سامانه نشریات علمی

---

هدف این مقاله تعیین نقش سرمایه اجتماعی بر مصرف ورزش (تماشای ورزش) در بین جوانان بوده است. این بررسی با روش پیمایشی و به صورت مقطعی انجام شده است. داده‌های این پژوهش از 385 جوان ابتدا بصورت نمونه­گیری طبقه­ای و سپس به شیوه تصادفی از میان جوانان سنین 20 تا 30 مناطق شهر یزد جمع‌آوری شده است. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش­نامه سرمایه اجتماعی بوده است. ضریب آلفای کرونباخ پرسش­نامه 77/0= r محاسبه شده است. نتایج همبستگی، رابطه معنی­داری بین مؤلفه­های سرمایه اجتماعی و مصرف ورزش (01/0 < p؛ 229/0=r) را نشان داده است. همچنین تفاوت معنی­داری بین پاسخ­گویان با سطوح مختلف سرمایه اجتماعی با توجه به مصرف ورزش از طریق رسانه­ از جمله رادیو (05/0< p)، روزنامه­ها و مجلات (05/0< p) را نشان داده است. تحلیل رگرسیون چندگانه سلسله مراتبی نیز نشان داد که دو متغیر جنس و درآمد در مرحله اول و مشارکت اجتماعی و تعامل اجتماعی در مرحله دوم توانسته‌اند به­ترتیب 9/11و 6/6 درصد از واریانس متغیر مصرف ورزش جوانان را تبیین نمایند.

---

تحقیق حاضر سبک رهبری خلاق مدیران هیئت­های ورزشی استان قم را با توجه به سه دیدگاه رهبری تحول­گرا، عمل­گرا و مردم­مدار را مورد بررسی قرار داده است. ازبین 35 هیئت، نواب رئیس و دبیران 33 هیئت ورزشی (63 n=) دو پرسش­نامه ویژگی­های فـردی و پرسش­نامه سبـک رهبری خلاق (CLQ) را تکمیل کردند. پرسش­نامه CLQ شامل 20 سؤال بود که 3 بعد سبک رهبری شامل سبک عمل­گرا، تحول­گرا و مردم­مدار را اندازه­گیری کرده است. پایایی پرسش­نامه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 97/0 =&alpha به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها، آزمون­های کلموگروف اسمیرنوف، یومان ویتنی و کروسکال والیس در سطح معنی­داری 05/0 &geP به کار گرفته شد.  
نتایج نشان داد تفاوت معنی­داری بین هر سه سبک رهبری خلاق براساس جنسیت مسئولان هیئت­های ورزشی (05/0 &geP و51/0- =Z) وجود داشت. همچنین به طور مجزا تفاوت معنی­داری بین سبک رهبری خلاق   تحول­گرا بر اساس جنسیت مسئولان (01/0 &geP و48/0-  =Z)، بین سبک رهبری خلاق عمل­گرا بر اساس جنسیت مسئولان (05/0 &geP و64/0- =Z) و تفاوت معنی­داری بین سبک رهبری خلاق مردم­مدار بر اساس جنسیت مسئولان (01/0 &geP و41/0- Z=) وجود داشت. همچنین تفاوت معنی­داری بین هر سه سبک رهبری خلاق بر اساس سمت مسئولان هیئت­های ورزشی (05/0 &geP و60/0- Z=) و به طور مجزا تفاوت معنی­داری بین سبک رهبری خلاق تحول­گرا بر اساس سمت مسئولان (05/0 &geP و44/0-Z=) و تفاوت معنی­داری بین سبک رهبری خلاق مردم­مدار بر اساس سمت مسئولان (05/0 &geP و60/0- Z=) وجود داشت. ولی بین سبک رهبری خلاق عمل­گرا بر اساس سمت مسئولان (05/0 &geP و78/0- = Z) تفاوت معنی­داری وجود نداشت. از طرفی دیگر، تفاوت معنی­داری بین هر سه سبک رهبری خلاق براساس وضعیت استخدامی مسئولان هیئت­های ورزشی (05/0 &geP و41/9 = X²) و تفاوت معنی­داری بین هر سه سبک رهبری خلاق براساس سابقه فعالیت مسئولان هیئت­های ورزشی (01/0 &geP و25/13= X²) وجود داشت. 

