هدف از این پژوهش تدوین مدلی در حوزه مالکیت معنوی در ورزش ایران بود. روش تحقیق، کمّی از نوع توصیفی همبستگی با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری تمامی افرادی بودند که در حوزه حقوق ورزشی فعالیت‌های علمی یا اجرایی داشتند که با توجه به محدود بودن جامعه پژوهش، تعداد نمونه برابر با جامعه در نظر گرفته شد و درنهایت تعداد 72 نفر به صورت نمونه‌گیری نظری در تحقیق مشارکت کردند. برای جمع‌آوری داده‌های پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. این پرسشنامه برگرفته از یک تحقیق کیفی بود که توسط تیم تحقیق در مرحله اول این پژوهش انجام شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط پنل متخصصین تأیید شد و پایایی پرسشنامه با استفاده از روش‌های آلفای کرونباخ، پایایی ترکیبی و بارعاملی گویه‌ها محاسبه شد. به منظور تحلیل داده‌ها از مدل‌سازی معادلات ساختاری با نرم‌افزار PLS استفاده شد. الگوی مالکیت معنوی در ورزش شامل 8 بعد شامل نهاد بین‌المللی، فرهنگ عمومی و آموزش، تدوین قوانین، تجاری‌سازی، توسعه صنعت ورزش، خلاقیت و نوآوری، پشتیبانی سازمانی-ساختاری و اشکال مالکیت معنوی ورزش بود که اثربخشی آن‌ها مورد تأیید قرار گرفت. توجه به این الگو می‌تواند شناختی اثربخش به حوزه حقوق مالکیت معنوی در جامعه ورزشی فراهم آورد.
