3 نتیجه برای تکوین
سعید آیریان، عاطفه دارش،
دوره 13، شماره 1 - ( 3-1392 )
چکیده
گونه‌های جنس سیتروس در مناطق مختلف استان فارس یافت می‌شود. هدف از این پژوهش بررسی مراحل و چگونگی تکوین دانۀ گرده و کیسه‌های ترشحی گلبرگ در گیاه دارابی1 است. برای این پژوهش گل‌ها و غنچه‌ها از باغ‌های جهرم، برداشت شدند، در فیکساتور FAA تثبیت و سپس در الکل 70% نگه‌داری شدند. نمونه‌ها پس از آماده‌سازی و قالب‌گیری در پارافین، با میکروتوم برش‌گیری گردید و برای بررسی کیسه‌های ترشحی و گلبرگ در مخلوط الکل و گلیسیرین قرار داده شد و پس از برش دستی در زیر میکروسکوپ نوری مشاهده شدند. نتایج نشان داد که در این گیاه بساک‌ها دارای 4 کیسۀ گرده است. سیتوکینز همزمان است و تترادهای میکروسپور فقط از نوع تتراهدرال2 است. دانه‌های گرده در زمان انتشار دو یاخته‌ای، دارای چهار شکاف رویشی با تزئینات شبکه‌ای و چاله‌ای هستند. در گلبرگ‌های مراحل اولیه، سه گروه بافتی دارای سلول‌های کاملا فشرده و در حال تقسیم بودند و طی تکوین، تقسیم در سلول‌های اپیدرمی کاهش یافت. تمایز بافت پارانشیمی منحصر به افزایش ابعاد سلول‌ها، ضخامت دیواره‌ای و فضای بین سلولی شد و تعداد و اندازۀ دسته‌های آوندی نیز طی مراحل نمو افزایش یافت. شکل‌گیری کیسه‌های ترشحی در گلبرگ، به این صورت است که بنیان گذاری کیسۀ منحصر به اولین مرحلۀ تکوین است و همزمان با مراحل تکوین گلبرگ، این ساختار فقط افزایش ابعاد می‌دهد
دوره 18، شماره 53 - ( 11-1381 )
چکیده
رشته کوه البرز در گستره میان دشت دامغان و گرگان ساختاری مشابه یک نوار چین خورده ـ گسلیده از نوع نازک پوسته را با تمایل ساختاری به سمت جنوب ـ جنوب شرق داراست. گسلش راندگی و چین خوردگی مرتبط با آن از بارزترین سبک تغییرات ساختاری در آن است. رشته کوه البرز در این بخش، به دنبال فرارانش مجموعه دگرگونی گرگان بر روی توالی رسوبات پالئوزوئیکـ تریاس (درحاشیه غیرفعال کرانه جنوبی اقیانوس پالئوتتیس) در طی رویداد تصادمی سیمرین در تریاس پسین (تصادم خرد ورق ایران و توران) تکوین و در طول کوهزایی آلپ تکامل ساختاری یافته است. بررسی تحولات چینه‌ای ـ تکتونیکی تریاس تا عهد حاضر، در این بخش از البرز، با بهره‌گیری از الگوهای موجود برای رسوبگذاری در حوضه های فورلند، امکان تعیین سن نسبی مراحل تکامل ساختاری البرز را فراهم آورده است. این بررسی‌ها نشان داده‌اند که تکامل ساختاری البرز در این بخش در سه مرحله تریاس پسین ـ ژوراسیک زیرین (کوهزایی سیمرین)، کرتاسه پسین ـ پالئوسن پیشین (کوهزایی آلپ میانی) و نئوژن ( آلپ پسین) انجام شده است. هر مرحله با گسلش راندگی، الحاق ورقه‌های از رسوبات حوضه فورلند، بالا آمدگی و فرسایش در نوار کوهزایی البرز و پسروی دریا به سمت جنوب و رسوب نهشته‌های آواری همزمان با کوهزایی در حوضه فورلند همراه بوده است. به دنبال هر مرحله از فعالیت، با کاهش شدت تغییرات ساختاری پهنه مورد مطالعه وارد یک مرحله آرامش شده است. در این مرحله فرونشینی خمشی لیتوسفر در زیر بار وزن نوار کوهزایی، برقراری تعادل ایزوستازی، کاهش شدت فرسایش، پیشروی دریا به سمت شمال و تحکیم محیط دریایی برحوضه فورلند را همراه داشته است.
دوره 18، شماره 53 - ( 11-1381 )
چکیده
اثر آلاینده‌های هوا بر نمو لایه‌های دیواره بساک، میکروسپورزایی، رهایی محتویات درونی گرده‌ها، میزان پروتئین کل و نیمرخ الکتروفورزی دانه های گرده بالغ جمع آوری شده از محیط های دارای هوای آلوده و غیرآلوده و نیز گرده‌های نابالغ (قبل ازشکافتگی بساک) درگل جعفری, مورد بررسی قرارگرفت. سلول‌ها ی لایه مغذی در مرحله میوزII و تتراد واکوئل‌دار و حجیم می‌شوند. در این مرحله دیواره داخلی آنها به سمت حفره (کیسه گرده) ژله‌ای می‌شود و محتویات آنها به سوی تترادهای در حال تفکیک منتقل می‌گردد. سرانجام درمرحله نمو گرده، لایه مغذی ترشحی به نوع پلاسمدی تحول می‌یابد وبه درون حفرات بساک بینابین میکروسپورهای در حال نمو، جابجا می‌شود و در آنجا تجزیه شده مواد حاصل از تجزیه در اختیار گرده های در حال تمایز قرار می‌گیرد. گرده بالغ چهار شکافی و اگزین دارای تزئینات سوزن مانند است. در محیط های دارای هوای آلوده، سلول های لایه مغذی و تترادها غیر عادی هستند. در برخی گرده ها اگزین فاقد تزئینات سوزن مانند و دارای سطح ناهموار می‌شود. در برخی دیگر گرده های غیر طبیعی غول پیکر تشکیل می‌شوند که دارای چندین انشعاب هستند. رهایی مواد درونی گرده‌ها (آلرژن‌ها) در شرایط هوای آلوده افزایش می‌یابد. میزان پروتئین کل درگرده‌های آلوده تغییرمی‌یابد. نیمرخ الکتروفورزی گرده‌های هوای غیرآلوده و آلوده, تفاوت زیادی را نشان نمی‌دهد؛ اما این تفاوت در گرده های بالغ و نابالغ آشکار است.