---

هدف این تحقیق بررسی ارتباط بین سبک­های مختلف مدیریت تعارض و کیفیت ارتباط دوطرفه بین مدیر و کارمند با تأکید بر ویژگی­های دموگرافیک بود. 100 نفر آزمودنی (32 مدیر و 68 کارمند) شامل مدیران و کارمندان سطوح مختلف در اداره کل تربیت بدنی استان مازندران و هیئت­های مختلف ورزشی دو پرسش­نامه LMX-7 و ROCI-П  را داوطلبانه تکمیل کردند. یافته­های حاصل از تحقیق نشان داد از نظر کارمندان، تأثیر سبک­های مختلف مدیریت تعارض بر کیفیت ارتباط میان مدیر- کارمند معنی­دار است، همچنین تأثیر سبک سازش  بر متغیر وابسته معنی­دار بوده است. البته با توجه به بتای به دست آمده تأثیر سبک همکاری نیز مثبت است، اما معنی­داری آن مورد تأیید قرار نمی­گیرد. همچنین از نظر مدیران تأثیر سبک سازش و انسجام  بر متغیر وابسته معنی­دار است. البته با توجه به بتای به دست آمده تأثیر سبک همکاری و رقابت نیز مثبت است، ولی تأثیر سبک رقابت و اجبار بیشتر از سبک همـکاری است، اما هیچ­کدام از این­ها به طــور معنی­دار مورد تأیید قرار نمی­گیرند. نتیجه کلی نشان می­دهد از میان سبک­های مختلف مدیریت تعارض، سبک­های سازش و همکاری بیشترین تأثیر را بر کیفیت ارتباط میان مدیر- کارمند از نظر کارمندان دارند، اما فقط تأثیر سبک سازش معنی­دار است، لذا باید مدیران و کارمندان را تشویق کرد تا با اتخاذ سبک انسجام و همکاری در برخورد با تعارض، باعث افزایش اثربخشی سازمانی گردند.

---

نوآوری، خلاقیت و تغییر، عوامل کلیدی و غیرقابل اجتناب ورزش­اند. این مهم ما را بر آن می­دارد تا گسترۀ ورزش را از منظر کارآفرینی مورد مطالعه قرار دهیم. در سال­های اخیر، گسترش رشته مدیریت ورزشی از یک سو، و توسعه رشته کارآفرینی از سوی دیگر، چارچوب جدیدی را در بستر ورزش پدید آورده­اند؛ به گونه­ای که در تلاقی این دو رشته رویکرد جدیدی از مدیریت ورزشی و کارآفرینی به وجود آمده است. از این رو، این مقاله قصد دارد تا با بررسی رابطه مابین کارآفرینی و ورزش، به بسط و توسعه کارآفرینی در مدیریت ورزشی نایل گردد. با مطالعه اطلاعات به دست آمده از رشته­های اقتصاد و بازاریابی ورزشی، فرصت شناسایی نوآوری­ها، پیشگامی­ها و خطرپذیری­های حادث­شده در ورزش فراهم آمده،  و از این طریق ابعاد کارآفرینی در این حوزه آشکار می­گردد. همچنین، این مقاله با معرفی انواع مختلفی از کارآفرینی، که در حوزه ورزش و مدیریت ورزشی واقع شده­اند، به طور ضمنی به خلأ مطالعاتی که مابین رشته­های کارآفرینی و مدیریت ورزشی وجود دارد نیز اشاره می­کند. در پایان نیز پیشنهاداتی برای تحقیقات آینده و اشاراتی برای  علاقه­مندان مطرح گردیده است.

---

هدف تحقیق حاضر، تعیین ارتباط بین رضایت شغلی و تعهد سازمانی با کیفیت خدمات داخلی در فدراسیون­های منتخب بود. بدین منظور از پرسش­نامه استاندارد دی ژی (2005)، که ترکیبی از 3 پرسش­نامه استاندارد است  استفاده شد. پایایی پرسش­نامه پس از مطالعه­ای مقدماتی با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 86/0= &alpha به دست آمد. جامعه آماری مورد نظر تحقیق را تمامی کارکنان فدراسیون­های شنا، بسکتبال، هندبال، جودو، دو و میدانی و ژیمناستیک تشکیل داده­اند و نمونه برابر با جامعه آماری است(73 n=). برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روش­های آمار توصیفی و استنباطی (میانگین، انحراف معیار و جداول توزیع فراوانی، کالموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه) استفاده شد. یافته­های تحقیق نشان داد که بین رضایت شغلی (01/0p< ،651/0r=) و تعهد سازمانی هنجاری (01/0p< ،558/0r=)  با کیفیت خدمات داخلی کارکنان فدراسیون­های منتخب ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. اما بین تعهد سازمانی عاطفی و تعهد سازمانی مستمر با کیفیت خدمات داخلی در فدراسیون­های منتخب رابطه معناداری وجود ندارد. لذا می­توان گفت از طریق  برنامه­ریزی برای افزایش رضایت  کارکنان و کمک به القای حس تعلق  آن­ها به سازمان، خدمات مناسب­تری را برای مشتریان داخلی و خارجی سازمان ارائه کرد.

