:: year 30, Issue 92 (5-2022) ::
Persian Language and Literature 2022, 30(92): 191-223 Back to browse issues page
An Anthropological Analysis of Keykhosrow’s Character in Ferdowsi’s Shahnameh
Arman Fateh Dowlatabadi 1, Qolam-Ali Fallah2 , Hamid Abdollahian3
1- Kharazmi University , armanfateh1387@gmail.com
2- Kharazmi University
3- Arak University
Abstract:   (1912 Views)
Ferdowsi’s Shahnameh is full of stories which are rooted in myths. The characters of stories can be analyzed from different viewpoints. Keykhosrow is one of the eminent characters of myths. In this paper, relying on desk study, document and content analysis, and the adoption of Marcel Mauss’ anthropological approach and Eliade’s theory about magic doctors we have analyzed Keykhosrow and his magical actions. The findings of this paper show that the Iranian-Turanian Keykhosrow is a potential witch. He also has characteristics and actions which can be found in witches. Keykhosrow, like a king-priest who dominated Classical Elements and adept in witchcraft, conquers Afrasiab with unusual magical tricks and ends the Great War.

 
Keywords: Shahnameh, Keykhosrow, Anthropology, Witchcraft, Marcel Mauss
Full-Text [PDF 7230 kb]   (410 Downloads)    
Type of Study: Research | Subject: Special
References
1. آيدنلو، سجاد (1398) «کيخسروِ اژدهاکش». زبان و ادب فارسي دانشگاه تبريز. شمارة 72: 23-45.
2. اسماعيلپور، ابوالقاسم (1396) چشمههاي بيدار. تهران: هيرمند.
3. الياده، ميرچا (1392) آيينها و نمادهاي تشرف. ترجمة ماني صالحي علامه. تهران: نيلوفر.
4. الياده، ميرچا (1394) هنر اسرارآميز. ترجمة مينا غرويان. تهران: پارسه.
5. الياده، ميرچا (1399) رساله در تاريخ اديان. ترجمة جلال ستاري. تهران: سروش.
6. اوبر، هنري و مارسل موس (1399) قرباني؛ ماهيت و کاربرد آن. ترجمة ليلا اردبيلي. تهران: علمي و فرهنگي.
7. اوستا (1392) گزارش جليل دوستخواه. تهران: مرواريد.
8. بهار، مهرداد (1390) از اسطوره تا تاريخ. تهران: چشمه.
9. بهار، مهرداد (1393) پژوهشي در اساطير ايران. تهران: آگه.
10. خالقي‌مطلق، جلال (1400) واژهنامة شاهنامه. تهران: سخن.
11. خالقي‌مطلق، جلال (1393) سخن‌های ديرينه. تهران: افکار.
12. رحيمي، ابوالقاسم، و زهرا شيردل (1392) «آيين تشرف زال، فريدون و کيخسرو؛ آيين رازآموزي جادوگران و داروگران». مطالعات ايراني. شمارة 24: 154-174.
13. ساعدي، غلامحسين ( 1345) اهل هوا. تهران: دانشگاه تهران.
14. سرکاراتي، بهمن (1393) سايههاي شکارشده. تهران: طهوري.
15. شجري، رضا، و طاهره خواجه‌گيري (1399) «نشانه‌شناسي جنبه‌هاي عرفاني شخصيت کيخسرو براساس ريشة نام او». مطالعات عرفاني دانشکدة ادبيات و زبان‌هاي خارجي دانشگاه کاشان. شمارة 31: 167-208.
16. شميسا، سيروس (1399) شاهِ نامهها. تهران: هرمس.
17. صادقيان، محمدعلي، و حميد جعفري قريه‌علي (1386) «کيخسرو و کيش مهر». نشرية دانشکدة ادبيات و علوم انساني دانشگاه شهيد باهنر کرمان. شمارة 21: 85-112.
18. فردوسي، ابوالقاسم (1399) شاهنامه. تهران: سخن.
19. فرنبغ‌دادگي (1395) بندهشن. گزارش مهرداد بهار. تهران: توس.
20. فريزر، جيمز جرج (1399) شاخة زرين. ترجمة کاظم فيروزمند. تهران: آگه.
21. کريستن‌سن، آرتور امانوئل (1393) کيانيان. ترجمة ذبيح‌الـله صفا. تهران: علمي و فرهنگي.
22. کوک، راجر (1387) درخت زندگی. ترجمة سوسن سليم‌زاده و هلينا مريم قائمي. تهران: جيحون.
23. مخبر، عباس (1396) مباني اسطورهشناسي. تهران: مرکز.
24. مندوزا، ساتنام فارست (1400) جادوگران، بدکارگان، و ساحران؛ انگارة ديو در ايران باستان. ترجمة انيس صائب. تهران: فرهامه.
25. موس، مارسل (1397) نظرية عمومي جادو. ترجمة حسين ترکمن‌نژاد. تهران: مرکز.
26. ميلز، دانلد اچ (1393) الگوهاي آشوب در اسطورههاي باستانی. ترجمة آرتميس رضاپور و افشين رضاپور. تهران: ققنوس.
27. Evans-Pritchard, E. E. (1976) Witchcraft, Oracles, and Magic among the Azande. London: Oxford University Press.
28. Jones, Lindsay (2005) Encyclopedia of Religion. Michigan: Gale.

XML   Persian Abstract   Print

Rights and permissions
Creative Commons License This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
year 30, Issue 92 (5-2022) Back to browse issues page