جستجو در مقالات منتشر شده


۱ نتیجه برای آب پنیر


دوره ۸، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۸۷ )
چکیده

بیوسورفاکتانت‌ها ترکیب‌های فعال سطحی هستند که سودوموناس‌ها و به‌ویژه سودوموناس آئروژینوزا۱ از بهترین میکروارگانیسم‌های تولید کننده آن‌ها، است. هدف در این پژوهش, بررسی تولید را منولیپید بود و در آن از محیط پایه نمک‌های معدنی ۳Mبا منبع کربنی آب پنیر (Whey) استفاده شد. این باکتری لاکتوز منفی است و جهت استفاده از آب پنیر به‌عنوان منبع کربن و انرژی، نیاز است که از پروسه هیدرولیز آنزیمی استفاده شود و لذا این تیماربا آنزیم لاکتاز )زمان: ۳ ساعت، دما:۴۰ درجه سانتی‌گراد، ۵/۶ :pH) انجام گرفت. به منظورتولید رامنولیپید شرایط مختلفی از قبیل تعیین محیط کشت واجد آب پنیر مناسب با ترکیبات مختلف، زمان گرم‌خانه‌گذاری (۷۲ ،۶۰ ،۴۸ ،۳۶ ،۲۴ ساعت) و مدت زمان اثر آنزیم (۱ تا ۸ ساعت) بررسی شد. در این میان بهترین محیط، محیط نمک‌های معدنی ۳M به همراه آب پنیرصد درصد هیدرولیز شده با آنزیم (درجه حرارت ۳۰درجه سانتی‌گراد) در ۷ pH در دمای C ˚۳۳بود. بیش‌ترین میزان تولید در۶۰ ساعت به دست آمد. در این بررسی‌ها مشخص شد که با توجه به سویهٔ فوق می‌توان از آب پنیر هم علیرغم آن‌که باکتری در شرایط عادی نمی‌تواند از آن به‌عنوان منبع کربن و انرژی استفاده کند ولی با یک تیمار ساده آنزیمی می‌تواند در حد منبعی چون گلوکز و ملاس رامنو لیپید تولید کرد. در بهترین شرایط، میزان تولید رامنولیپید حدود۲ گرم (معادل با ۷۳۲/۰گرم قند رامنوز) و توانایی امولسیفکاسیون نفت خام توسط این محصول برابر با ۹۷% به دست آمد.

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه علوم دانشگاه خوارزمی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Quarterly Journal of Science Kharazmi University

Designed & Developed by : Yektaweb