1- کارشناس ارشد دانشگاه ارومیه
2- دانشیار دانشگاه ارومیه
3- دانشجوی دکتری دانشگاه گیلان
4- کارشناسی ارشد دانشگاه شهیدچمران اهواز
چکیده: (8390 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین سبکهای رهبری مربیان و انسجام گروهی تیمهای انفرادی و گروهی حاضر در دهمین المپیاد ورزشی مؤسسات آموزش عالی کشور در تابستان 1389 است. نمونه این پژوهش 321 نفر از ورزشکاران (N=1906) حاضر در المپیاد بودند. ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه 40 سؤالی مقیاس رهبری در ورزش (LSS) (چلادورای، 1980) و پرسشنامه 18 سؤالی محیط گروهی (GEQ) (کارون و همکاران، 1985) بوده که به ترتیب ادراک ورزشکاران از سبک رهبری مربی خود و انسجام گروهی تیمها را مورد سنجش قرار میدهد. ثبات درونی پرسشنامهها در مطالعهای راهنما و با استـفاده از آزمـون آلفای کرونباخ به ترتیب 0.85 و 0.73 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای کالـموگراف اسمیرنوف، tدو گـروه مستقل، ضریب همبسـتگی پیرسـون، تجزیـه و تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر و تعقیبی بونفرونی در سطح معنیداری 05/0&leP استفاده شد .نتایج نشان داد مربیان از سبک رهبری آموزش و تمرین بیشتر و از سبک آمرانه کمتر استفاده میکنند.میزان انسجام تکلیف و اجتماعی در میـان تیمهای انفرادی و گروهی تـفاوت معناداری نداشت. در پایـان، نتایج نشان داد میان سبکهای رهبری آموزش و تمرین، دموکراتیک، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت با انسجام گروهی ارتباط مثبت و معنادار و میان سبک رهبری آمرانه با انسجام گروهی ارتباط منفی و معناداری وجود دارد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
پذیرش: 1401/1/11 | انتشار: 1391/6/25