---

هدف این تحقیق تعیین رابطه نگرش، ساختار سازمانی و جو سازمانی با انتشار فن­آوری اطلاعات در سازمان­های منتخب ورزشی ایران بود. 176 نفر مدیر و 194 نفر کارشناس با استفاده از شیوۀ نمونه­گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار اندازه­گیری پرسش­نامه­های نگرش، ساختار سازمانی، جـو سازمـانی و انتشار فن­آوری اطلاعات بود. برای تعیین روایی صوری و محتوایی (از نظرات متخصصان)، روایی سازه (از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی) و پایایی (از آلفای کرونباخ) استفاده شد. از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون همبستگی چندگانه و رگرسیون چندمتغیری) مناسب نرم­افزار «LISREL » (نسخه52/8) و «SPSS» (نسخه16) استفاده گردید. یافته­ها ارتباط مثبت و معنی­داری بین نگرش، ساختار سازمانی، جو سازمانی و مؤلـفه­های آن از دیدگاه مدیـران و کارشناسان سازمان تربیـت­بدنی، فـدراسیون­های ورزشی و اداره­کل تربیت­بدنی مدارس با انتشار فن­آوری اطلاعات نشان دادند. با توجه به یافته­های تحقیق می­توان گفت در شرایط کنونی داشتن رویکرد منطقی به مسائل، مشکلات، نواقص و موانع موجود در نیل به انتشار فن­آوری اطلاعات انکارناپذیر است.

---

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین سبک­های رهبری مربیان و انسجام گروهی تیم­های انفرادی و گروهی حاضر در دهمین المپیاد ورزشی مؤسسات آموزش عالی کشور در تابستان 1389 است. نمونه این پژوهش 321 نفر از ورزشکاران (N=1906) حاضر در المپیاد بودند. ابزار گردآوری داده­ها شامل پرسش­نامه 40 سؤالی مقیاس رهبری در ورزش (LSS) (چلادورای، 1980) و پرسش­نامه 18 سؤالی محیط گروهی (GEQ) (کارون و همکاران، 1985) بوده که به ترتیب ادراک ورزشکاران از سبک رهبری مربی خود و انسجام گروهی تیم­ها را مورد سنجش قرار می­دهد. ثبات درونی پرسش­نامه­ها در مطالعه­ای راهنما و با استـفاده از آزمـون آلفای کرونباخ به ترتیب 0.85 و 0.73 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون­های کالـموگراف اسمیرنوف،  tدو گـروه مستقل، ضریب همبسـتگی پیرسـون، تجزیـه و تحلیل واریانس با اندازه­گیری­های مکرر و تعقیبی بونفرونی در سطح معنی­داری 05/0&leP استفاده شد .نتایج نشان داد مربیان از سبک رهبری آموزش و تمرین بیشتر و از سبک آمرانه کمتر استفاده می­کنند.میزان انسجام تکلیف و اجتماعی در میـان تیم­های انفرادی و گروهی تـفاوت معناداری نداشت. در پایـان، نتایج نشان داد میان سبک­های رهبری آموزش و تمرین، دموکراتیک، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت با انسجام گروهی ارتباط مثبت و معنادار و میان سبک رهبری آمرانه با انسجام گروهی ارتباط منفی و معناداری وجود دارد.

---

کمال­گرایی و حالات خلقی سازه­هایی روان­شناختی هستند که بر طبق نتایج تحقیقات اخیر نقش بسزایی در عملکرد ورزشی ایفا می­کنند. هدف از انجام این تحقیق تعیین ارتباط و مقایسه کمال­گرایی ورزشی و حالات خلقی در ورزشکاران تیمی و انفرادی بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است.براساس نمونه­گیری تصادفی، 70 ورزشکار انفرادی و 70 ورزشکار تیمی از میان ورزشکاران حاضر در لیگ برتر کشور انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از دو پرسش­نامه کمال­گرایی ورزشی دان و همکاران (2006) و حالات خلقی برومزتری و همکاران (2003) و برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روش‎های آماری ضریب همبستگی پیرسون، t مستقل و z فیشر استفاده شد. یافته‎های تحقیق نشان داد در رشته­های تیمی و انفرادی میزان مهم شمردن اشتباه به­عنوان بعد منفـی کمال­گرایی و حـالات خلقی منفی قبل از رقابت ارتباطی مثبت و معنی­دار و سرزندگی ارتباط منفی و معنی­دار وجود داشت. بین ابعاد کمال­گرایی در ورزشکاران تیمی و انفرادی تفاوت معنی­داری وجود نداشت، اما در حالات خلقی، افسردگی و خستگی ورزشکاران تیمی بیشتر از ورزشکاران انفرادی بود. نتایج آزمون z فیشرنشان داد بین ضرایب همبستگی کمال­گرایی و حالات خلقی قبل از رقابت تفاوت معنی­داری وجود نداشت. کمال­گرایی منفی از طریق مکانیسم واکنش منفی نسبت به خطا و اشتباه زمینه­ساز بروز بسیاری از خلقیات منفی شده در صورتی که کمال­گرایی مثبت به دلیل اثرات انگیزشی موجب بهبود حالات خلقی مثبت می­شود.

