سامانه نشریات علمی

Mendeley  

Zotero  

Khodakarami L, Pourmanafi S, Soffianian A, Lotfi A. Space-based quantification of anthropogenic CO2 emissions in an urban area using “bottom-up” method (Case study: Isfahan Metropolitan). Journal of Spatial Analysis Environmental Hazards 2022; 9 (2) :35-56
URL: http://jsaeh.khu.ac.ir/article-1-3266-fa.html

مصرف سوخت­های فسیلی در مناطق شهری، موجب انتشار مقادیر زیادی گاز گلخانه­ای به جو می­شود. بنابراین، مطالعه پایش میزان گاز دی اکسید کربن منتشر شده از مناطق شهری به یک موضوع مهم پژوهشی تبدیل شده ­است. هدف اصلی این مطالعه، کمی­سازی مکانی انتشار دی اکسیدکربن  ناشی از احتراق سوخت­های فسیلی در شهر اصفهان می­باشد. بدین­منظور در پژوهش حاضر برای کمی­سازی میزان گاز دی­اکسیدکربن، بر اساس منابع تولید آن، در مقیاس شهری و درک تفاوت انتشار دی‌اکسید کربن در سطح شهر از روش "پایین به بالا" استفاده شد. در این روش میزان انتشار به تفکیک منابع مختلف مصرف انرژی محاسبه شده و سپس نقشه توزیع مکانی انتشار تهیه شد. نتایج این تحقیق نشان داد، میزان انتشار گاز دی اکسید کربن در فرآیند احتراق سوخت­های فسیلی در محدوده شهر اصفهان ۸۴/۱۳۸۵۵۵۲۵ تن در سال می­باشد که به تفکیک منابع احتراقی ثابت و متحرک بخش­های نیروگاهی، خانگی، تجاری، حمل­و ­نقل جاده‌ای و ریلی و حمل­و­نقل غیر­جاده‌ای (ماشین­‌آلات کشاورزی) به­ترتیب ۶۱/۵۰، ۷۸/۲۱، ۱۸/۱۷، ۹۲/۴، ۳۷/۴، و۱۴/۱ درصد از کل میزان گاز دی اکسید کربن سالانه را در شهر منتشر می­کنند. به­طور کلی، با به­کارگیری روش پایین به­بالا در نقشه­سازی انتشار دی­اکسید­کربن اقدامات کاهشی را می­توان در بخش­های مختلف به­صورت بسیار کارآمدتر به­کار گرفت.