سامانه نشریات علمی

زمینه بینایی به زمینه محیطی پیش روی بازیکن اطلاق می شود که با هرحرکت بازیکن تغییر کرده و زمینه بینایی جدیدی شکل می گیرد. نقاط دلخواه بازیکنان نخبه مناطقی هستند که بازیکنان بارها در طول تمرین و مسابقه، از این مناطق شوت های خود را اجرا می کنند و بهترین عملکرد را از این فاصله و زاویه دلخواه دارند. هدف از انجام این پژوهش بررسی زمینه بینایی به عنوان یکی از دلایل وجود مهارت ویژه در نقاط دلخواه بازیکنان نخبه بود. آزمودنی ها 8 بازیکن مرد نخبه بسکتبال با 8 سال تجربه بازی بسکتبال بودند. از آنها خواسته شد 210 شوت جفت را از 7 نقطه  در قالب 3 دسته و 21 بلوک اجرا کنند. نقطه میانی این نقاط، نقطه دلخواه بود. شوت ها با آهنگ دلخواه اجرا می شد و بین هر ست دو دقیقه استراحت وجود داشت. تمامی شوتها به یک شیوه مشابه به آزمودنی ها برگردانده می شد. رگرسیون خطی برای عملکرد هر کدام از بازیکنان در 7 زاویه مختلف محاسبه شده و سپس عملکرد واقعی بازیکنان با مقادیر پیش بینی شده عملکرد در زاویه های مختلف توسط آزمون t همبسته مقایسه شد. نتایج نشان داد  بین عملکرد پیش بینی شده و عملکرد واقعی بازیکنان نخبه در نقطه دلخواه بازیکنان نخبه اختلاف معناداری وجود دارد (05/0p<). یافته های این تحقیق نشان می دهد که عملکرد بازیکنان نخبه در نقاط دلخواه آنان، وابسته به زاویه بینایی خاص این نقطه می باشد. به نظر می رسد بازیکنان نخبه در طول سال ها تمرین از یک نقطه خاص، فواید بینایی زیادی را پرورش می دهند که منجر به عملکرد اختصاصی آنان در نقاط مورد علاقه می شود.

بازخورد افزوده اطلاعاتی است که عملکرد را به سمت پاسخ درست هدایت می کند و در یادگیری مهارت-های حرکتی نقش حیاتی دارد. هدف پژوهش حاضر مقایسه ارائه بازخورد پس از کوشش های خوب نسبت به کوشش های ضعیف بر یادگیری و توانایی برآورد خطا کودکان در مهارت دارت بود. 32 دانش آموز ابتدایی (با میانگین سنی 4/10 و انحراف استاندارد 9/0 ±) که سابقه هیچ گونه فعالیت در رشته دارت را نداشتند و همگی مبتدی بودند در این مطالعه شرکت کردند و به صورت تصادفی در دو گروه (گروه بازخورد خوب و ضعیف) قرار گرفتند. شرکت کنندگان طی مرحله تمرین در قالب 10 بلوک 6 کوششی مهارت دارت را تمرین کردند و در طول کل 60 کوشش این مرحله برآورد خطا داشتند و بازخورد آگاهی از نتیجه را روی سه کوشش از هر بلوک 6 کوششی دریافت کردند. از آزمون های آماری تحلیل واریانس مرکب (2*2) با اندازه گیری مکرر، آزمون t مستقل و آزمون تحلیل واریانس چند متغیره با (05/0 α=) برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج مرحله تمرین نشان داد که بین گروه بازخورد خوب و گروه بازخورد ضعیف در عملکرد مهارت دارت و توانایی شناسایی خطا تفاوت معنادار بود (001/0 p=). در آزمون یادداری گروه بازخورد خوب یادگیری و توانایی برآورد خطا بهتری از خود نشان داد (001/0 p=). این نتایج نشان داد که اگر کودکان پس از کوشش-های نسبتاً خوب نسبت به کوشش های نسبتاً ضعیف، بازخورد آگاهی از نتیجه دریافت کنند، یادگیری و توانایی شناسایی خطا بهتری رخ خواهد داد.