12 نتیجه برای بینایی
اقای مهدی نبوی نیک، دکتر عباس بهرام، دکتر حمید رضا طاهری، خانم مهناز ذوالقدر،
دوره 6، شماره 11 - ( 6-1395 )
چکیده
زمینه بینایی به زمینه محیطی پیش روی بازیکن اطلاق می شود که با هرحرکت بازیکن تغییر کرده و زمینه بینایی جدیدی شکل می گیرد. نقاط دلخواه بازیکنان نخبه مناطقی هستند که بازیکنان بارها در طول تمرین و مسابقه، از این مناطق شوت های خود را اجرا می کنند و بهترین عملکرد را از این فاصله و زاویه دلخواه دارند. هدف از انجام این پژوهش بررسی زمینه بینایی به عنوان یکی از دلایل وجود مهارت ویژه در نقاط دلخواه بازیکنان نخبه بود. آزمودنی ها 8 بازیکن مرد نخبه بسکتبال با 8 سال تجربه بازی بسکتبال بودند. از آنها خواسته شد 210 شوت جفت را از 7 نقطه در قالب 3 دسته و 21 بلوک اجرا کنند. نقطه میانی این نقاط، نقطه دلخواه بود. شوت ها با آهنگ دلخواه اجرا می شد و بین هر ست دو دقیقه استراحت وجود داشت. تمامی شوتها به یک شیوه مشابه به آزمودنی ها برگردانده می شد. رگرسیون خطی برای عملکرد هر کدام از بازیکنان در 7 زاویه مختلف محاسبه شده و سپس عملکرد واقعی بازیکنان با مقادیر پیش بینی شده عملکرد در زاویه های مختلف توسط آزمون t همبسته مقایسه شد. نتایج نشان داد بین عملکرد پیش بینی شده و عملکرد واقعی بازیکنان نخبه در نقطه دلخواه بازیکنان نخبه اختلاف معناداری وجود دارد (05/0p<). یافته های این تحقیق نشان می دهد که عملکرد بازیکنان نخبه در نقاط دلخواه آنان، وابسته به زاویه بینایی خاص این نقطه می باشد. به نظر می رسد بازیکنان نخبه در طول سال ها تمرین از یک نقطه خاص، فواید بینایی زیادی را پرورش می دهند که منجر به عملکرد اختصاصی آنان در نقاط مورد علاقه می شود.
حسام رمضان زاده، بهروز عبدلی، علیرضا فارسی، محمدعلی سنجری،
دوره 9، شماره 18 - ( 9-1398 )
چکیده
تحقیق حاضر به بررسی اثر یکپارچگی بینایی–شنوایی بر انتقال عمل- ادراک میپردازد.40 آزمودنی در چهار گروه بینایی، بینایی–شنوایی، کنترل بینایی و کنترل بینایی– شنوایی قرار گرفتند. گروههای بینایی الگوی فرد ماهری را تماشا کردند و گروههای بینایی–شنوایی، همزمان با الگوی بینایی، سرعت زاویهای مفصل آرنج را به صورت سونیفیکیشن دریافت کردند. الگو 5 مرتبه ارائه و افراد به 10 سوال مربوط به الگو پاسخ دادند و در آزمونهای بازشناسی پارامتر و الگو شرکت کردند. گروه های تجربی 5 بار دیگر الگو را تماشا کردند و پس از هربار، مشابه با الگو اجرا کردند. گروههای کنترل الگو را به همان تعداد تماشا کردند اما مجاز به اجرای آن نبودند. در نهایت همه گروهها پرسشنامه 10 سوالی را تکمیل کردند و در آزمونهای بازشناسی شرکت نمودند. نتایج نشان داد قبل از اجرای عمل در متغیر “درصد اطمینان پاسخگویی" و نه “پاسخ به سوالات” بین گروههای آزمایشی و بعد از اجرای عمل در هر دو متغیر “پاسخ به سوالات” و “درصد اطمینان پاسخگویی” بین گروههای آزمایش و نیز گروههای کنترل، تفاوت معنیداری مشاهده شد (p<0.05). در این تحقیق اثر یکپارچگی بینایی– شنوایی بر انتقال عمل– ادراک تایید شد. این نتایج بر اساس نظریههای کدگذاری مشترک، جفت شدن مستقیم ادراک-عمل و مدلهای پیشگویانه قابل توجیه است.
