نسترن پرویزی، معصومه شجاعی، حسن خلجی، افخم دانشور،
دوره ۱، شماره ۱ - ( ۶-۱۳۹۰ )
چکیده
هدف این تحقیق بررسی اثر تغییر جهت توجه با استفاده از خودگویی آموزشی بر اجرا و یادگیری پرتاب آزاد بسکتبال بود. بدین منظور۳۳ دانشجوی دختر مبتدی با میانگین سنی ۲۲ سال و اضطراب صفتی متوسط به صورت تصادفی انتخاب شدند. شرکتکنندهها بر اساس پیشآزمون به سه گروه همسان تقسیم شدند. گروه خودگویی با کانون توجه درونی، کلمۀ
"مچ" و گروه خودگویی با کانون توجه بیرونی کلمۀ "مرکز حلقه" را قبل از هر پرتاب آزاد طی ۶ جلسه (هر جلسه دو دستۀ ۱۰ کوششی) تکرار کردند. گروه کنترل بدون خودگویی به تمرین پرتاب آزاد پرداختند. آزمون یادداری ۴۸ ساعت پس از مرحلۀ اکتساب و پس از آن آزمون انتقال با حضور تماشاگر انجام شد. دقت پرتاب با استفاده از یک مقیاس ۵ ارزشی مورد سنجش قرار گرفت. نتایج تحلیل واریانس دوعاملی ترکیبی و یکطرفه، تفاوت معنیداری بین اکتساب، یادداری و انتقال گروهها نشان نداد (۰۵/۰p>)، ولی اثر درونگروهی کانون توجه بیرونی بر انتقال معنی دار بود (۰۵/۰p<). بنابراین، استفاده از خودگویی و دستکاری جهت توجه آن برای بهبود اجرا و یادگیری پرتاب آزاد بازیکنان مبتدی بسکتبال توصیه نمیشود.
