افراد در اجرای تکالیف روزانه خود با وقفههایی رو به رو میشوند که در زندگی روزمره آنها تأثیرگذارند. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر فعالیتهای وقفهای مختلف بر هماهنگی چشم-دست دانشآموزان دختر انجام شد. بدین منظور در پژوهش نیمه تجربی حاضر که با طرح اندازهگیری مکرر انجام گرفت، 36 دانشآموز دختر متوسطه با دامنه سنی 15-13 سال به روش دردسترس شرکت کردند. برای سنجش فعالیتهای ذهنی شرکتکنندگان قبل از تکلیف اصلی، سرگردانیِ ذهنی روزمرۀ افراد بر اساس پرسشنامه خودگزارشی و برای سنجش هماهنگی چشم-دست از تکلیف ردیابی در آینه استفاده شد. تحلیل دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با سنجش مکرر توسط نرمافزار SPSS و در سطح معناداری p≤0.05 انجام شد. نتایج حاضر نشان دادند در تکلیف ردیابی در آینه بعد از سه وقفه تفاوت معناداری وجود دارد (p≤0.05). مقایسههای جفتی حاکی از تفاوت معنادار در اجرای تکلیف ردیابی در آینه بعد از وقفه موسیقی-استراحت با چشمان باز و موسیقی-بازی ویدیویی فعال بود که نشان داد هماهنگی چشم-دست شرکتکنندگان بعد از موسیقی بهتر از دیگر وقفهها بود. نتایج حاضر نشان میدهد ایجاد فعالیتهای وقفهای متفاوت بر هماهنگی چشم-دست دانشآموزان دختر تأثیر متفاوتی داشته و گوش دادن به موسیقی بیشترین تأثیر مثبت را بر انجام این تکلیف دارد.