اقای چالاک مجیدی، دکتر مهرداد محرم زاده،
دوره ۶، شماره ۱۲ - ( ۹-۱۳۹۵ )
چکیده
در سال‌های اخیر، با گسترش فن‌آوری و تغییر سبک زندگی در جوامع مختلف، ورزش‌های ماجراجویانه به‌منزلۀ حوزه‌ای جدید از فعالیت‌های ورزشی با سرعت زیادی در حال رشد است و در جوامع مختلف علاقه‌مندان خود را جذب کرده است. اهمیت اوقات فراغت و به‌تبع آن، گردشگری ورزشی باعث می‌شود تا این مسئله خود را حوزه‌ای مهم برای تحقیق و پژوهش علمی نشان دهد. هدف از این پژوهش، تعیین راهبردهای توسعۀ ورزش‌های ماجراجویانه در شهر سنندج است. روش این پژوهش توصیفی و از نوع مطالعات موردی و از لحاظ هدف کاربردی است. نمونۀ آماری با توجه به حجم جامعه تمام شمار (۳۹n=N=) در نظر گرفته شد. برای تحلیل موقعیت راهبردی از تحلیل SWOT برای برررسی عوامل محیطی داخلی (قوت‌ها و ضعف‌ها) و خارجی (فرصت‌ها و تهدیدها) استفاده شد. جهت جمع‌آوری اطلاعات از منابع کتابخانه‌ای و مرور ادبیات و پیشینه تحقیق، مصاحبه و پرسش‌نامۀ محقق‌ساخته استفاده شد. با توجه به نمرۀ نهایی ماتریس‌های ارزیابی عوامل داخلی (۲,۶۹۸) و ارزیابی عوامل خارجی(۲.۵۵۴)، مشخص شد که جایگاه ورزش‌های ماجراجویانۀ شهر سنندج در منطقۀ SO (تهاجمی) قرار دارد. ازاین‌رو، به‌جهت قرارگیری در این ناحیه پیشنهاد می‌شود تمرکز راهبردهای توسعه بر راهبردهای تهاجمی باشد
زهرا فضلی،، معصومه مجیدی پرست، علی اصغری صارم، محمد جلیلوند،
دوره ۱۰۰، شماره ۱۰۰ - ( ۸-۱۳۹۹ )
چکیده
هدف پژوهش حاضر ارائه مدل تعادل کار و زندگی برای زنان شاغل با تاکید بر کیفی‌سازی اوقات فراغت بود. پژوهش حاضر از نوع تفسیری، کاربردی و کیفی مبتنی بر روش تحلیل مضمون بود. جامعه آماری اساتید مدیریت ورزشی و متخصصان و کارشناسان اوقات فراغت بودند که با استفاده از روش گلوله برفی و با توجه به اشباع اطلاعاتی با ۱۷ نفر مصاحبه شد. ابزار اندازه‌گیری شامل مصاحبه نیمه‌ساختاریافته بود و داده‌ها با توجه به مراحل شش‌گانه تحلیل مضمون تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که مدل تعادل کار و زندگی برای زنان شاغل با تاکید بر کیفی‌سازی اوقات فراغت دارای سه بعد عوامل موثر (عوامل فرهنگی، عوامل بازدارنده، عوامل انگیزشی، امکانات و تجهیزات، میزان شناخت، ویژگی‌های فعالیت‌های جسمانی موجود در برنامه اوقات فراغت، مسائل مالی، مسائل مدیریتی و مسائل فرهنگی)، راهبردها (راهبردهای آموزشی، مدیریتی و مالی) و پیامدها (افزایش نشاط، افزایش سلامتی، توسعه اقتصادی و توسعه پایدار اجتماعی-فرهنگی) بود. مدیران باید به مسائل آموزشی و مدیریتی توجه کنند و با خصوصی‌سازی، تخصیص بودجه مناسب و بسته‌های تشویقی به رونق هر چه بیشتر اوقات فراغت و به تعادل رسیدن مسائل شغلی و زندگی زنان شاغل کمک کنند.