دکتر بیژن رجاییان، دکتر رسول یاعلی، خانم سارا افتاده، علی شاه حسینی، شبنم رضوان نوبهار،
دوره 11، شماره 22 - ( 9-1400 )
چکیده
محققان ثابت کرده اند که مهارت های حرکتی بینایی را می توان از طریق تمرین مهارت های بینایی برای عملکرد حرکتی مطلوب در طول ورزش بهبود بخشید. هدف از این تحقیق مقایسه اثر تمرینات بینایی در ورزشکاران ماهر در کارکردهای بینایی بود. شرکت کنندگان در این تحقیق بازیکنان کشوری و استانی منتخب استان اصفهان (ماهر) بودند. از بین ۶۰ نفر شرکت کننده 30 نفر شرکت کننده در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. در اولین جلسه از کلیه افراد پیش آزمون گرفته شد و در یک برنامه تمرینی شش هفته ای تمرین کردند و پس آن در پس آزمون شرکت نمودند. آزمون های بینایی شامل: آزمون دور-نزدیک، آزمون ساکادهای دو ردیفی، آزمون جلو آوردن مداد، آزمون هماهنگی چشم و دست و آزمون عکس العمل ساده بود. اطلاعات بدست آمده با آزمون آماری تحلیل کوواریانس آنالیزشد. نتایج نشان داد در برخی کارکردها شامل سرعت تصمیم گیری، ردیابی و تمرکز بین گروه های تجربی و کنترل تفاوت معنادار وجود دارد. به نظر می رسد تمرینات بینایی می توانند برای افراد ماهر کاربرد داشته و برخی عملکردهای بینایی را ارتقا بخشد.
دکتر شهرام نظری، آقای محمد رضا سلیمان زاده، آقای پیمان هنرمند،
دوره 11، شماره 22 - ( 9-1400 )
چکیده
هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر تمرینات دید ورزشی بر ادراک بینایی و تصمیمگیری داوران هندبال بود. در این مطالعه نیمه تجربی، از بین کلیه داوران حاضر در لیگ برتر هندبال کشور به روش داوطلبانه 30 داور شرکت کرده و بهطور مساوی و تصادفی در دو گروه تمرینات دید ورزشی و کنترل قرار گرفتند. مطالعه شامل مرحله پیشآزمون، مداخله و پسآزمون بود. در مرحله پیشآزمون شرکتکنندگان اقدام به تکمیل آزمون ادراک بینایی فراستیگ و تصمیمگیری در مورد 30 کلیپ تهیهشده پرداختند. سپس گروه آزمایش به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 45 دقیقه به انجام تمرینات دید ورزشی موردنظر خود پرداختند. بعد از اتمام مداخله، شرکتکنندگان مجدداً اقدام به تکمیل آزمون ادراک بینایی فراستیگ و تصمیم گیری در مورد 30 کلیپ معادل مرحله پیشآزمون، تهیهشده پرداختند. دادههای بهدستآمده به روش کوواریانس تک متغیری تحلیل شد. نتایج نشان داد که تمرینات دید ورزشی بر تصمیمگیری (001/0 =p) و ادراک بینایی (0001/0 =p) داوران هندبال تأثیر معنیداری دارد. بنابراین با توجه به نتایج بهدستآمده از این مطالعه به هیئت ها و فدراسیونهای ورزشی و خصوصاً کمیته داوران فدراسیون هندبال پیشنهاد میگردد که از این تمرینات در جهت بهبود مهارتهای ادراکی- شناختی و قضاوت داوران استفاده گردد.
دکتر لاله همبوشی، دکتر الهه عرب عامری، دکتر مهدی شهبازی، دکتر رسول زیدآبادی،
دوره 12، شماره 23 - ( 6-1401 )
چکیده
هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر تمرینات ادراک بینایی وابسته و غیر وابسته به حرکت بر یکپارچگی بینایی ـ حرکتی و مهارتهای حرکتی ظریف در کودکان 7 و 8 ساله بود. بدین منظور، 107 نفر از دانشآموزان کلاس اول دبستان شهرستان سبزوار بهصورت هدفمند (شرایط اقتصادی و فرهنگی یکسان، سلامت جسمانی و ذهنی و دید کامل با یا بدون عینک) انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایشی تمرینات ادراک بینایی وابسته و غیر وابسته به حرکت(هر گروه 32 نفر) و یک گروه کنترل (43 نفر) قرار گرفتند. پس از برگزاری پیشآزمون، آزمودنیهای گروههای آزمایشی، به مدت 6 هفته و هر هفته، سه جلسه 45 دقیقهای به تمرین پرداختند و سپس پسآزمون در دو گروه برگزار شد. پس از بررسی نرمال بودن توزیع دادهها و همگنی واریانسها بهوسیله آزمون شاپیروویلک و لوین از آزمون تحلیل کوواریانس بهمنظور تجزیهوتحلیل دادهها در نرمافزار SPSS 19 استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که تمرینات ادراک بینایی وابسته و غیر وابسته به حرکت بر یکپارچگی بینایی ـ حرکتی و مهارتهای حرکتی ظریف کودکان 7 و 8 ساله تأثیر معنیداری دارد؛ اما بین این دو شیوه تمرینی تفاوت معنیداری وجود نداشت. این نتایج همراستا با فرضیه حرکت نشان داد، مسئلهی مهم در رشد ادراکی و ادارکی- حرکتی توجه فرد به محرکهای بینایی در محیط بوده و وجود حرکت در تمرینات بینایی الزامی نمیباشد.
