|
۱. احمدی، سیروس و محمدحسین نیکداراصل (۱۳۹۱) «تحلیلی بر قشربندی اجتماعی در گلستان». مجلۀ تاریخ ادبیات. شمارة ۳/۷۱: ۵ـ۱۸. ۲. استوری، جان (۱۳۹۷) مطالعات فرهنگی دربارۀ فرهنگ عامه. ترجمۀ حسین پاینده. تهران: آگه. ۳. بشيريه، حسين (۱۳۷۹) نظريههاي فرهنگ در قرن بيستم. تهران: آينده‌پويان. ۴. بیانی، شیرین (۱۳۷۱) دین و دولت در ایران عهد مغول. جلد دوم. تهران: مرکز نشر دانشگاهی. ۵. پارسانیا، حمید و ظاهر یوسفی (۱۳۹۵) «بررسی انتقادی مقاومت در اندیشۀ میشل فوکو». معرفت فرهنگی اجتماعی. سال هفتم. شمارة ۳ (۲۷): ۴۷-۷۲. ۶. جنید شیرازی، معین‌الدین (۱۳۲۸) تذکرۀ هزارمزار. به تصحیح نورانی وصال. شیراز: کتابخانۀ احمدی. ۷. جوینی، عطاملک‌بن‌محمد (۱۳۸۷) تاریخ جهانگشای جوینی. تصحیح محمدبنعبدالوهاب قزوینی. تهران: هرمس. ۸. جوینی، عطاملک‌بن‌محمد (۱۳۹۱) تاریخ جهانگشای جوینی. تصحیح محمدبنعبدالوهاب قزوینی. تهران: نگاه. ۹. حافظ، خواجه شمس‌الدین محمد (۱۳۶۲) غزلیات. تصحیح پرویز ناتل خانلری. تهران: خوارزمی. ۱۰. دریفوس، هیوبرت و پل رابینو (۱۳۷۹) میشل فوکو، فراسوی ساختگرایی و هرمنوتیک. ترجمۀ حسین بشیریه. تهران: نی. ۱۱. دلوز، ژيل (۱۳۹۲) فوکو. ترجمۀ نيکو سرخوش و افشين جهانديده. تهران: ني. ۱۲. دهستانی، حسین‌بن‌اسعد (۱۳۵۴) ترجمۀ فرج بعد از شدت. تصحیح اسماعیل حاکمی. تهران: بنیاد فرهنگ ایران. ۱۳. راثی تهرانی، حبیب (۱۳۸۸) «نظریۀ هژمونی آنتونیو گرامشی». علوم اجتماعی. شمارة ۱۶: ۹۹-۱۰۸. ۱۴. زاکانی، عبید (۱۳۴۲) کلیات عبید زاکانی. به‌کوشش پرویز اتابکی. تهران: زوار. ۱۵. زرکوب شیرازی، ابوالعباس (۱۳۵۰) شیرازنامه. تصحیح بهمن کریمی. تهران: کتابخانههای احمدی و معرفت شیرازی. ۱۶. زرینکوب، عبدالحسین (۱۳۴۴) ارزش میراث صوفیه. تهران: آریا. ۱۷. سايمونز، جان (۱۳۹۰) فوکو و امر سياسی. ترجمۀ کاوه حسينزاده راد. تهران: رخداد نو. ۱۸. سعدی، مصلح‌بن‌عبدالـله (۱۳۷۵) بوستان. تصحیح غلامحسین یوسفی. تهران: خوارزمی. ۱۹. سعدی، مصلح‌بن‌عبدالـله (۱۳۸۴) گلستان. تصحیح غلامحسین یوسفی. تهران: خوارزمی. ۲۰. سعدی، مصلح‌بن‌عبدالـله (۱۳۸۵) کلیات. تصحیح محمدعلی فروغی. تهران: هرمس. ۲۱. سهروردی، شیخ شهاب‌الدین (۱۳۶۴) عوارف‌المعارف. به‌اهتمام قاسم انصاری. تهران: علمی و فرهنگی. ۲۲. س‍ی‍وطی، ع‍ب‍دال‍رح‍م‍ن‌ب‍ن‌‌اب‍ی‌ب‍ک‍ر (۱۴۲۹) الجامع‌الصغیر فی احادیث البشیر النذیر. بیروت: دارالفکر. ۲۳. شمیسا، سیروس (۱۳۸۹) «یک روایت از دو شکست: بحثی در روایت فردوسی و سعدی از شکست ایران از تازیان و مغولان». سعدیشناسی. شمارة ۱۳: ۱۱-۱۹. ۲۴. شفیعی‌کدکنی، محمدرضا (۱۳۹۲) زبان شعر در نثر صوفیه. تهران: سخن. ۲۵. شهرستانی، محمد‌بن‌عبدالکریم (۱۴۱۵) ملل و نحل. بیروت: دارالمعرفه. ۲۶. صاحبی نخجوانی، هندوشاه (۱۳۱۳) تجارب السلف. تصحیح عباس اقبال. تهران: مطبعۀ فردین. ۲۷. طوسی، خواجه نصیرالدین (۱۳۱۸) آغاز و انجام. شیراز: کتابفروشی جهان‌نما. ۲۸. طوسی، خواجه نصیرالدین (۱۳۵۶) اخلاق ناصری. تصحیح مجتبی مینوی و علیرضا حیدری. تهران: خوارزمی. ۲۹. عراقی همدانی، فخرالدین ابراهیم (۱۳۳۸) دیوان عراقی. به‌کوشش سعید نفیسی. طهران: کتابخانۀ سنایی. ۳۰. غزالی طوسی، ابوحامد محمد (۱۳۱۷) نصیحة‌الملوک. تصحیح جلال‌الدین همایی. تهران: چاپخانۀ مجلس طهران. ۳۱. غزالی طوسی، ابوحامد محمد (۱۳۳۸) اعترافات غزالی (المنقذ من الضلال). ترجمۀ زین‌الدین کیایی‌نژاد. تهران: بی‌نا. ۳۲. غزالی طوسی، ابوحامد محمد (۱۳۸۰) کیمیای سعادت. به‌کوشش حسین خدیوجم. تهران: علمی و فرهنگی. ۳۳. غنی، قاسم (۱۳۸۸) تاریخ تصوف در اسلام و تطورات