4 نتیجه برای رامنولیپید
دوره 8، شماره 4 - ( 12-1387 )
چکیده
بیوسورفاکتانت‌ها ترکیب‌های فعال سطحی هستند که سودوموناس‌ها و به‌ویژه سودوموناس آئروژینوزا1 از بهترین میکروارگانیسم‌های تولید کننده آن‌ها، است. هدف در این پژوهش, بررسی تولید را منولیپید بود و در آن از محیط پایه نمک‌های معدنی 3Mبا منبع کربنی آب پنیر (Whey) استفاده شد. این باکتری لاکتوز منفی است و جهت استفاده از آب پنیر بهعنوان منبع کربن و انرژی، نیاز است که از پروسه هیدرولیز آنزیمی استفاده شود و لذا این تیماربا آنزیم لاکتاز )زمان: 3 ساعت، دما:40 درجه سانتی‌گراد، 5/6 :pH) انجام گرفت. به منظورتولید رامنولیپید شرایط مختلفی از قبیل تعیین محیط کشت واجد آب پنیر مناسب با ترکیبات مختلف، زمان گرم‌خانه‌گذاری (72 ،60 ،48 ،36 ،24 ساعت) و مدت زمان اثر آنزیم (1 تا 8 ساعت) بررسی شد. در این میان بهترین محیط، محیط نمک‌های معدنی 3M به همراه آب پنیرصد درصد هیدرولیز شده با آنزیم (درجه حرارت 30درجه سانتی‌گراد) در 7 pH در دمای C ˚33بود. بیش‌ترین میزان تولید در60 ساعت به دست آمد. در این بررسی‌ها مشخص شد که با توجه به سویهٔ فوق می‌توان از آب پنیر هم علیرغم آن‌که باکتری در شرایط عادی نمی‌تواند از آن بهعنوان منبع کربن و انرژی استفاده کند ولی با یک تیمار ساده آنزیمی می‌تواند در حد منبعی چون گلوکز و ملاس رامنو لیپید تولید کرد. در بهترین شرایط، میزان تولید رامنولیپید حدود2 گرم (معادل با 732/0گرم قند رامنوز) و توانایی امولسیفکاسیون نفت خام توسط این محصول برابر با 97% به دست آمد.
دوره 9، شماره 3 - ( 8-1388 )
چکیده
بیوسورفاکتانت‌ها محصولات طیف وسیعی از میکروارگانیسم‌ها هستند که در حد بالایی دارای ویژگی فعالیت سطحی‌اند. گلیکولیپید‌ها، فسفولیپید‌ها و اسید‌های چرب، لیپوپپتیدها و لیپوپروتئین‌ها، بیوسورفاکتانت‌های پلیمریک و بیوسورفاکتانت‌های ویژه از انواع اصلی بیوسورفاکتانت‌ها هستند. رامنولیپید نوعی بیوسورفاکتانت از گروه گلیکولیپیدهاست که توسط باکتری سودوموناس ائروجینوزا1 تولید می‌شود. در این تحقیق از باکتری سودوموناس ائروجینوزا2 استفاده شد که از کلکسیون میکروبی سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی ایران تهیه گردید. این باکتری در محیط کشت نمک‌های معدنی 3M واجد ملاس کشت داده شد. قند موجود در ملاس، ساکاروز است که باکتری سودوموناس ائروجینوزا نمی‌تواند از آن بهعنوان منبع کربنی استفاده کند ولی سویه مورد استفاده در این تحقیق به دلیل آن‌که دست ورزی‌های ژنتیکی بر روی آن انجام شده است، قادر به استفاده از قند ساکاروز است به شرط آن‌که آلودگی‌های شیمیایی موجود در ملاس حذف شود. لذا از روش تیمار شیمیایی ملاس، خالص‌سازی شده و در دسترس میکروارگانیسم قرار گرفت. رامنولیپید تولید شده با آزمایش‌های سنجش قند به روش فنل- سولفوریک اسید و توانایی امولسیفیکاسیون نفت خام (با استفاده از سنجش میزان گلوکز) ارزیابی شد. آزمایش‌ها با روش ANOVA تجزیه و تحلیل آماری شدند. نتایج بیان‌گر آن بود که بدون ملاس، بهترین شرایط برای تولید رامنولیپید شامل نسبت کربن به نیتروژن =18، 7 pH، c ˚33= دما با میزان هوادهی=rpm 200 و درصد تلقیح=5/1 در زمان 96 ساعت است. میزان رامنوز تولید شده 161/0 گرم در لیتر (رامنولیپید=367/0گرم در لیتر) و درصد توانایی امولسیفیکاسیون نفت خام 53 % بود. در حالی که در ملاس تیمار شده، تولید رامنولیپید با میزان تلقیح 2% (v/v) از پیش کشت به محیط کشت تولید دارای نسبت 16=C/N، 8/6 pH، در دمای ˚c30 با شدت هم زدن rev.min-1 200 و در زمان 96 ساعت بهدست آمد. در چنین شرایطی میزان رامنوز تولید شده، 22/0 گرم در لیتر (معادل 66/0گرم رامنولیپید در لیتر) و درصد توانایی امولسیفیکاسیون نفت خام آن برابر 5/55% محاسبه شد.