دکتر مژگان معمارمقدم، دکتر معصومه علی اصغری تویه، خانم میترا محمدی،
دوره 12، شماره 23 - ( 6-1401 )
چکیده
مطالعه حاضر با هدف، تعیین تاثیر متمرکز کردن توجه بر رفتار چشم ساکن و دقت اجرا در مهارت پرتاب دارت می باشد. بدین منظور 20 دانشجوی پسر مبتدی در دارت (دامنه سنی 22-19 سال) بهطور داوطلبانه انتخاب شدند.تمام شرکت کنندگان بهصورت کانتربالانس دستورالعمل های توجه بیرونی و درونی را اجرا کردند. بدین صورت که، ابتدا شرکتکنندگان 10 کوشش را در حالت پایه (بدون دستورالعمل توجهی) انجام دادند. سپس بصورت کانتربالانس در مجموع 20 کوشش تمرینی را در دو شرایط راهبردهای توجه بیرونی و درونی اجرا نمودند. در تمامی کوششها اطلاعات سیستم بینایی با استفاده از دستگاه ردیابی چشم ثبت گردید و برای اندازهگیری دقت از فرمول خطای شعاعی استفاده شد. دادهها به وسیله آزمون تحلیل واریانس درون گروهی با اندازهگیری تکراری تحلیل شد (05/0 (P=. یافته ها نشان داد که دقت پرتاب در شرایط توجه بیرونی نسبت به شرایط پایه و درونی بهبود معنیداری یافت (001/0 P=). همچنین نتایج حاکی از آن بود که، دوره چشم ساکن در شرایط کانون توجه بیرونی نسبت به شرایط توجه درونی طولانی تر بود (001/0 P=). با توجه به نتایج بدست آمده از این تحقیق می توان اینطور فرض کرد که، طول دوره چشم ساکن، یکی از مکانیسم های اساسی در دقت اجرای مهارت هدف گیری در مبتدیان می باشد و متمرکزکردن توجه علاوه بر دقت اجرا بر طول دوره چشم ساکن نیز تاثیرگذار است.
خانم فاطمه ربیعی، دکتر حمید صالحی،
دوره 12، شماره 24 - ( 10-1401 )
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی تفاوت بین بازیکنان بیسبال ماهر و مبتدی برای پیشبینی نوع توپ پیچ (پرتاب) شده و تعیین وابستگی بازیکنان به نشانههای فضایی سینماتیکی توزیعشده یا موضعی بود. با استفاده از روش انسداد فضایی، از بازیکنان بیسبال (تعداد = ۱۵، میانگین سن: 27.73 ± 6.28 سال؛ تجربه بیسبال: 7.90 ± 5.69 سال) و مبتدیها (تعداد = ۱۵، میانگین سن: 23.10 ± 5.68 سال؛ بدون تجربه بیسبال)، همگی مذکر، درخواست شد نوع پیچ (فستبال و کروبال) را پیشبینی کنند. هر دو گروه شبیهسازیهایی ضبط و دستکاریشده از اجرای پیچ را مشاهده کردند که در آنها نه قسمت خاص از بدن پیچر یا توپ حذف یا بهطور جداگانه نشان داده شده بود. دادهها با استفاده از یک طرح تحلیل واریانس آمیخته 2 (سطح مهارت) × 9 (شرایط نمایش) بررسی آماری شد. طبق نتایج، در کل، بازیکنان ماهر بیسبال در شرایط انسداد عملکرد بهتری نسبت به مبتدیها داشتند. افزونبراین، نتایج نشان داد که بازیکنان بیسبال برای پیشبینیهای درست خود از نشانههای سینماتیکی دست و توپ و نیز بالاتنه استفاده کردند. نتایج همسو با یافتههای قبلی در زمینه خبرگی ادراکیشناختی و تصمیمگیری در ورزشهای تعاملی است و نشان میدهد بازیکنان ماهر بیسبال بهجای اتکا بر نشانههای سینماتیکی مجزا یا موضعی، قادرند از اطلاعاتی که در کل سطح بدن پیچر توزیعشده استفاده نمایند.