---

هدف تحقیق حاضر بررسی الگوی ارتباطی بین جو انگیزشی ادراک­شده، خشنودی از نیاز روان­شناختی و انگیزش خودمختاری در ورزش کودکان پسر، بر اساس نظریه خودمختاری است. نمونه 255 نفری با محدوده سنی 12-14، از رشتـه­های مختلف ورزش­های تیمی، پرسش­نامـه­های جو انگیزشی برای ورزش کودکان، مقیاس نیازهای روان­شناختی در ورزش و پرسش­نامه تنظیمات رفتاری در ورزش را تکمیل کردند. برای آزمون فرضیه­ها از همبستگی پیرسون، تحلیل عامل تأییدی و تحلیل مدل­یابی معادله ساختاری استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده­ها نشان داد تأثیر جو تبحر­محور بر نیازهای وابستگی، شایستگی و استقلال، مثبت و معنی­دار بود. تأثیرشایستگی و وابستگی بر انگیزش خودمختاری، مثبت و معنی­دار بود، ولی تأثیر استقلال بر انگیزش خودمختاری معنی­دار نبود. نقش واسطه­ای نیازهای روان­شناختی در تأثیر جو انگیزشی تبحر­محور بر انگیزش خودمختاری، به ترتیب از طریق وابستگی، شایستگی و استقلال تأیید شد. این نتایج بیانگر آن است که جو انگیزشی تبحر­محور، متغیر انگیزشی مهمی در ورزش کودکان پسر است و از طریق نیازهای واسطه­ای بر انگیزش خودمختاری آنان تأثیر دارد.

---

هدف این پژوهش تعیین موقعیت استراتژیک و وضعیت موجود و مطلوب کارآفرینی در ورزش کشور بوده است. روش تحقیق توصیفی_تحلیلی از نوع کاربردی است. نمونه آماری این پژوهش را 64 نفر از مدیران ستادی سازمان تربیت­بدنی و استادان مدیریت ورزشی، کارآفرینی و استراتژیک تشکیل داد. ابزار جمع­آوری داده­ها، مصاحبه و پرسش­نامه محقق­ساخته بود که پس از تأیید روایی (توسط استادان) پایایی آن96/0=&alpha به دست آمد. از آزمون­های کلموگروف­اسمیرنوف و تی­استودنت­ زوجی، مجذور کای و فریدمن استفاده شد. نتایج نشان داد تفاوت معنی­داری بین وضع موجود و مطلوب کارآفرینی در ورزش کشورشامل قوت­ها (001/0&gep، 469/11=t)، ضعف­ها (001/0&gep، 554/11-=t)، فرصت­ها (001/0&gep، 073/14-=t) و تهدیدها (001/0&gep، 231/11-=t) وجود دارد. همچنین جایگاه کارآفرینی در موقعیت مخاطره­آمیز قرار گرفت که باید استراتژی­WT برای کارآفرینی در ورزش کشور در نظر گرفته شود. در نهایت می­توان گفت وضعیت فعلی کارآفرینی در ورزش کشور از وضعیت مطلوب بسیار فاصله دارد. بنابراین لزوم توجه به ایجاد راهکارها و کم کردن فاصله بین وضع موجود و مطلوب کارآفرینی با ایجاد برنامه­ای راهبردی ضروری است.

