هدف پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی مزیت رقابتی و شهرت سازمانی در رابطۀ علّی مسئولیت اجتماعی و عملکرد تیمی پرسپولیس بود. روش‌شناسی پژوهش توصیفی – پیمایشی با هدف کاربردی و رویکرد معادلات ساختاری می‌باشد. جامعۀ آماری شامل کلیۀ هواداران پرسپولیس و حجم نمونه بر اساس جدول مورگان ۳۸۴ نفر (به روش تصادفی) بود. از پرسشنامه های شهرت باشگاه رسلر (۲۰۱۰)، مزیت رقابتی حسینی (1390)، مسئولیت اجتماعی گالبریث (۲۰۱۰)، عملکرد تیمی گلن (۲۰۰۳)، حسینی (۱۳۹۵)، کوپر و ساتر (۲۰۱۱) استفاده شد. جهت بررسی و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی با رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری استفاده گردید؛ تحلیل نتایج نیز با نرم افزارهای SPSS 22 و Smart PLS 3 انجام شد. مشخص گردید مسئولیت اجتماعی بر عملکرد تیمی، مزیت رقابتی و شهرت سازمانی تأثیر مثبت ومعنادار دارد. به علاوه، اثر مستقیم ومعنادار شهرت بر عملکرد تیمی و نقش میانجی شهرت به صورت جزئی تأیید شد. با این حال، تأثیر مزیت رقابتی بر عملکرد تیمی و نقش میانجی مزیت رقابتی تایید نگردید. پیشنهاد می شود باشگاه پرسپولیس با انجام مسئولیت های اجتماعی در ابعاد اقتصادی، اخلاقی، قانونی و بشردوستانه، موجب ارتقاء شهرت، مزیت رقابتی و عملکرد تیمی باشگاه شود.