حسین امانی،
دوره 14، شماره 1 - ( 2-1393 )
چکیده
در صنعت نفت مقدار زیادی پسماندهای جامد و نیمهجامد تولید می‌شود که بهعنوان لجنهای نفتی شناخته می‌شوند. این لجنها در مراحل مختلف تولید و پالایش نفت در پایین مخازن تولید، می‌شوند. تجمع پسماندهای نفتی در صنعت نفت مسئلۀ محیطی جدی را بهوجود می آورد. هدف از این تحقیق ارزیابی روند دیگری برای از بین بردن لجنهای نفتی، با استفاده از بیوسورفکتانت‌ها است. یکی از مهم‌ترین خواص بیوسورفکتانت‌ها کاهش کشش سطحی و تشکیل امولسیونهای نفت/آب است. در این پژوهش بیوسورفکتانت رامنولیپید از باکتری پسیودوموناس آئروژینوسا1 1570PTCC تولید شد و با توجه به شناسایی و اندازه‌گیری غلظت رامنولیپید با HPLC وTLC مشاهده شد تولید رامنولیپید در فاز لگاریتمی رشد، شروع و تا فاز سکون ادامه می‌یابد. طی بررسی تولید رامنولیپید، مشخص شد که حداکثر میزان رامنولیپید تولید شده در محیط کشت حاوی روغن آفتاب گردان بهعنوان تنها منبع کربن برابر باg/l 5/0 است. در انتهای این تحقیق، آزمایش بازیابی نفت خام از یک مخزن شبیه‌سازی شده نفت خام با استفاده از رامنولیپید تولید شده در غلظت CMC انجام شد. نتایج نشان داد در حدود 70 درصد نفت خام با استفاده از این روش بازیافت می‌شود.
حسین امانی،
دوره 14، شماره 4 - ( 10-1393 )
چکیده
در این تحقیق توانایی پسودومناس آرجینیوزا1 2 NPبه‌منظور تولید بیوسورفکتانت رامنولیپید بررسی شد. رامنولیپید در صنایع نفت برای پاک‌سازی فیلترهای تصفیه لجنهای نفتی و پاک‌سازی تانک‌های ذخیرۀ نفتی و تیمار بیولوژیک فاضلاب‌های نفتی حائز اهمیت است. هدف دیگر این تحقیق بهینه‌سازی محیط رشد تولید بیوسورفکتانت برای کاهش هزینه‌ها با استفاده از روش تاگوچی است. شرایطی از قبیل منابع کربنی مختلف، اثر غلظت نمک، فسفر و نیتروژن در سه سطح بر میزان تولید رامنولیپید بررسیشد. بهترین شرایط برای تولید رامنولیپید وقتی مشاهده شد که از ساکاروز بهعنوان منبع کربن، NaCl g/l 50 ، (4HPO2, Na4PO2NaH) g/l 75/6 و 4SO2)4(NH g/l 1 به‌ترتیب برای منبع نمک، فسفر و نیتروژن استفاده می‌شود. بیش‌ترین مقدار تولید رامنولیپید از میان آزمایش‌های مختلف برابر g/l8/2 بهدست آمد. هم‌چنین شاخص امولسیون‌سازی برای رامنولیپید تولید شده به‌کمک آزمون 24E بررسی شد و مقدار امولسیون برای نفت خام (34= API) برابر 80% بهدست آمد.