خانم زهرا عبدالملکی، دکتر عباس بهرام، دکتر علیرضا فارسی، دکتر مژگان خادمی،
دوره 13، شماره 25 - ( 6-1402 )
چکیده
هدف تحقیق حاضر تعیین اثر تمرین چشم آرام بر رفتارخیرگی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه–بیش فعالی(ADHD) در اجرای مهارت فورهند تنیس روی میز بود. تعداد سی کودک در دامنه 7-12سال از بین کودکان ADHD بیمارستان امام حسین تهران به صورت نمونه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پروتکل های تمرینی به مدت 16جلسه و آزمون پیگردی پس از6 هفته بی تمرینی اجرا شد.یادگیری به صورت تغییر در رفتار خیرگی از جمله زمان شروع، انحراف،مدت زمان چشم آرام و تواتر خیرگی بررسی شد.نتایج تحقیق حاکی از کاهش تواتر خیرگی و زمان شروع چشم آرام و افزایش زمان انحراف و مدت زمان چشم آرام در کودکان ADHDاست. بین تواتر خیرگی دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود داشت. زمان انحراف و مدت زمان چشم آرام در کودکانی که پیشرفت بیشتری از پیش آزمون به پس آزمون داشتند در طول زمان پایدار تر خواهد بود. یافته های تحقیق حاضر تأیید می کندکه استفاده از تمرین چشم آرام به عنوان یک پروتکل تمرین ادراکی–حرکتی می تواند برای کودکان ADHDاز طریق تغییر الگوی ادراک بینایی موثر باشد.پیشنهاد می گردد از تمرین چشم آرام به عنوان روش کمکی برای یادگیری کودکان ADHD استفاده گردد.
زهرا نزاکت الحسینی، صالح رفیعی، صادق نصری،
دوره 13، شماره 26 - ( 10-1402 )
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی اثر تمرین مشاهدهای بر پیشبینی و رفتار جستجوی بینایی در بازیکنان هندبال، در موقعیتهای دفاع هندبال، بود. شرکتکنندگان 23 بازیکن مرد هندبالیست با دامنه سنی 19- 16 عضو تیمهای ملی جوانان و پیشگامان اصفهان بودند. بازیکنان کلیپهایی از موقعیتهای دفاع هندبال، با استفاده از عینک ردیاب بینایی مشاهده کردند. پیشبینی خود را در مورد نتیجه موقعیت توپ طی پیش آزمون به صورت شفاهی بیان کردند. بازیکنان، در دو گروه رفتار خیرگی که تحت تمرین مشاهدهای (مشاهده کلیپهای خروجی عینک ردیاب بینایی) و گروه مشاهده که تنها کلیپهای هندبال را مشاهده کردند، قرار گرفتند. سپس از دو گروه بعد از 10 جلسه 45 دقیقهای پس آزمون گرفته شد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس مرکب عاملی با فرض کرویت موخلی نشان داد که، دقت پیشبینی و رفتار جستجوی بینایی گروه رفتارخیرگی در پس آزمون بهطور معنیداری بهتر از گروه مشاهده بود. هندبالیستهای مدافع در موقعیت دفاع 3×3 نسبت به دو موقعیت دیگر (2×2، 1×1)، برای پیشبینی و تشخیص الگوی بازیکن مهاجم بر اطلاعات زمینهای و کینماتیک بازیکن مهاجم، تمرکز کردند.
سعید نظری، فاطمه نجفیان، شهین رمضانی، مرتضی همایون نیا فیروزجاه، فرزانه برمکی،
دوره 13، شماره 26 - ( 10-1402 )
چکیده
هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر توهمات بینایی و دستورالعمل کانون توجه بر عملکرد و یادگیری ضربه پات گلف بود. تعداد 48 دانشآموز با دامنه سنی (9-7) سال، به صورت هدفمند از جامعه در دسترس و به صورت تصادفی به چهار گروه (توهم بینایی بزرگ دستورالعمل توجه بیرونی، توهم بینایی بزرگ دستورالعمل توجه درونی، توهم بینایی کوچک دستورالعمل توجه بیرونی، توهم بینایی کوچک دستورالعمل توجه درونی) اختصاص یافتند. پژوهش حاضر، در پنج مرحله مختلف پیشآزمون، اکتساب، یادداری، انتقال و تکلیف ثانویه انجام شد. در تحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس مرکب و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. یافتهها نشان داد که در تمامی مراحل به ویژه تکلیف ثانویه دو گروه توجه بیرونی با هدف ادراکشده بزرگ و کوچک، عملکرد بهتری نسبت به سایر گروهها داشتند. این یافتهها اهمیت توجه بیرونی و اثر مضاعف و افزایشی آن با توهمات بینایی را نشان داد که ممکن است بستری در جهت مکانیزمهای یادگیری ضمنی باشد لذا توصیه میشود مربیان تربیتبدنی از متغیرهای روانشناختی (توجه بیرونی و توهمات بینایی) در آموزش مهارت میدانی پات گلف استفاده کنند.
