دوره 13، شماره 4 - ( زمین شناسی Geology 1392 )                   جلد 13 شماره 4 صفحات 918-897 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Moradian teshnizi E, Ghomashi M, Ahmadi A, Aminrasoli H. Geochemical and petrographical research on dolomites in Lower Cretaceous rocks, Esfahan province. Journal title 2014; 13 (4) :897-918
URL: http://jsci.khu.ac.ir/article-1-1595-fa.html
مرادیان تشنیزی اسماعیل، قماشی مصطفی، احمدی علی، امین رسولی هادی. بررسی ژئوشیمیایی و سنگ شناسی دولومیتهای موجود در سنگ های کرتاسه زیرین منطقه اصفهان. عنوان نشریه. 1392; 13 (4) :897-918

URL: http://jsci.khu.ac.ir/article-1-1595-fa.html


1- دانشگاه سیستان و بلوچستان
2- دانشگاه کردستان
چکیده:   (7158 مشاهده)
منطقه مورد مطالعه دراین پژوهش در محدوده‌ی جنوب، غرب و شمال اصفهان واقع شده است. دراین پژوهش به بررسی ژئوشیمیایی و سنگ‌شناسی دولومیت‌های کرتاسه‌زیرین پرداخته شده ‌است. براساس مطالعات سنگ‌‌شناسی و ژئوشیمیایی پنج نوع دولومیت در برش‌های مورد مطالعه تشخیص داده شده است. نوع اول دولومیت‌های خیلی ریز- ریز بلور که در شرایط نزدیک به سطح زمین و در مراحل اولیه دیاژنز در پهنه‌های جزرومدی تا کولاب تشکیل شده‌اند. در این دولومیت‌ها مقادیر Srبالا (2537پی‌پی‌ام) و )Fe8861 پی‌پی‌ام) و Mn(852 پی‌پی‌ام) پایین است. نوع دوم، دولومیت‌های ریز - متوسط بلور نیمه شکل دار تا بی شکل را شامل می‌شود که نسبت به نوع اول مقادیر Sr آن‌ها کمتر و برعکس مقادیر Fe و Mn آن‌ها بیشتر است. این دولومیت‌ها به احتمال زیاد در مراحل اولیه دیاژنز تدفینی کم‌عمق تشکیل شده‌اند. نوع سوم شامل دولومیت‌های متوسط - درشت بلور شکل‌دار و نیمه شکل‌دار و واجد حواشی روشن و مراکز کدر هستند. این نوع دولومیت‌ها در مقایسه با دو نوع قبلی دارای Fe و Mn بیشتر و Srکمتری هستند. آن‌ها احتمالا در شرایط تدفین بیشتر و از طریق دولومیتی‌شدن رسوبات آهکی قبلی و یا از تبلور دوباره دولومیت‌های نوع اول و دوم تشکیل شده‌اند. دولومیت‌های متوسط درشت بلور پرکننده‌ی شکستگی‌ها و فضاهای خالی، نوع چهارم از دولومیت‌های منطقه مطالعاتی را تشکیل می‌دهند. این دولومیت‌ها، احتمالا دراثر دیاژنز تاخیری و در طی تدفین متوسط در دمایی کمتر از 60 تا 80 درجه سانتی گراد تشکیل شده اند. دراین دولومیت‌ها، مقادیر Fe و Mn به سمت مرکز حفرات و شکستگی‌ها افزایش می‌یابد.
نوع پنجم، شامل دولومیت‌های درشت بلور زین اسبی پرکننده حفرات و شکستگی هستند. این دولومیت‌ها، در خلال دیاژنز تدفینی عمیق و در دمایی بالاتر از 60 تا 80 درجه سانتی گراد، در آخرین مرحله دیاژنز تشکیل شده‌اند. این نوع دولومیت‌ها، فقط در برش نجف‌آباد تشخیص داده شده اند و تشکیل آن‌ها به احتمال زیاد مرتبط با تکتونیک منطقه بوده است.
شواهد ژئوشیمیایی، بررسی مقادیر عناصر فرعی و اصلی و همچنین استوی‌شیومتری دولومیت‌ها حاکی از کاهش مقدار استرانسیم و افزایش مقادیر منگنز و آهن از دولومیت‌های نوع اول به دولومیت‌های نوع چهارم (پرکننده‌ی حفرات) است. دولومیت‌های خیلی‌ریز- ریزبلور(نوع اول) دارای بالاترین مقادیر استرانسیم و بالاترین استوی‌شیومتری هستند. بالابودن مقدار استرانسیم دردولومیت‌های خیلی ریز - ریزبلور احتمالاً دلیلی بر کانی‌شناسی آراگونیتی کربنات‌های اولیه است، ضمن اینکه بالا بودن نسبت Mg/Ca در این دولومیت‌ها نیز تاییدی بر تشکیل آن‌ها از سیالاتی با شوری بالا می‌باشد
متن کامل [PDF 978 kb]   (1981 دریافت)    
نوع مطالعه: علمی پژوهشی کاربردی | موضوع مقاله: زمین شناسی
انتشار: 1392/11/26

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه علوم دانشگاه خوارزمی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Quarterly Journal of Science Kharazmi University

Designed & Developed by : Yektaweb