صابر فرجامی شایسته، جواد حسن زاده،
دوره 9، شماره 2 - ( 3-1388 )
چکیده
نانوذرات Cds آلائیده با آهن ( CdS:Fe ) به روش سنتز شیمیایی مرطوب در حلال آبی تهیه شده اند و از تیوگلیسرول (TG) به عنوان عامل پوششی استفاده شده است.اندازه نانوذرات محاسبه شده به روش پراش پرتو ایکس و روش اپتیکی در حدود 5-3 نانومتر می باشد. الگوی طرح پراش اشعه ایکس فاز کریستالی هگزاگونال را نشان می دهد. نتایج حاصل از طیف جذب UV نشان می دهد که آلائیدگی گاف نواری را بزرگتر کرده است، که این امر بیانگر کاهش اندازه نانوکریستال های تهیه شده است. اثر آلائیدگی و تغییر غلظت عامل پوششی بر روی طیف لومینساس نانوذرات مورد بررسی قرار گرفته است.
بهمن رحیم زاده، جمشید حسن زاده، فریبرز مسعودی،
دوره 13، شماره 4 - ( زمین شناسی Geology 1392 )
چکیده
در منطقه شهر سه¬ول¬آوا در استان کردستان، توده¬ها و دایک¬های با ترکیب گابرو در همراهی بازالت¬ها و پریدوتیت¬های افیولیتی رخ¬نمون دارند. افیولیت¬های سه¬ول¬آوا بخشی از افیولیت¬های کردستان است که در زون برشی بین زاگرس مرتفع و سنندج-سیرجان شمالی واقع شده است. در این تحقیق ژئوشیمی و سن گابروها مطالعه شده است. بافت غالب گابروها دانه¬ای و پگماتوئیدی است که بخشهای مجاور گسل اصلی و جوان زاگرس میلونیتی شده¬اند. دامنه تغییرات SiO2 گابروها بین 84/47 تا 65/51 درصد و سرشت ماگمای آنها بیشتر توله¬ایتی است. کانی های اصلی گابروها، پلاژیوکلاز با ترکیب لابرادور و کلینوپیروکسن¬ از دو نوع دیوپسید و اوژیت با عدد منیزیم (Mg#) 90/83 تا 90/88 است. ویژگی¬های این گابروها در نمودار¬های مختلف ژئوشیمیایی و ژئوتکتونیکی گویای منشاء گوشته¬ای اندکی تهی شده است که در یک محیط سوپراسابداکشن (Supra-subduction Zone) پشت¬قوس تشکیل شده است. این گابروها به روش U-Pb بر روی دانه¬های زیرکن سن میانگین 3/1± 3/38 میلیون سال را نشان می دهند. سن ائوسن پایانی گابروهای سه¬ول¬آوا و چندین توده گابروی مشابه در امتداد زمین درز زاگرس در منطقه کردستان می تواند گویای این باشد که نئوتتیس در این منطقه بعد از ائوسن بسته شده باشد.
