با وجود اینکه اهمیت فعالیتهای جسمانی به روشنی توسط همه پذیرفته شده، انگیزش و مشارکت در فعالیتهای تربیتبدنی با افزایش سن کاهش مییابد. لذا هدف از این تحقیق بررسی رابطه رفتار حمایت اجتماعی دبیران تربیتبدنی و بیانگیزگی دانشآموزان در فعالیتهای تربیتبدنی میباشد. این تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی بود. به این منظور، ۳۸۱ دانشآموز مقطع متوسطه شهرستان بوکان به روش تصادفی خوشهای چند مرحلهای به عنوان نمونههای آماری انتخاب شدند و مقیاس رفتار بین فردی (IBS) پلیتر و همکاران (۲۰۰۸) با پایایی (۷۸/۰=α) و پرسشنامه بیانگیزگی در تربیتبدنی (AI-PE) شن و همکاران (۲۰۱۰) با پایایی (۸۱/۰=α) را پاسخ دادند. دادهها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن و مدل معادله ساختاری مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بین مولفههای رفتار حمایت اجتماعی؛ حمایت از استقلال، حمایت از شایستگی و حمایت از تعلق با بیانگیزگی رابطه منفی و معنیداری وجود دارد (به ترتیب؛۲۰۷/۰- =r ، ۲۵۵/۰- =r ، ۲۱۶/۰- =r ؛ ۰۱/۰>p). همچنین، بر اساس نتایج مدلسازی معادله ساختاری (SEM)، رفتار حمایت اجتماعی دبیران تربیتبدنی به میزان (۲۱/۰) بر بیانگیزگی دانشآموزان اثرگذار میباشد. با توجه به اینکه، کاهش رفتار حمایت اجتماعی دبیران تربیتبدنی میتواند منجر به بیانگیزگی دانشآموزان شود، پیشنهاد میگردد دبیران تربیتبدنی با افزایش حمایت اجتماعی از دانشآموزان، مشارکت آنان را در فعالیتهای تربیتبدنی توسعه دهند