---

هدف این پژوهش تعیین ارتباط رفتارهای حمایتی– خودپیروی مربیان با انگیزش خودمختاری و تعهد ورزشی بازیکنان زن زیر­گروه لیگ برتر هندبال بود. روش پژوهش توصیفی (همبستگی) بود. بدین منظور کل جامعه آماری پژوهش شامل 237 بازیکن به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. رفتارهای حمایتی- خودپیروی، انگیزش خودمختاری و تعهد ورزشی به ترتیب با پرسش­نامه ادراک رفتارهای حمایتی-خودپیروی مربیان در زمینه ورزش، پرسش­نامه مقیاس انگیزش ورزشی و پرسش­نامه مقیاس تعهد ورزشی ارزیابی شد. روایی و اعتبار پرسشنامه­ها اندازه­گیری و تأیید شد. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از رگرسیون چند­متغیری و برای ارائه مدل از حیطه­ معادلات ساختاری (SEM) در سطح معنی­داری 05/0>P استفاده گردید.
یافته­ها نشان داد رفتارهای حمایتی- خودپیروی با انگیزش درونی، انگیزش بیرونی و تعهد ورزشی بازیکنان ارتباط مثبت و معنی­دار و با بی­انگیزگی بازیکنان همبستگی منفی و معنی­دار دارد. از سوی دیگر، انگیزش درونی، انگیزش بیرونی خودپذیر و درون­فکنی شده با تعهد ورزشی بازیکنان ارتباط مثبت، و بی­انگیزگی ورزشکاران با تعهد ارتباط منفی دارد. نتایج رگرسیون چند­متغیره نشان داد رفتارهای حمایتی- خودپیروی پیش­بینی­کننده انگیزش و تعهد ورزشی بازیکنان است. تحلیل مسیر مدل پیشنهادی را تأیید کرده و بر نقش میانجی انگیزش درونی و بیرونی در ارتباط بین رفتار حمایتی- خودپیروی مربی و تعهد ورزشی بازیکنان صحّه گذاشت. یافته­ها اثر رفتارهای حمایتی- خودپیروی مربیان را در ایجاد انگیزش و تعهد ورزشی بازیکنان نشان داد، در نتیجه اصول نظریۀ خودمختاری در میان بازیکنان نخبه مورد تأیید قرار گرفت.      

---

 این پژوهش استفاده از مدل تعهد ورزشی برای بررسی انگیزه­های مشارکت مداوم افراد در ورزش رزمی تکواندو بوده است. این مطالعه با استفاده از روش پیمایشی و به­صورت مقطعی  انجام شده است. داده­ها از 135 مشارکت­کننده در ورزش تکواندو در شهر یزد جمع­آوری شده است. ابزار گردآوری داده­ها مقیاس اصلاح­شدۀ تعهد ورزشی بوده است. نتایج آزمون تجربی مدل ارائه­شده به تکواندوکاران مشارکت­کننده در برنامه­های ورزشی نشان داد که پایایی سؤالات پرسش­نامه بالاتر از 75/0 است. آزمون همبستگی پیرسون نشان داد متغیرهای  پیش­بین  لذت ورزشی، سرمایه­گذاری­های شخصی، محدودیت­های اجتماعی و   فرصت­های مشارکت با تعهد ورزشی تکواندوکاران رابطه دارند. یافته­های رگرسیون چندگانۀ گام­به­گام نیز نشان داد که لذت­بردن از ورزش و سرمایه­گذاری­های شخصی از پیش­بین­های اصلی تعهد در  نمونۀ مورد مطالعه بوده­اند. این دو متغیر مجموعاً توانسته­اند 8/56 درصد از واریانس تعهد ورزشی را تبیین نمایند. نتایج کارآیی مقیاس تعهد ورزشی را برای شناخت انگیزهای مرتبط با  مشارکت مداوم در ورزش تکواندو نشان داده است.

---

این مقاله در مورد سرچشمه­هایورزش زورخانه­ای و باستانی ایران بحث کرده است. ظاهراً این ورزش باستانی از آغاز به صورت جدّی تحت تأثیر مسائل مذهبی و اجتماعی – اخلاقی قرار گرفته است. آیین­ها و ادیانی مانند آیین مهری و دین زردشتی پیش از اسلام، بر این ورزش باستانی تأثیر گذاشته­اند. پس از اسلام نیز جلوه­هایی از رفتارهای اجتماعی و دینی مانند عرفان و تصوف، آیین فتوت و مذهب تشیع در آن نمود پیدا کرده است. این جلوه­ها هم در ظاهر این ورزش (شیوۀ لباس­پوشیدن، مکان ورزش، گفتار ورزشکاران و...) پیدا شده است و هم در کردار آنان (پاک­دامنی، سحر­خیزی و...) تأثیر گذاشته است.

---

هدف پژوهش حاضر تعیین ارتباط فرهنگ سازمانی با اثربخشی مدیریت دانش و اثربخشی سازمانی در برخی سازمـان­های ورزشـی ایران بود. بدین­منظور 169 مدیر و 209 کارشناس با استفاده از نمونه­گیری تصـادفی به­عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. ابزار اندازه­گیری شامل پرسش­نامه­های استاندارد فرهنگ سازمانی دنیسون (2007)، اثربخشی مدیریت دانش گولد و همکاران (2001) و اثربخشی سازمانی چاین (2004) بودند. جهت تعیین روایی صوری و محتوایی (از نظرات متخصصان)، روایی سازه (از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی) و پایایی (از آلفای کرونباخ) استفاده شد در جهت تعیین روابط علی و ارائه مدل نیز از روش معادلات ساختاری (SEM) استفاده گردید. درنهایت، یافته­های تحقیق ضمن تأیید مدل استخراج­شده نشان دادند که فرهنگ سازمانی به ترتیب تأثیر مستقیم و غیرمستقیم مثبت و معناداری برابر با 55/0 و 31/0 بر اثربخشی سازمانی دارد. اثربخشی مدیریت دانش نیز تأثیر مثبت و معناداری برابر با 41/0 بر اثربخشی سازمانی دارد و درنهایت فرهنگ سازمانی تأثیر مثبت و معناداری برابر با 66/0 بر اثربخشی مدیریت دانش دارد. بنابراین سازمان­های موجود جهت دستیابی به حداکثر اثربخشی سازمانی نیاز به تقویت هرچه بیشتر ابعاد مأموریت و یک­پارچگی فرهنگ سازمانی دارند تا زمینه مساعدی برای رشد فعالیت­های خلق کنند و تسهیم دانش به­وجود آورند.

