سامانه نشریات علمی

هدف از این پژوهش، بررسی ویژگی ‏های روان‏سنجی نسخۀ فارسی مقیاس تجدید نظرشدۀ وابستگی به تمرین در ورزشکاران رشتۀ پرورش‏اندام بود. به این منظور، 400 نفر از ورزشکاران مرد رشتۀ پرورش‏‏اندام، به صورت در دسترس انتخاب شدند و به مقیاس تمایل به عضلانی بودن، مقیاس تجدید نظرشدۀ وابستگی به تمرین، پرسش‏نامۀ بررسی اختلال‏های خوردن، و مقیاس اختلال در عملکرد، پاسخ دادند. اعتبارِ مقیاس، بر اساس همسانیِ درونی بررسی شد. دامنۀ آلفای کرونباخ (76/0 تا 82/0) نشان داد که نسخۀ فارسی مقیاس تجدید نظرشدۀ وابستگی به تمرین، از اعتبارِ مطلوب برخوردار است. تحلیل عاملی تأییدی، از الگوی هفت عاملیِ مقیاس تجدید نظرشدۀ وابستگی به تمرین حمایت کرد. روابط درونی بین خرده‏مقیاس‏ها (22/0 تا 59/0) و روایی همزمانِ مقیاس (09/0 تا 78/0) نیز مناسب و رضایت‏بخش بود. نسخۀ فارسی مقیاس تجدید نظرشدۀ وابستگی به تمرین، ویژگی‏های روان‏سنجیِ رضایت‏بخشی در جمعیت ایرانی دارد و در موقعیت‏های مختلفِ بالینی و پژوهشی، قابل استفاده است.

هدف پژوهش حاضر روان­سنجی نسخه فارسی پرسش­نامه وابستگی به تمرین، بررسی میزان شیوع و برخی عوامل مرتبط با آن در ورزشکاران مرد و زن باشگاه های شهر ارومیه بود. تعداد 325 نفر (206 مرد و 119زن) به صورت در دسترس و داوطلبانه با میانگین سنی (8±06/28) رشته های ورزشی (تیمی 195 نفر و انفرادی 130 نفر) در این پژوهش شرکت کردند. ابزار پژوهش پرسش­نامه وابستگی به تمرین هازنبلاس و داون (2002) بود. برای تعیین اعتبار و روایی از تحلیل عاملی اکتشافی و برای تعیین ثبات درونی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج نشان داد پرسش­نامه از اعتبار سازه مطلوبی برخوردار است. همچنین میزان شیوع وابستگی به تمرین در بین جمعیت مردان و زنان این پژوهش تفاوت چندان زیادی باهم نداشته و میزان شیوع وابستگی به تمرین در بین ورزش­ های انفرادی مورد نظر این پژوهش دو برابر ورزش ­های تیمی است. از آنجا که وابستگی به تمرین در بین طیف متنوعی از ورزشکاران ممکن است وجود داشته باشد لذا برای رفع عوارض منفی ناشی از این عامل، باید دلایل زمینه ای آنرا بررسی نموده و نسبت به تعدیل آن اقدام نمود.