دوره 6، شماره 1 - ( 3-1398 )
جلد 6 شماره 1 صفحات 16-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Badri S A, Karimzadeh H, Saadi S, Kazemi N. Analysis of Rural Settlements Resilience against Earthquake (Case Study: Marivan County). Journal of Spatial Analysis Environmental Hazards 2019; 6 (1) :1-16
URL: http://jsaeh.khu.ac.ir/article-1-2744-fa.html
URL: http://jsaeh.khu.ac.ir/article-1-2744-fa.html
بدری سیدعلی، کریم زاده حسین، سعدی سیما، کاظمی نسرین. تحلیل تاب‌آوری سکونتگاه‌های روستایی در برابر مخاطره زلزله ( مطالعه موردی: شهرستان مریوان). تحلیل فضایی مخاطرات محیطی. 1398; 6 (1) :1-16
سیدعلی بدری 
1، حسین کریم زاده2 ، سیما سعدی2 ، نسرین کاظمی3
1، حسین کریم زاده2 ، سیما سعدی2 ، نسرین کاظمی3
1- دانشگاه تهران ، sabadri@ut.ac.ir
2- دانشگاه تبریز
3- دانشگاه تهران
2- دانشگاه تبریز
3- دانشگاه تهران
چکیده: (5724 مشاهده)
خسارات گسترده مخاطرات به محیط و کالبد سکونتگاه‌های انسانی موجب شده است که مفهوم تاب‌آوری در کاهش آثار سوانح، به حوزه‌ای مهم در عرصه مدیریت بحران تبدیل شود. با توجه به این اهمیت، هدف پژوهش حاضر تحلیل تاب‌آوری سکونتگاه‌های روستایی در برابر زلزله در شهرستان مریوان می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش، شامل روستاهای ۶ دهستان خاوومیرآباد، زریوار، سرکل، سرشیو، کوماسی و گلچیدر است که خانوارهای نمونه از بین روستاهای این دهستان‌ها و به روش تصادفی طبقه‌بندی شده و ۱۸ روستا به عنوان نمونه انتخاب شدند.برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شد و تعداد ۳۱۰ پرسشنامه به صورت تصادفی تکمیل شدند. اعتبار پرسشنامه‌ها با آزمون آلفای کرونبـاخ، 79% به دست آمد. تحلیل آماری داده‌ها با آزمون‌های t تک نمونه، کروسکال والیس و تحلیل واریانس انجام شد. علاوه بر این، از روش دیمتل برای تعیین جهت رابطه میان معیارها، با استفاده از ۶ نفر از کارشناسان و از روش تحلیل شبکه‌ای نیز برای وزن‌دهی به معیارها استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهند که می‌توان روستاهای مورد مطالعه دارای را بافتی با تاب‌آوری پایین به حساب آورد که مهم‌ترین علت آن وضعیت نامناسب عوامل درونی سکونتگاه‌های روستایی می‌باشد از جمله کیفیت پایین ساخت‌و‌ساز و اسکلت نامناسب بناها. .با توجه به نتایج تحلیل واریانس بیشترین تاب‌آوری در دهستان زریوار با میانگین ۲.۹۹ و کمترین تاب‌آوری مربوط به دهستان خاوومیرآباد با میانگین ۱.۸۷ می‌باشد. در مجموع می‌توان نتیجه گرفت که تاب‌آوری سکونتگاه‌های روستایی در سطح دهستان‌های شهرستان مریوان در سطح بسیار پایینی است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
