کاربران عمومی فقط به فهرست مقالات منتشر شده دسترسی دارند.
4 نتیجه برای موضوع مقاله:
احسان زارعیان، عباس بهرام، مهدی سهرابی،
دوره 1، شماره 1 - ( 6-1390 )
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی نوع دستورالعملهای توجهی و افزایش ضرباهنگ حرکت بر ثبات مرحله نسبی حرکات هماهنگی دودستی بود. شرکتکنندگان (14 نفر) با استفاده از دستگاه رسمکننده الگوی هماهنگی دودستی الگوهای هم مرحله و غیرهم مرحله را با تمرکز بر علایم روی دستگاه (توجه بیرونی) و یا روی ساعد (توجه درونی) و افزایش ضرباهنگ اجرا کردند. بعد از هر تلاش به آزمودنیها KP ارائه میشد. در الگوی هم مرحله دستها در یک زمان خاص در یک مکان قرار دارند، اما در الگوی غیرهم مرحله دستها در دو نقطه مخالف قرار دارند. متغیرهای وابسته با تحلیل واریانس 2 (توجه)× 3 (تکرار) ×4 (ضرباهنگ) و تکرار سنجش متغیرهای دوم و سوم محاسبه شد. نتایج نشان داد تفاوتی بین توجه بیرونی و درونی در تأثیرگذاری بر ثبات فاز نسبی الگوهای همفاز و غیرهمفاز وجود ندارد. همچنین افزایش ضرباهنگ حرکت منجر به افزایش ثبات مرحله نسبی در الگوی هم مرحله شد، اما تأثیری بر الگوی غیرهم مرحله نداشت. یافتههای این تحقیق فرضیه محدودیت عمل (وولف و پرینز، 2001) را تأیید نکرد و نشان داد قوانین حاکم بر الگوهای ریتمیک و استفاده از روش آماری درونگروهی میتواند نتایج متفاوتی را رقم بزند.
کریم بیگلر، محمدحسین علیزاده، محمد خبیری، فرشید طهماسبی، بنیامین قلیچ پور داشلی برون،
دوره 3، شماره 6 - ( 9-1392 )
چکیده
وقوع آسیب معمولاً در بیشتر ورزشها و بازیها مشاهده میشود. دلایل زیادی برای وقوع آسیبها وجود دارند که جنبه روانی یکی از عوامل خطر شمرده شده است. مطالعات تجربی متعددی پیشنهاد میکنند که عوامل روانی خاصی تعداد و شدت آسیبهای ورزشی را تحت تأثیر قرار میدهد. به منظور بررسی ارتباط مهارتهای روانی و مؤلفههای آن با شدت آسیب در بازیکنان لیگ برتر استان تهران، 108 نفر از بازیکنان در این مطالعه شرکت کردند. اطلاعات تحقیق ازطریق فرم گزارش آسیب و پرسشنامه مهارتهای روانی اوتاوا-3 جمعآوری شد. از آزمون ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری 95 درصد برای تحلیل دادهها استفاده شد. 7/90 درصد آسیبها دستکم 3-1 روز باعث دوری بازیکنان از تمرین یا مسابقه شده بودند و بین مهارتهای روانی و مؤلفههای آن (0001/0 =P) با شدت آسیب بازیکنان فوتبال ارتباط معکوس و معناداری وجود داشت. برخورداری از سطح بالایی از مهارتهای روانی به بازیکنان فوتبال کمک میکند تا بهتر بتوانند با موقعیتهای استرسزا، که در ورزش اتفاق میافتد، کنار بیایند و با آنها بهخوبی مقابله کنند و درنهایت احتمالا باعث کاهش شدت آسیب شوند.
زهرا نزاکت الحسینی، صالح رفیعی، صادق نصری،
دوره 13، شماره 26 - ( 10-1402 )
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی اثر تمرین مشاهده‌ای بر پیش‌بینی و رفتار جستجوی بینایی در بازیکنان هندبال، در موقعیتهای دفاع هندبال، بود. شرکتکنندگان 23 بازیکن مرد هندبالیست با دامنه سنی 19- 16 عضو تیم‌های ملی جوانان و پیشگامان اصفهان بودند. بازیکنان کلیپهایی از موقعیتهای دفاع هندبال، با استفاده از عینک ردیاب بینایی مشاهده کردند. پیش‌بینی خود را در مورد نتیجه موقعیت توپ طی پیش آزمون به صورت شفاهی بیان کردند. بازیکنان، در دو گروه رفتار خیرگی که تحت تمرین مشاهده‌ای (مشاهده کلیپ‌های خروجی عینک ردیاب بینایی) و گروه مشاهده که تنها کلیپ‌های هندبال را مشاهده کردند، قرار گرفتند. سپس از دو گروه بعد از 10 جلسه 45 دقیقه‌ای پس آزمون گرفته شد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس مرکب عاملی با فرض کرویت موخلی نشان داد که، دقت پیش‌بینی و رفتار جستجوی بینایی گروه رفتارخیرگی در پس آزمون به‌طور معنی‌داری بهتر از گروه مشاهده بود. هندبالیست‌های مدافع در موقعیت دفاع 3×3 نسبت به دو موقعیت دیگر (2×2، 1×1)، برای پیش‌بینی و تشخیص الگوی بازیکن مهاجم بر اطلاعات زمینه‌ای و کینماتیک بازیکن مهاجم، تمرکز کردند.
دکتر مریم رخصتی عراقی، دکتر اسماعیل نصیری، دکتر صادق نصری، دکتر محمد رضا اسماعیلی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
مربیگری یک فرآیند پویا و چند بعدی است که شامل تعامل بین مربی، ورزشکار، محیط و تکلیف، به منظور تقویت عملکرد ورزشکار است. براساس شواهد ، روش مربیگری می تواند جنبه های رفتاری ورزشکار را تحت تاثیر قرار دهد. در این پژوهش اثربخشی دو سبک تمرینات شاگرد محور و مربیمحور بر خودکارآمدی و عملکرد ورزشی دختران ژیمناست مورد مطالعه قرار گرفت. روش پژوهش، نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون ـ پس آزمون استفاده شد. جامعه آماری، دختران ژیمناست نیمه حرفه ای 14-11 سال شهر تهران بود. روش نمونهگیری، خوشهای تک مرحلهای و نمونه پژوهش شامل40 نفر ژیمناست دختر بود. . ابزار های سنجش متغیرها شامل پرسشنامه خودکارآمدی ورزشی و پرسشنامه محقق ساخته عملکرد ورزشی بوده است. پس از انجام پیش آزمون، گروه ها به طور جداگانه و به مدت دو ماه و دو روز در هفته در جلسات یک و نیم ساعته پروتکل تمرینات ورزشکار محور و مربی محور را اجرا کردند. از تحلیل کوواریانس برای آزمون فرضیه استفاده گردید. یافته ها در مرحله پس آزمون نشان داد که خودکارآمدی ورزشی(001/0< P) و عملکرد ورزشی (001/0< P) دختران ژیمناست گروه شاگرد محور به طور معناداری بیشتر از گروه مربی محور بوده است . براساس نتایج، تمرینات شاگرد محور در مقایسه با مربی محور در افزایش خودکارآمدی ورزشی و عملکرد ورزشی شاگردان اثربخشی بیشتری دارد و به مربیان پیشنهاد می شود در برنامه تمرینی دختران ژیمناست نیمه حرفه ای، تمرینات شاگرد محور را مورد توجه ویژه قرار بدهند.