سارا افتاده، رسول یاعلی، فرهاد قدیری،
دوره 14، شماره 27 - ( 6-1403 )
چکیده
هدف تحقیق، بررسی تأثیر تمرین بینایی و مهارتی بر مهارتهای بینایی و عملکرد، یادداری و انتقال سرویس کوتاه بکهند بدمینتون بود. 20 دانشجوی دختر بهصورت تصادفی به دو گروه 10 نفری ترکیبی و مهارتی تقسیم شدند. گروهها باتوجهبه نوع تمریناتشان، تمرینات بینایی و مهارتی سرویس را 6 هفته انجام دادند. قبل و بعد از تمرین، آزمونهای بینایی و عملکرد، یادداری و انتقال سرویس کوتاه بکهند گرفته شد. برای تحلیل دادهها از آزمونهای t و تحلیل واریانس مختلط با سطح معنیداری 05/0 استفاده شد. تحلیل دادهها نشان داد که گروهها در مهارتهای بینایی تفاوت معنیدار داشتند. گروه ترکیبی در عملکرد، یادداری و انتقال سرویس پیشرفت معنیداری داشتند. همچنین بررسی تأثیر تعاملی زمان و نوع تمرینات نشان داد که گروه ترکیبی نسبت به گروه مهارتی پیشرفت بیشتری داشتند. نتایج این تحقیق، اثرات ترکیبی بینایی و ورزشی را بیشتر از تمرینات جداگانه بینایی و ورزشی نشان میدهد و باتوجهبه نتایج تحقیق پیشنهاد میشود که تمرینات بینایی بهعنوان تمرین مکمل در برنامه تمرینهای ورزشی رشته بدمینتون گنجانده شود.
دکتر ایوب اسدی، خانم سوری حیدری، خانم فاطمه شیرمهنجی، خانم فاطمه کوچک پور،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
در تحقیقات زیادی اثربخشی دستورالعملهای توجهی و تمرینات مشاهدهای را بر بهبود مهارتهای حرکتی کودکان نشان دادهاند؛ با این وجود در مورد اثرات همزمان این دو متغیر اطلاعاتی کافی وجود ندارد. هدف از پژوهش حاضر تاثیر دستورالعملهای توجهی حین مشاهده الگو بر رفتار خیرگی و دقت پرتاب از بالای شانه کودکان بود. تعداد 24 کودک 7 تا 10 سال با رشد طبیعی به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه توجه درونی و بیرونی حین الگودهی قرار گرفتند. تمرینات هر دو گروه شامل مشاهده 10 بار فیلم مدل ماهر پرتاب از بالای شانه همراه با ثبت حرکات چشم بود با این تفاوت که قبل از آن هر گروه دستورالعمل توجهی مربوط به خود را دریافت می کرد. نتایج آزمون های تحلیل واریانس مرکب و t همبسته و مستقل نشان داد که هر دو گروه افزایش معنی داری از پیش-آزمون تا پس-آزمون در دقت (p=0.001؛ p=0.001) و مدت زمان چشم آرام (p=0.005؛ p=0.001) مهارت پرتاب از بالای شانه نشان دادند. در مرحله پس آزمون گروه توجه بیرونی حین الگودهی حرکت نسبت به گروه توجه درونی حین الگودهی به طور معنی داری دقت بالاتر (p=0.01) و مدت زمان چشم آرام بیشتری (p=0.001) داشت. همچنین، گروه توجه بیرونی حین الگودهی حرکت درصد نگاه کردن بیشتری به نشانههای بیرونی مربوط (توپ و مسیر پرتاب) داشت. بنابراین هدایت توجه بینایی به اثرات حرکت الگوی مشاهده شده، موجب بهبود عملکرد حرکتی و خبرگی بینایی- حرکتی در کودکان می شود.