---

سنجش اثربخشی و عملکرد سازمانی در تصمیم­گیری­های استراتژیک  و ارزیابی موفقیت­ سازمان­های ورزشی بسیار ضروری است. هدف این تحقیق، مطالعه اثربخشی سازمانی در فدراسیون­های منتخب وزشی است. در این تحقیق از رویکرد ارزش­های رقابتی  برای بررسی الگوهای اثربخشی چهار فدراسیون بسکتبال، هندبال، وزنه­برداری و تکواندو استفاده شد. این فدراسیون­ها به طور غیر تصادفی و هدفدار انتخاب شدند و کلیه ذینفعان (هیئت رئیسه، کارکنان، ورزشکاران، مربیان و داوران) جزء جامعه آماری تحقیق قرار گرفتند (236N=) و در نهایت 167 نفر در تحقیق شرکت کردند (72 0/0 نمونه­ها).  پرسش­نامه محقق­ساخته اثربخشی سازمانی با مطالعه مبانی نظری در فرایند اکتشافی  تنظیم و با استفاده از روش تحلیل عاملی اکتشافی 62 سؤال و هشت خرده­مقیاس انعطاف­پذیری، منابع (مدل سیستم­های باز)، برنامه­ریزی، بهره­وری (مدل اهداف عقلانی) تعامل سازمانی، ثبات (مدل فرایند­های درونی) و انسجام کارکنان و نیروی انسانی متخصص  (مدل روابط انسانی) برمبنای رویکرد ارزش­های رقابتی شناسایی شد. همچنین، ثبات درونی پرسش­نامه با استفاده از آلفای کرونباخ 84 0/0 = &alpha  بود. نتایج داده­های تحقیق نشان داد که از بین چهار الگوی اثربخشی در فدراسیون­های ورزشی،  الگوی اهداف عقلانی (برنامه­ریزی، بهره­وری) در هر چهار فدراسیون غالب بود و در اولویت قرار داشت. توصیف هشت عامل اثربخشی رویکرد ارزش­های رقابتی در فدراسیون­های منتخب ورزشی نشان داد که در عامل انعطاف­پذیری، برنامه­ریزی، تعامل سازمانی و انسجام نیروی انسانی فدراسیون بسکتبال، در عامل منابع سازمانی، بهره­وری و نیروی انسانی متخصص فدراسیون تکواندو و در عامل ثبات سازمانی فدراسیون وزنه­برداری در وضعیت بهتری نسبت به دیگر فدراسیون­ها قرار داشتند.

---

مبحث تعادل رقابتی برای مسابقات ورزشی توجه زیادی را در رشته اقتصاد ورزش به خود جلب کرده است. تعادل رقابتی به پیش­بینی هواداران اطلاق می­شود درباره اینکه کدام تیم برنده خواهد شد. در این مقاله روند وضعیت تعادل رقابتی لیگ حرفه­ای فوتبال ایران مورد مطالعه قرار گرفت. این رهیافت مؤید این موضوع خواهد بود که لیگ‌های ورزشی برای پویابودن و باقی­ماندن در عرصه رقابت اقتصادی در ورزش، نیازمند سطح مطمئنی از تعادل رقابتی­اند. بنابراین با استفاده از اطلاعات لیگ برتر ایران، برای دوره زمانی 1380-1388 و بهره­گیری از شاخص‌های تشخیص تعادل رقابتی در اقتصاد شامل (C5ICB) و (HICB) توزیع قدرت برآورد گردید. نتایج نشان داد، طی فصول گذشته مسابقات تعادل رقابتی در بین دوره‌های لیگ برتر رو به بهبود بوده است، به طوری که لیگ حرفه­ای فوتبال طی سال­های 1380 تا 1388 با روندی نزولی مواجه بوده که نشان­دهنده پیش­بینی ناپذیر بودن نتایج مسابقات است. براساس روند حاصل از شاخص‌های تعادل رقابتی مشاهده می‌شود لیگ فوتبال ایران در سال 1383 بدترین و در سال 1386 بهترین وضعیت تعادل رقابتی را بین دوره‌های لیگ برتر داشته است. در مجموع پیشنهاد می‌شود برای حفظ تعادل رقابتی لیگ‌های حرفه‌ای فوتبال، قوانین خاصی برای باشگاه‌ها بالاخص در زمینه نقل و انتقال بازیکنان تدوین گردد تا متعاقب آن صنعت فوتبال نیز نهایت بهره اقتصادی را از مزایای حاصل از درآمدزایی و حمایت مالی این وضعیت ببرد.

