بهنام شفیعی، جمشید شهاب پور،
دوره ۱۲، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۱ )
چکیده
توده‌های نفوذی بارور و نابارور با سن الیگو-میوسن و ترکیب کانی‌شناسی مشابه در کمربند مس پورفیری کرمان تفاوت‌های زمین شیمیایی مهمی را از لحاظ عناصر فرعی و خاکی نادر آشکار کردند. توده‌های نفوذی بارور به‌بهترین نحوی با ویژگی‌هایی مانند مقادیر اندک اکسید منگنز (درصد وزنی۱/۰&ge MnO)، ایتریوم (ppm ۱۸&geY)، عناصر با میدان پایداری زیاد (ppm ۱۰۰HFSE&le&sum) و عناصر خاکی نادر سنگین (ppm۹/۱&geYb) و مقادیر زیاد استرانسیوم (ppm ۱۰۱۵-۴۰۶)،۳۰ Sr/Y&ge، تفریق شدید از عناصر خاکی نادر (۲۰La/Yb&ge) و هم‌چنین بی‌هنجاری مثبت یورپیوم (۱Eu/Eu*&ge) از توده‌های نابارور با ویژگی‌های wt.%۱/۰ ppm, MnO &le۵۰-۱۲= ppm,Y ۵۷۶-۱۸۴=, Sr۱۵, La/Yb<۱Eu/Eu*< ,۳۰Sr/Y&le) تفکیک گردیدند. این ویژگی‌ها به‌عنوان شاخص ماگماهای آب‌دار و اکسیدان معرفی شدند که می‌تواند ناشی از شرایط متفاوت شکل‌گیری آن‌ها در مقایسه با ماگماهای نابارور باشد. طبق پژوهش حاضر، برخی نمودارهای تفکیک کننده که می‌توانند به‌عنوان ابزاری برای شناسایی توده‌های نفوذی بارور، جایی‌که این توده‌ها با توده‌های نفوذی نابارور همراه هستند، در دیگر مکان‌‌های مس‌خیز ایران استفاده شوند عبارتند از:MnO-Y, &sumHFSE-Y Sr/Y-SiO۲ Sr/Y-Y, La/Yb-Yb, La/Yb-SiO۲, و Eu/Eu*-SiO۲.
