:: سال 30، شماره 92 - ( 3-1401 ) ::
جلد 30 شماره 92 صفحات 190-171 برگشت به فهرست نسخه ها
گونه‌های تأثیرپذیری در روایت فتنه غز با رویکرد بینامتنی
مصطفی علیپور 1، حبیب الله عباسی2
1- دانشگاه خوارزمی ، 1340mostafa@gmail.com
2- دانشگاه خوارزمی
چکیده:   (1191 مشاهده)
رخداد تاریخی و روایت تاریخی آن رخداد، اعم از شفاهی و کتبی، با هم تفاوت دارند؛ چه، رخداد واقعه‌ای است که یک‌بار در زمان خاص و مکان معین اتفاق افتاده است، اما روایت تاریخی متکثر و متعدد است و با رخداد تاریخی هم‌خوانی کامل ندارد و تأویلی از آن رخداد اصلی است. در این جستار، تکرار و بازسازی و تولید مجدد گذشته، با روش توصیفی‌ـ‌تحلیلی و رویکرد بینامتنی (برپایه محورهای سه‌گانه بینامتنی ژنت) در دو روایت تاریخی ظهیری نیشابوری و راوندی از رخداد فتنه غز واکاوی شده است، دو روایتی که از لحاظ زمانی و بیانی با هم متفاوت‌­اند. همچنین، نشان داده شده است که این دو متن، که موضوع مشترکی دارند و به هم مربوط‌‌اند، چه میزان از هم تأثیر پذیرفته‌اند و چقدر مکالمه و گفت‌وگو بین آنها درگرفته­ است. علاوه‌بر تکیه و تأکید بر ویژگی‌های زبانی راحه‌الصدور، به‌ویژه نظام نحوی آن، به رابطه بینامتنی دو اثر، شباهت‌ها و تفاوت‌ها در نحوه گزارش و روایت فتنه غز پرداخته شده است. حاصل تحقیق برجسته‌کردن تأثیرپذیری راحه‌الصدور از سلجوق‌نامه در گزارش تاریخی است که آن را در مظان اتهام سرقت ادبی قرار داده است.
 
واژه‌های کلیدی: سرقت ادبی، بینامتنیت، ژنت، سلجوق‌نامه، راحه‌الصدور، واقعه غز
متن کامل [PDF 4686 kb]   (284 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
فهرست منابع
1. آزاديان، شهرام، و مسعود راستی (1388) «بررسی انتحالات راوندی». مجلة ادب فارسی دانشگاه تهران. شمارة 2: 95-108.
2. احمدی، بابک (1372) ساختار و تأويل متن. جلد 2. تهران: مرکز.
3. احمدي، بابك (1388) هايدگر و پرسش بنيادين. تهران: مركز.
4. افشار، اسماعيل‌خان (1313) «سلجوق‌نامة ظهيری و راحه‌الصدور راوندی». مهر. سال دوم. شمارة 2: 157-161.
5. باغستانی، اسماعيل (1384) «سيری در راحه‌الصدور». کاشان‌شناخت. شمارة 1: 69-87.
6. براهني، رضا (1374) خطاب به پروانه‌ها. تهران: مرکز.
7. خاقاني، افضل‌الدين (1368) ديوان. به‌کوشش ضياءالدين سجادي. تهران: زوار.
8. راوندي، محمدبن‌علي‌بن‌سليمان (1364) راحه‌الصدور و آيه‌السرور. تصحيح محمد اقبال و مجتبي مينوي. تهران: اميرکبير.
9. زمخشری (2005) تفسير الکشاف للزمخشری. بيروت: دارالمعرفه.
10. شاملو، احمد (1371) ابراهيم در آتش. تهران: نگاه.
11. کميلی، مختار (1387) «راوندی، انتحال يا اقتباس». آيينة ميراث. شمارة 43: 150-162.
12. مدرس صادقي، جعفر (1373) بازخواني تاريخ سيستان. تهران: مرکز.
13. مکاريک، ايرناريما (1385) دانشنامة نظريه‌هاي ادبي معاصر. ترجمة مهران مهاجر و محمد نبوي. جلد دوم. تهران: آگه.
14. نامورمطلق، بهمن (1386) «ترامتنيت؛ مطالعة روابط يک متن با ديگر متن‌ها». پژوهش‌نامة علوم انساني. شمارة 56: 127-142.
15. نامورمطلق، بهمن (1390) درآمدي بر بينامتنيت. تهران: سخن.
16. نجم‌الدين رازي (1384) مرصاد‌العباد. به‌کوشش محمدامين رياحي. تهران: علمي‌-‌فرهنگي.
17. نديم‌مرعشلي (د.ت) مفردات الفاظ القرآن. بيروت: دارالفکر.
18. نيشابوري، ظهيرالدين (1332) سلجوق‌نامه. تهران: کلالة خاور.
19. همايي، جلال‌الدين (1371) فنون بلاغت و صناعات ادبي. تهران: هما.
20. Genett, Gerard (1997) Palimpsests: Literature in the Second Degree, translated by Channa Newman and Claude Doubinsky, Lincoln, University of Nebraska Press.



XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
سال 30، شماره 92 - ( 3-1401 ) برگشت به فهرست نسخه ها