دوره 10، شماره 2 - ( 4-1389 )
چکیده
تاقدیسهای زنگول و پشتجنگل در غرب- شمال غرب شهرستان خرمآباد در منطقۀ لرستان و در کمربند چینخورده- راندۀ زاگرس واقع هستند. هندسه و تحول جنبشی چینها درکمربند چینخورده- راندۀ زاگرس بهوسیلۀ گسلهای راندگی کنترل میشوند. بنا بر این هندسۀ ساختاری چینها که در پتانسیل ساختار مخزنی بودن آنها مؤثر است، بهوسیله این گسلهای راندگی که غالباً کور هستند و شواهد سطحی ندارند، کنترل میشود. در این پژوهش، هندسه ساختاری تاقدیسهای زنگول و پشتجنگل بهمنظور برآورد پتانسیل مخزن هیدروکربوری آنها بررسی شده است. برای این هدف، سه برش ساختاری حاصل پیمایشها ی ساختاری عمود بر امتداد اثر سطح محوری چینها از تاقدیسها تهیه شده است. بر اساس تحلیلهای هندسی انجام شده، تاقدیسهای زنگول و پشتجنگل هندسهای شبیه به هندسۀ چینهای جدایشی گسل خورده دارند. سطح جدایشی عامل چینخوردگی این تاقدیسها عمیق و احتمالاً در شیلهای کامبرین است، گرچه وجود شواهدی از چینخوردگیهای جوانتر، چینهای گوشخرگوشی و چینهای مشابه دروغین در پهلوهای این تاقدیسها و سازندهای جوانتر دلالت بر اثر سطوح جدایش میانی در توسعه این چینها دارد. سازند گرو که یکی از سطوح جدایش اساسی میانی در منطقۀ لرستان است، عامل توسعه این چینها در پهلوهای تاقدیسهای بزرگ است. این سطح جدایشی همچنین کنترل کنندۀ سبک هندسه ساختارهای سطحی از ساختارهای عمقی نفتی است، بهگونهای که باعث جابهجایی مکانی ناحیۀ لولایی آنها از سطح تا عمق میشود. با بررسی نقشۀ همتراز زیرزمینی تاقدیسها میزان بستگیهای قائم و افقی تاقدیسهای زنگول و پشتجنگل برآورد شده است.