۳ نتیجه برای قاسمیان مقدم
دکتر حمید رضا طاهری، اقای محمد رضا قاسمیان مقدم، اقای داود فاضلی،
دوره ۶، شماره ۱۲ - ( ۹-۱۳۹۵ )
چکیده
هدف این تحقیق تعیین تأثیر سطح مهارت بر تغییرپذیری هماهنگی بین اندامها و متغیرهای کنترل حرکت در ضربۀ تاپ اسپین تنیس روی میز بود. مشارکتکنندگان در این تحقیق ۱۶ نفر (میانگین سنی ۱۶ سال) بودند که به دو گروه ماهر و مبتدی تقسیم شدند. گروه ماهر کسانی بودند که در رده سنی خود درشمار ۸ نفر اول کشور رتبهبندی شده بودند و گروه مبتدی (۸ نفر) افرادی بودند که بهتازگی مهارت تاپ اسپین را آموخته بودند. مشارکتکنندگان با تأکید بر سرعت و دقت ۱۰ ضربۀ تاپ اسپین را اجرا کردند. کینماتیک حرکت ثبت و تحلیل شد. دو گروه در تغییرپذیری هماهنگی بین اندامها با هم تفاوت داشتند ( ۰۵/۰>p) و گروه ماهر باثباتتر عمل کرده بود. اما تفاوتی بین دو گروه در متغیرهای کنترلکنندۀ حرکت دیده نشد (همه ۰۵/۰p>). در کل، نتایج این تحقیق نشان داد گروه ماهر در الگوی حرکت خود دارای ثبات بیشتری است، هر چند ممکن است در متغیرهای کنترلکنندۀ حرکت بهدلیل قیود تکلیف با افراد مبتدی تفاوتی نداشته باشند.
هانیه قاسمیان مقدم، مهدی سهرابی،
دوره ۱۴، شماره ۲۷ - ( ۶-۱۴۰۳ )
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تمرینات پایه تکواندو بر کارکردهای اجرایی کودکان با اختلال یادگیری انجام شد. بدین منظور، ۲۰ نفر از کودکان پسر ۱۰ تا ۱۲ سال با اختلال یادگیری در شهر مشهد انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه تمرین و کنترل جایدهی شدند. گروه تمرین به مدت ۱۲ جلسه، هر جلسه ۵۰ دقیقه و با تکرار سه روز در هفته تمرینات تکواندو را انجام دادند. گروه کنترل نیز در طی این دوره به فعالیت‌های عادی روزمره خودپرداخت. تغییرات در کارکردهای اجرایی آزمودنی‌ها قبل و بعد از دوره تمرین توسط آزمون‌های ان – بک و برج لندن سنجیده شد. جهت تجزیه‌وتحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که تمرینات پایه تکواندو موجب بهبود کارکردهای اجرایی در گروه تمرین می‌شود؛ تمامی این تغییرات در مقایسه با گروه کنترل معنادار بود (۰۵/۰> p)؛ بنابراین بر اساس نتایج پژوهش حاضر می‌توان نتیجه گرفت که تمرینات پایه تکواندو با تأثیر بر مناطق مغزی مربوط به کارکردهای اجرایی در کودکان با اختلال یادگیری، به بهبود کارکردهای اجرایی این کودکان کمک می‌کند.
خانم هانیه قاسمیان مقدم، دکتر حسن محمدزاده،
دوره ۱۰۰، شماره ۱۰۰ - ( ۸-۱۳۹۹ )
چکیده
دوران کودکی زمان حیاتی برای رشد مهارت های حرکتی به وسیله تمرینات بدنی مناسب، در نظر گرفته می شود؛ که در نهایت آن، بهبود فعالیت مناطق مختلف مغزی و در نهایت بهبود عملکرد حاصل می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات حسی ـ حرکتی با رویکرد حس بازی بر کنترل اجرایی و حرکتی کودکان با اختلال یادگیری بود. بدین منظور، ۳۶ نفر از کودکان دختر با میانگین و انحراف معیار سنی (۴۹/۰± ۳۹/۸)، با مراجعه به مراکز اختلال یادگیری شهر مشهد انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تمرین (گروه حسی ـ حرکتی با رویکرد حس بازی، گروه حسی ـ حرکتی با رویکرد هدفمدار) و یک گروه کنترل جایدهی شدند. گروه های تمرین به صورت دو جلسه ۶۰ دقیقه ای در هفته، در بازه زمانی ۸ هفته در تمرینات یکپارچگی حسی ـ حرکتی شرکت کردند. در طی این مدت، گروه کنترل فعالیت های عادی خود را انجام داد. تغییرات در کنترل اجرایی (کنترل بازداری) و کنترل حرکتی (مهارت های حرکتی درشت) آزمودنی ها قبل و بعد از دوره تمرین به ترتیب توسط آزمون های استروپ و برونینکس ـ اوزرتسکی سنجیده شد. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس مرکب نشان داد که تمرینات حسی ـ حرکتی با رویکرد حس بازی موجب بهبود کنترل اجرایی و حرکتی در تمامی متغیرها در مقایسه با گروه کنترل شده است و در مقایسه با گروه هدفمدار تنها موجب بهبود در متغیر سرعت دویدن و چابکی در مهارت های حرکتی درشت شده است(۰۵/۰>p). بنابراین، تمرینات حسی ـ حرکتی با رویکرد حس بازی به عنوان یک مداخله می توانند به بهبود کنترل اجرایی و حرکتی این کودکان کمک کنند.
