سامانه نشریات علمی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته روش آموزش ورزش و سنتی تنیس خاکی بر فراشناخت و فراهیجان نوجوانان دختر 18-15 سال شهر ارومیه بود.
پژوهش حاضر نیمه­ تجربی با طرح پیش­ آزمون-پس ­آزمون بود. آزمودنی­ ها شامل 24 دختر نوجوان شهر ارومیه(سن: 36/1±54/16سال) بودند که به ­صورت تصادفی به دو گروه 12نفره (1.آموزش ورزش و 2.سنتی) تقسیم شدند. تمرینات شامل 14جلسه تمرین به مدت 4هفته (3جلسه در دو هفته اول هفته و 4جلسه در دو هفته دوم ) انجام گرفت. ابزار پژوهش پرسشنامه فراشناخت ولز و پرسشنامه فراهیجان میتمانسگروبر بود. جهت تحلیل ­آماری از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون t زوجی استفاده شد.
نتایج نشان داد که بین دو گروه تمرین SE و سنتی تفاوت معناداری در افزایش میزان فراشناخت(004/0p=)، فراهیجان مثبت(007/0p=) و فراهیجان منفی(015/0p=) وجود داشت،
به ­طوری­که در گروه SE میزان افزایش فراشناخت(001/0p=)، فراهیجان مثبت(001/0p=) و کاهش فراهیجان منفی(001/0p=) نسبت به پیش ­آزمون پیشرفت معناداری را داشتند، اما این میزان پیشرفت در گروه سنتی در میزان فراشناخت(881/0p=)، فراهیجان مثبت(116/0p=) و فراهیجان منفی(144/0p=) معنادار نبود.
نتایج پژوهش نشان می­ دهد آگاهی و استفاده از راهبردهای روش SE بر روی عملکرد فراشناخت و فراهیجان اثـر مثبـت دارد. بنابراین توصیه می­ شود افراد مبتدی با اجرای فعالیت ورزشی به روش  SE علاوه ­بر استفاده از فواید جسمانی از مزیت­ های بهبود دانش فراشناختی و فراهیجانی این نوع روش تمرینات بهرمند شوند.