مطالعه حاضر اثربخشی تمرکز توجه بیرونی دور در مقابل تمرکز توجه بیرونی نزدیک و ترجیح افراد در انتخاب کانون توجه
بر اجرا را بررسی کرده است. تعداد 02 نفر از دانشجویان پسر تربیت بدنی برای حضور در این پژوهش به صورت نمونهگیری
دردسترس انتخاب شدند. در این پژوهش از تکلیف پرتاب دارت استفاده شد و دستورالعملهای مربوط به جهت توجه،
تمرکز بیرونی نزدیک )پرواز دارت( و تمرکز بیرونی دور )نقطه مرکز دارت( به مشارکتکنندگان آموزش داده شد. از
مشارکتکنندگان خواسته شد تمرکز توجه ترجیحی خود را پس از انجام دو پرتاب تحت هر دو وضعیت توجه بیرونی بدون
آگاهی از نتیجه انتخاب کنند. مشارکتکنندگان 0 بلوک 02 کوششی را تحت هرکدام از وضعیتهای توجه با ترتیب تمرکز
مستقل انجام t همبسته و t )ترجیح- غیرترجیح( به صورت برابر اجرا کردند. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمون
در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد افراد صرفنظر از نوع P<2/ گرفت و سطح معنیداری برای کلیه روشهای آماری 20
ترجیح انتخابی خود، در تمام حالتها در وضعیت تمرکز توجه بیرونی دور دقت بیشتری در اجرا پرتاب دارت دارند. بدون
درنظرگرفتن ترتیب تمرکز افراد، یافتههای تحقیق حاضر شواهدی ارائه میکند مبنی بر اینکه اثر فاصله در تمرکز توجه
پدیدهای کلی است و به ترجیحات افراد منوط نیست.
