دوره ۴، شماره ۷ - ( ۶-۱۳۹۳ )
چکیده
هدف پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین قابلیت یادگیری سازمانی و عملکرد سازمانی در ادارههای ورزش و جوانان استانهای شمالی ایران بود. روش تحقیق از نوع همبستگی بود و جامعه آماری آن را کلیه مدیران، معاونان و کارشناسان مسئول ادارههای کل ورزش و جوانان شمال ایران (استانهای گیلان، مازندران و گلستان) به همراه مدیران و معاونان پنج شهرستان منتخب تابعه در سال ۱۳۹۱ تشکیل دادند (N=۱۰۸). به علت محدودبودن جامعه، نمونه آماری بهصورت تمامشمار در نظر گرفته شد (n=۱۰۸). ابزار جمعآوری اطلاعات پرسشنامه قابلیت یادگیری سازمانی (گومز، ۲۰۰۵) و عملکرد سازمانی (براون، ۲۰۰۱) بود. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار، جداول توزیع فراوانی) و استنباطی (کالموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و تحلیل عاملی تأییدی) در سطح معنیداری ۰۵/۰ p&le انجام گرفت. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که خردهمقیاس دید سیستمی بیشترین میانگین را نسبت به دیگر قابلیتهای یادگیری سازمانی به دست آورد (۳۵/۳=µ). همچنین یادگیری سازمانی رابطه معناداری با عملکرد سازمان دارد (۰۵/۰p&le، ۶۲۱/۰r=). با توجه به وجود رابطه همخطی بین متغیرها و فرض استقلال خطاها از یکدیگر، متغیرهای پیشبین (قابلیتهای یادگیری سازمانی) ۳۷ درصد تغییر در میزان عملکرد سازمانی را تبیین میکنند. همچنین ضمن تأیید شاخصهای مدل برازششده، میتوان گفت مدل ارائهشده مناسب و دادههای تجربی بهخوبی با آن منطبق هستند. درمجموع با عنایت به یافتههای پژوهش پیشنهاد میشود مدیران سطوح مختلف برای درک اهمیت یادگیری سازمانی و چگونگی ایجاد این قابلیتها در کارکنان اهتمام کافی بورزند.