---

هدف این تحقیق تجزیه و تحلیل تطبیق­پذیری موانع مشارکت ورزشی دبیران زن و مقایسه موانع سه­گانه در دو گروه دبیران ورزشکار و غیرورزشکار با استفاده از مدل هرمی موانع کرافورد بود. روش تحقیق توصیفی از نوع مقایسه­ای است که به شیوه میدانی انجام شد. جامعه آماری تحقیق را کلیۀ دبیران زن شاغل در مقطع متوسطه آموزش و پرورش تشکیل دادند (923N=). نمونه تحقیق با استفاده از جدول مورگان 269 نفر تعیین شد که با استفاده از روش نمونه­گیری طبقه­ای انتخاب شدند و در نهایت 230 نفر از آن­ها به­طور کامل در تحقیق همکاری کردند. از این تعداد 108 نفر ورزشکار و 122 نفر غیرورزشکار بودند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش­نامه­ محقق­ساخته با40 سؤال بود، که براساس مقیاس 5 ارزشی لیکرت تدوین شده بود و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 86/0 تعیین گردید. موانع مشارکت ورزشی در سه حوزه موانع ساختاری، بین­فردی و درون­فردی  و در 6 مؤلفۀ فرهنگی _اجتماعی، اقتصادی _مالی، منابع انسانی، رفتارهای خانوادگی، امکانات و تسهیلات و رسانه و تبلیغات بررسی شد. تطبیق‌پذیری موانع مشارکت ورزشی در این سه حوزه با استفاده از مدل هرمی موانع کرافورد مورد بررسی قرار گرفت. درنهایت، با استفاده از آزمون t تک­نمونه­ای، میزان تأثیرگذاری هریک از عوامل سه‌گانه و آزمون فریدمن موانع اولویت‌بندی شد و سپس به مقایسه عوامل سه‌گانه در دو گروه ورزشکار و غیرورزشکار پرداخته شد. نتایج نشان داد در هر دو دسته دبیران زن ورزشکار و غیرورزشکار موانع ساختاری مهم‌ترین و تأثیرگذارترین موانع به حساب می­آیند و موانع بین­فردی و موانع درون­فردی در درجه بعدی اهمیت قرار دارند. اولویت­بندی موانع مشارکت ورزشی دبیران در سه حوزه مذکور قابل تطبیق با مدل هرمی موانع کرافورد نبود، بنابراین توجه به موانع ساختاری و زیربنایی در حیطه تحقیق حاضر لازم و ضروری است و برطرف­کردن موانع ساختاری گام مؤثر و مفیدی در ارتقای فرهنگ ورزش و سلامت به حساب می‌آید.

---

هدف این تحقیق بررسی ابعاد مختلف تکانش­گری ورزشکاران رشته­های برخوردی و غیربرخوردی بود. به همین منظور 120 نفر ورزشکار حرفه­ای در دو گروه 60 نفری رشته­های برخوردی (سن: 6/4±9/25) و ورزشکاران رشته­های غیربرخوردی (9/4±6/27 سال) از فدراسیون­های مختلف ورزشی کشتی، تکواندو، دو و میدانی، شنا، جودو و قایقرانی به صورت داوطلب در این پژوهش شرکت کردند. از ورزشکاران خواسته شد مقیاس تکانش­گری بارات[1] (BIS؛ بارات، 1994) را تکمیل و در آزمون عملکرد مداوم[2] (CPT) شرکت کنند. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که بین ورزشکاران شرکت­کننده در ورزش­های برخوردی و غیربرخوردی از نظر آیتم­های آزمون عملکرد مداوم (89/0²=&eta Partial و 001/0=P، 27/3 =_2,117F) و نیز از نظر عامل­های مقیاس تکانش­گری (55/0²=&eta Partial و 001/0=P ، 66/47 =_3,116F) تفاوت معنی­داری وجود دارد. بدین­صورت که در عامل­های توجهی، حرکتی و بی­برنامگی از خرده­مقیاس­های تکانش­گری و تعداد تشخیص درست از آزمون عملکرد مداوم، ورزشکاران رشته­های برخوردی نسبت به ورزشکاران  رشته­های غیربرخوردی نمره بیشتری را کسب کردند؛ و برعکس ورزشکاران رشته­های غیربرخوردی مقادیر بیشتری در متوسط زمان نادرست و تعداد تشخیص نادرست، از آزمون عملکرد مداوم نسبت به ورزشکاران غیربرخوردی داشتند. با توجه به نتایج این تحقیق می­توان نتیجه گرفت که کنش­های تکانش­گری ورزشکاران در ورزش­های برخوردی و غیربرخوردی متفاوت است.
[1] Barratt’s Impulsivity Scale [2] Continues Performance Test

