گونۀ تک‌لپه‌ای و ۱۹۰ گونۀ دولپه‌ای هستند. مهم‌ترین تیره‌های منطقه از نظر غنای گونه به‌ترتیب کاسنیان۱ با ۳۵ گونه، باقلائیان۲ و نعناییان۳ با ۱۹ گونه و کلمیان۴ و گندمیان۵ با ۱۷ گونه هستند. از لحاظ شکل‌زیستی، تروفیت ۸۰/۴۴ درصد، همی‌کریپتوفیت ۵۸/۳۲ درصد، ژئوفیت ۷۶/۱۱ درصد، فانروفیت ۳۳/۶ درصد و کامه‌فیت ۱۷/۳ درصد هستند. در بررسی کورولوژی، ۱۴۱ تاکسون (۸۰/۶۳ درصد) به ناحیۀ ایران- تورانی تعلق داشته‌اند
جواد محمدی، حسن زارع مایوان، حمید اجتهادی، کریم پاساد،
دوره ۱۵، شماره ۱ - ( ۹-۱۳۹۳ )
چکیده
جنگل کاسف با مساحتی بالغ بر ۱۲ هکتار در فاصله¬ی ۲۰ کیلومتری شمال شهرستان بردسکن، بین "۳۰ و '۵۲ و °۵۷ تا "۰۰ و '۰۰ و °۵۸ طول شرقی و "۳۰ و '۲۲ و °۳۵ تا "۰۰ و '۳۰ و °۳۵ عرض شمالی، در منطقه¬ای کوهستانی و خشک با حداقل دمای ۱۰- و حداکثر دمای ۴۵+ ومیزان بارش متوسط ۱۵۵ میلیمتر در سال، در ارتفاع ۱۵۸۰ تا ۱۶۳۰ متر از سطح دریا با شیب ۱۵% در جهت غربی شرقی واقع شده است. پوشش گیاهی این منطقه در پاییز ۱۳۹۱، پس از نمونه برداری هایی در بهار و پاییز ۱۳۹۱ به روش فلوریستیک مطالعه و سپس شکل¬های زیستی و پراکنش جغرافیایی آن¬ها تعیین شد. به طور کلی در منطقه، ۶۹ گونه متعلق به ۲۹ تیره وجود دارد که۲۵ تیره دولپه¬ای و ۳ تک¬لپه¬ای هستند و یک تیره¬ نیز متعلق به بازدانگان است. بزرگترین تیره¬ها نعناع (Lamiaceae) با ۱۱ گونه، کاسنی (Asteraceae) با ۹ گونه و تیره میخک (Caryophyllaceae) با ۵ گونه می¬باشند. شکل¬های زیستی عمده منطقه عبارتند از: تروفیت¬ها با ۳۶% (۲۵ گونه)، همی¬کریپتوفیت¬ها ۲۹% (۲۰گونه)، کامفیت¬ها ۱۶% (۱۱گونه)، فانروفیت¬ها ۱۳% (۹گونه) و کریپتوفیت¬ها با ۶% (۴ گونه). درصد بالای همی¬کریپتوفیت¬ها نشان دهنده¬ی اقلیم سرد و کوهستانی منطقه است و درصد بالای تیره کاسنی و حضور گونه¬هایی همچون اسپند (Peganumharmala) نشان از تخریب¬ بالای پوشش گیاهی و عدم نظارت و مدیریت مناسب بر محیط زیست این منطقه دارد.
