در این مطالعه برخی پیش بین ها و پیامدهای دلبستگی هواداران فوتبال مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه‌ی گردآوری اطلاعات توصیفی از نوع همبسستگی است. برای جمع آوری داده های مورد نیاز، هواداران تیم فوتبال پرسپولیس (۲۲۰=n) به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شده و پرسشنامه‌های الکترونیکی را به صورت داوطلبانه تکمیل کردند. برای جمع‌آوری داده‌ها از شش پرسشنامه؛ پرسشنامه کیفیت تیمی ژان و همکاران(۱۹۹۷)، پرسشنامه کیفیت ارتباط نیادزایو و همکاران(۲۰۱۵)، پرسشنامه رضایت احساسی رینولد و بیتی(۱۹۹۹)، پرسشنامه ارزش ادراک شده دانیل سوینی(۲۰۰۸)، پرسشنامه دلبستگی محقق ساخته، پرسشنامه نیات رفتاری کیم(۲۰۰۸) استفاده شده است. نتایج مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد، کیفیت تیمی بر روی رضایت احساسی و دلبستگی هواداران تأثیر دارد، ولی کیفیت ارتباط تنها بر روی دلبستگی تأثیر دارد. رابطه بین رضایت احساسی و دلبستگی هواداران و همچنین رابطه بین دلبستگی و نیات رفتاری مثبت و معنادار بود. نقش میانجیگری مثبت رضایت احساسی بر رابطه بین کیفیت تیمی و دلبستگی هواداران مورد تأیید قرار گرفت. همچنین ارزش ادراک شده رابطه علی بین کیفیت ارتباط و رضایت احساسی را تعدیل نمود. با توجه به نتایج حاصل پیشنهاد می‌شود باشگاهها با بالا بردن کیفیت تیم خود و نیز ارتباط هرچه بیشتر با هواداران، دلبستگی دائمی برای آن ها به وجود آورده تا بتوانند قصد حضور مجدد و تبلیغات دهان به دهان آن ها را افزایش دهند.
