3 نتیجه برای هندبال
شیرین زردشتیان، بهشت احمدی، آزاده آزادی،
دوره 2، شماره 3 - ( 6-1391 )
چکیده
هدف این پژوهش تعیین ارتباط رفتارهای حمایتی– خودپیروی مربیان با انگیزش خودمختاری و تعهد ورزشی بازیکنان زن زیرگروه لیگ برتر هندبال بود. روش پژوهش توصیفی (همبستگی) بود. بدین منظور کل جامعه آماری پژوهش شامل 237 بازیکن به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. رفتارهای حمایتی- خودپیروی، انگیزش خودمختاری و تعهد ورزشی به ترتیب با پرسشنامه ادراک رفتارهای حمایتی-خودپیروی مربیان در زمینه ورزش، پرسشنامه مقیاس انگیزش ورزشی و پرسشنامه مقیاس تعهد ورزشی ارزیابی شد. روایی و اعتبار پرسشنامهها اندازهگیری و تأیید شد. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از رگرسیون چندمتغیری و برای ارائه مدل از حیطه معادلات ساختاری (SEM) در سطح معنیداری 05/0>P استفاده گردید.
یافتهها نشان داد رفتارهای حمایتی- خودپیروی با انگیزش درونی، انگیزش بیرونی و تعهد ورزشی بازیکنان ارتباط مثبت و معنیدار و با بیانگیزگی بازیکنان همبستگی منفی و معنیدار دارد. از سوی دیگر، انگیزش درونی، انگیزش بیرونی خودپذیر و درونفکنی شده با تعهد ورزشی بازیکنان ارتباط مثبت، و بیانگیزگی ورزشکاران با تعهد ارتباط منفی دارد. نتایج رگرسیون چندمتغیره نشان داد رفتارهای حمایتی- خودپیروی پیشبینیکننده انگیزش و تعهد ورزشی بازیکنان است. تحلیل مسیر مدل پیشنهادی را تأیید کرده و بر نقش میانجی انگیزش درونی و بیرونی در ارتباط بین رفتار حمایتی- خودپیروی مربی و تعهد ورزشی بازیکنان صحّه گذاشت. یافتهها اثر رفتارهای حمایتی- خودپیروی مربیان را در ایجاد انگیزش و تعهد ورزشی بازیکنان نشان داد، در نتیجه اصول نظریۀ خودمختاری در میان بازیکنان نخبه مورد تأیید قرار گرفت.
زهرا حاجی انزهایی، فریدون تندنویس،
دوره 3، شماره 6 - ( 9-1392 )
چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان ارتباط رفتارهای مربی با انگیزش موفقیت و عملکرد تیمی ورزشکاران لیگ برتر هندبال بود. بدینمنظور از پرسشنامه رفتار مربیگری (CBQ) مارتین و بارنز (1999) و پرسشنامه انگیزش رقابت ورزشی ویلیس (SAI) برای بررسی انگیزش موفقیت استفاده شد. برای ارزیابی عملکرد تیم‌های هندبال، رتبه آن‌ها در جدول ملاک قرار گرفت. پایایی ابزار تحقیق پس از یک مطالعه مقدماتی با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (پرسشنامه رفتار مربی، 75/0= &alpha، پرسشنامه انگیزش رقابت ورزشی،74/0= &alpha) به‌دست آمد. جامعه آماری، شامل ورزشکاران حاضر در لیگ برتر هندبال در سال90-1389 بود. با درنظرگرفتن 14بازیکن برای هر تیم، 168 نفر بهعنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها، از آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد، جداول و نمودارها) و آمار استنباطی (آلفای کرونباخ جهت سنجش تجانس درونی سؤالات پرسشنامهها، تحلیل عامل تأییدی CFA[1] جهت سنجش روایی سازه ابزار گردآوری داده‌ها، مدل‌یابی معادلات ساختاریSEM[2] به‌منظور به آزمون گذاشتن مدل پیشنهادی، و نیز آزمون فرضیه‌ها) استفاده شد. یافتهها نشان داد بین رفتارهای واکنشی مثبت و انگیزش موفقیت بازیکنان رابطه معنیداری وجود دارد. یافتهها حاکی از ارتباط منفی و معنیدار رفتارهای واکنشی منفی و انگیزش موفقیت بازیکنان بود. بین رفتارهای واکنشی مثبت و منفی و رفتارهای طبیعی با عملکرد تیمی رابطه معنیداری مشاهده نشد. یافتهها نشان داد بین رفتارهای طبیعی و انگیزش موفقیت رابطه معنیداری وجود دارد. ارتباط بین انگیزش موفقیت و عملکرد تیمی هم معنیدار بود. با توجه به یافته‌های تحقیق، برنامهریزی به‌منظور توسعه آگاهی مربیان از رفتارهای مربیگری و اطلاعرسانی در جهت اثراتی که مربی می‌تواند بر عملکرد و موفقیت کلی تیم و ورزشکاران داشته باشد، ضروری به نظر می‌رسد.
[1] Confirmatory Factor Analysis [2] Structural Equations Modeling
زهرا محمدی، زهره مشکاتی، مهدی ژیان پور،
دوره 9، شماره 18 - ( 9-1398 )
چکیده
هدف تحقیق حاضر شناسایی منابع کارآمدی فردی از تجارب ورزشکاران تیم ملی هندبال بود. در این مطالعه با رویکردی کیفی از روش پدیدار‌شناسی استفاده شد. جامعه‌ی مورد پژوهش، ورزشکاران عضو تیم ملی رشته هندبال در سال1393(2014) بوده که به صورت هدفمند و با شیوه‌ی گلوله برفی انتخاب شدند. مشارکت‌کنندگان(8 مرد و 4 زن) بطور داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. برای گردآوری اطلاعات، از مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل مضمون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. تلاش شد نتایج این مطالعه بواسطه‌ی معیارهای باورپذیری، اطمینان‌پذیری، تأییدپذیری و انتقال‌پذیری قابل اعتماد گردد. طبق یافته‌های بدست آمده از مصاحبه‌ها، منابع کارآمدی فردی مشارکت‌کنندگان، در قالب 4 کد تبیینی «تجارب ورزشی»، «تجارب تمرینی»، «تجارب روانی» و «تجارب اجتماعی»، شناسایی و تدوین گردید. نتایج این پژوهش از جنبه‌ای مشابه دیگر نظریه‌های موجود و از جنبه‌ای مکمل و خاص است. بر اساس یافتهها، پژوهش حاضر اهمیت دادن به موضوع کارآمدی فردی برای رسیدن به موفقیت‌های بیشتر ورزشی در عرصه‌های بین‌المللی بویژه در ورزش‌های تیمی را پیشنهاد می‌کند.