---

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر اجرای یک دوره برنامه تمرین مهارت­های روان­شناختی[1]  بر مهارت­های ذهنی منتخب و عملکرد تکواندوکاران نوجوان زن تیم ملی ایران در سال 1388 بود. جهت اجرای این پژوهش 22 تکواندوکار ملی­پوش زن با میانگین 16 سال به طور هدفمند انتخاب و به­طور تصادفی در دو گروه کنترل (10 نفر) و آزمایش (12 نفر) تقسیم شدند. سپس هر دو گروه در پیش­آزمون، پرسش­نامه سنجش مهارت­های ذهنی اوتاوا (نسخه 3) را به منظور ارزیابی مهارت­های ذهنی و نیز چک­لیست محقق­ساخته را به منظور ارزیابی عملکرد تکمیل کردند. بر اساس اطلاعات به­دست­آمده از پرسش­نامه­ها در پیش­آزمون و با توجه به ضعف آزمودنی­ها در مهارت­های واکنش به استرس، کنترل ترس و  تمرکز، از یک برنامه تمرین مهارت­های روان­شناختی که شامل هدف­گزینی، آرام­سازی و  تصویرسازی بود استفاده شد و بعد از چهارماه اجرای برنامه تمرین مهارت­های روان­شناختی، از هر دو گروه پس­آزمون به­عمل آمد. نتایج آزمون آماری تی مستقل نشان داد که بین گروه کنترل و آزمایش در مهارت­های واکنش به استرس و  تمرکز پس از اجرای یک دوره برنامه تمرین مهارت­های روان­شناختی تفاوت معنی­داری وجود داشت (05/0>P). اما در مهارت کنترل ترس بین گروه کنترل و آزمایش تفاوت معنی­داری مشاهده نشد (05/0P). درنهایت، نتایج این مطالعه نشان داد تمرین مهارت­های روان­شناختی می­تواند در ارتقای عملکرد نهایی تکواندوکاران نوجوان زن تیم ملی ایران تأثیرگذار باشد.
[1] Psychological skills training

---

هدف این تحقیق مقایسه وضعیت موجود برنامه‌های ورزشی فوق برنامه دانشگاه‌ها با ده سال قبل است. در این تحقیق، وضعیت برنامه‌های فوق‌برنامه دانشگاه‌ها در سه بخش (آموزشی، تفریحی، مسابقات قهرمانی) از نظر تعداد برنامه‌های اجراشده و تعداد نفرات شرکت­کننده و رشته‌های فعال ورزشی مقایسه شده است. برای بررسی وضعیت برنامه‌های فوق برنامه ورزشی دانشگاه‌های ایران از پرسش­نامه محقق­ساخته (روایی صوری قابل قبول و پایایی با آلفای کرونباخ 81/0) استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشگاه‌های ایران و نمونه آماری تحقیق 49 دانشگاه‌ از مجموع 60 دانشگاه تحت پوشش وزارت علوم، تحقیقات و فناوری است که به صورت تصادفی ساده انتخاب شده­اند. تحقیق حاضر از نوع مقایسه­ای و تحلیلی بود. مقایسه نتایج تحقیق حاضر با نتایج تحقیق ده­سال قبل، برگرفته از رساله دکتری تندنویس(1375) و سنجش میزان فرایند رشد و میزان اختلاف متغیرها از طریق روش‌های آمار استنباطی (آزمون ویلکاکسون برای مقایسه میانه متغیرها) انجام شده است. یافته‌های تحقیق نشان داد بین تعداد برنامه‌های آموزشی-  تفریحی در ده سال گذشته اختلاف معناداری در سطح (05/0P&le) وجود ندارد، درحالی­که بین تعداد تیم­های شرکت­کننده در ورزش قهرمانی اختلاف معناداری در سطح(05/0P&le) دیده شده است؛ بین تعداد نفرات شرکت­کننده در برنامه‌های آموزشی اختلاف معنادار وجود ندارد، ولی بین تعداد نفرات شرکت­کننده تفریحی اختلاف معناداری وجود دارد؛ نیز بین تعداد رشته­های فعال در فوق‌برنامه دانشگاه‌ها اختلاف معناداری وجود دارد. درمجموع می­توان نتیجه گرفت وضعیت فعالیت­های فوق برنامه نسبت به ده سال قبل بهبود یافته است.