و تحولات مختلفۀ آن از صدر اسلام تا عصر حافظ. تهران: زوار. ۳۴. فرکلاف، نورمن (۱۳۷۹) تحلیل انتقادی گفتمان. گروه مترجمان. تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها. ۳۵. فوکو، ميشل (۱۳۸۶) اراده به دانستن. ترجمۀ نيکو سرخوش و افشين جهانديده. تهران: ني. ۳۶. فوکو، ميشل (۱۳۸۹) تئاتر فلسفه. ترجمۀ نيکو سرخوش و افشين جهانديده. تهران: ني. ۳۷. فوکو، ميشل (۱۳۹۰) بايد از جامعه دفاع کرد. ترجمۀ رضا نجف‌زاده. تهران: رخداد نو. ۳۸. فیشر، ویلیام بین (۱۳۸۶) تاریخ ایران کمبریج. ترجمۀ تیمور قادری. تهران: امیرکبیر. ۳۹. فیوری، جوزپه (۱۳۶۰) آنتونیو گرامشی، زندگی مردی انقلابی. ترجمۀ مهشید امیرشاهی. تهران: خوارزمی. ۴۰. کسروی، احمد (۱۳۲۲) صوفیگری. بیجا: پیمان. ۴۱. گرامشی، آنتونیو (۱۳۶۰) ستمگران و ستمبران. ترجمۀ وارتان میکائیلیان. تهران: فرهنگ نوین. ۴۲. گرامشی، آنتونیو (۱۳۷۷) دولت و جامعۀ مدنی. ترجمۀ عباس میلانی. تهران: جاجرمی. ۴۳. لوئی، الحبیب (۱۳۹۷) «بازنگری در مفهوم سابالترن (فرودستان) از گرامشی تا اسپیواک: تحولات تاریخی و کاربردهای جدید». تاریخ نو. ترجمۀ رضا الوندی. سال هشتم. شمارۀ ۲۵: ۱۴-۳. ۴۴. محقق، مهدی (۱۳۳۹) «قلمرو سعدی». راهنمای کتاب. سال دوم. شمارة ۱۱: ۲۱۲-۲۲۵. ۴۵. محقق، مهدی (۱۳۵۰) «سعدی و قضا و قدر». کنگرة جهانی سعدی و حافظ. شیراز: ۱۹ـ۴۲. ۴۶. محمدبن‌منور (۱۳۸۱) اسرارالتوحید فی مقامات الشیخ ابی‌سعید. تصحیح محمدرضا شفیعی‌کدکنی. تهران: آگاه. ۴۷. ملک‌مرزبان، مهسا و مرجان فردوسی (۱۳۹۱) «گفتمان حکومتی سعدی». پژوهشنامۀ علوم سیاسی. سال هفتم. شمارۀ ۳: ۷-۴۰. ۴۸. ملک‌مرزبان، مهسا و مرجان فردوسی (۱۳۹۳) «تحليل انتقادي گفتمان صوفيانه در گلستان سعدي». كهننامۀ ادب پارسي. پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي. سال پنجم. شمارۀ ۳: ۸۷ـ۱۲۰. ۴۹. مستوفی قزوینی، حمداللـه (۱۳۶۴) تاریخ گزیده. به‌کوشش عبدالحسین نوایی. تهران: امیرکبیر. ۵۰. میلانی، عباس (۱۳۸۷) تجدد و تجددستیزی در ایران. تهران: اختران. ۵۱. نيچه، فريدريش (۱۳۷۷) ارادة قدرت. ترجمة مجید شريف. تهران: جامي. ۵۲. ون‌دایک، تئون ای (۱۳۷۷) «اقتدار، گفتمان و دسترسی». برگردان مجید خسروی‌نیک. گفتمان. شمارة ۲: ۷۳-۱۰۲. ۵۳. همدانی، رشیدالدین فضل‌اللـه (۱۳۷۳) جامع‌التواریخ. تصحیح محمد روشن و مصطفی موسوی. تهران: البرز. ۵۴. یارمحمدی، لطفاللـه (۱۳۸۳) گفتمان‌شناسی رایج و انتقادی. تهران: هرمس. 55. Boyle. J. A. (Ed) (1968) the Cambridge History of Iran (V5). United States of America: The Cambridge University Press. [ DOI:10.1017/CHOL9780521069366] 56. Fairclough. Norman (1992) Discourse and Social Change, London: Polity Press in Association with Blackwell Publishing Ltd. 57. Fairclough, Norman (2001) Language and Power. England: Pearson education limited. 58. Gramsci A (1971) Selections from the Prison Notebooks, edited and translated by Quintin Hoare and Geoffrey Nowell Smith. London: Lawrence and Wishart. 59. Halliday, Michael Alexandre Kikwood and Christian Matthiessen (2004) an Introduction to Functional Grammar, 3rd Ed, and London: Arnold. 60. Leitch, Vincent B (Ed) (2010) the Norton Anthology of Theory and Criticism. United States of America. W. W. Notron & Company. 61. Schimmel, Anne Marie (1975) Mistical Dimension of Islam. United States of America: The University of North Carolina Press.
|
صاحب امتیاز و ناشر
