تأثیر بهره هوشی بر پیشرفت تحصیلی تأییدشده است؛ اما تأثیر آن بر کارایی مداخلات حرکتی ناشناخته است. مطالعه حاضر به بررسی اثر بازیهای بومی محلهای بر تبحر حرکتی کودکان با بهره هوشی بالا و پایین میپردازد؛ بنابراین با استفاده از پرسشنامه هوش ریون از بین کودکان 10-13 ساله شهر تهران تعداد 15 کودک با بهره هوشی بالا و 15 کودک با بهره هوشی پایین انتخاب و طی هشت هفته بازیهای بومی محلهای را تمرین کردند. آزمون برونینکس-اوزرتسکی 2 قبل و بعد از تمرین جهت ارزیابی تبحر حرکتی کودکان استفاده شد. نتایج نشان داد اگرچه هردو گروه از مداخله موردنظر سود بردند، اما تأثیر مداخله بر کودکان با بهره هوشی بالا بیشتر بود. نتایج این پژوهش با تأکید بر استفاده از بازیهای بومی محلهای در مدارس جهت رشد حرکتی، به متخصصین استعدادیابی ورزشی نیز پیشنهاد میکند از هوش بهعنوان یک شاخص در کشف استعدادها بهره بگیرند.