|
۱. آرين¬پور، يحيي (۱۳۸۰) زندگي و آثار هدايت. تهران: زوار. ۲. اسپينکز، لي (۱۳۹۲) فردريش نيچه. ترجمة رضا ولي‌ياري. چاپ دوم. تهران: مرکز. ۳. اسحاق¬پور، يوسف (۱۳۹۶) بر مزار صادق هدايت. ترجمة باقر پرهام. تهران: فرهنگ جاويد. ۴. آگامبن، جورجو (۱۳۹۱) زبان و مرگ. ترجمة پويا ايماني. چاپ دوم. تهران: مرکز. ۵. آگامبن، جورجو (۱۳۹۷) کودکي و تاريخ. ترجمة پويا ايماني. چاپ چهارم. تهران: مرکز. ۶. آلن، گراهام (۱۳۹۴) رولان بارت. ترجمة پيام يزدانجو. چاپ سوم. تهران: مرکز. ۷. الياده، ميرچا (۱۳۹۷) در پي سرچشمه¬هاي اديان. ترجمة مينا غرويان. تهران: پارسه. ۸. اميرخانلو، مهدي (۱۳۹۳) موناليزاي ادبيات. تهران: نيلوفر. ۹. ايستوپ، آنتوني (۱۳۹۷) ناخودآگاه. ترجمة شيوا رويگران. چاپ هشتم. تهران: مرکز. ۱۰. بوتبي، ريچارد (۱۳۹۵) فرويد در مقام فيلسوف. ترجمة سهيل سُمّي. چاپ پنجم. تهران: ققنوس. ۱۱. بيلسکر، ريچارد (۱۳۹۱) انديشة يونگ. ترجمة حسين پاينده. چاپ چهارم. تهران: فرهنگ جاويد. ۱۲. پاينده، حسين (۱۳۸۹) داستان کوتاه در ايران. جلد دوم. تهران: نيلوفر. ۱۳. پرستش، شهرام (۱۳۹۰) روايت نابودي ناب. تهران: ثالث. ۱۴. پشو، ميشل (۱۳۹۷) تحليل گفتمان سياسي. ترجمة امير رضايي¬پناه و محمدرضا تاجيک. چاپ دوم. تهران: تيسا. ۱۵. پيپين، رابرت¬بي (۱۳۹۸) ايدئاليسم هگل. ترجمة سيدمسعود حسيني. تهران: کرگدن. ۱۶. تسليمي، علي (۱۳۹۳) پيام هدايت. تهران: کتاب آمه. ۱۷. تسليمي، علي (۱۳۹۹) بوف‌کور در سايه¬روشن قرن. تهران: ماه و خورشيد. ۱۸. جابري، طالب (۱۳۹۷) هستي و زبان در انديشة هايدگر. تهران: ققنوس. ۱۹. جابري، طالب (۱۳۹۸) جهان و زبان در انديشة ويتگنشتاين. تهران: ققنوس. ۲۰. جاويد، رضا (۱۳۸۸) صادق هدايت، تاريخ و تراژدي. تهران: ني. ۲۱. جلاله‌وند آلکانی، مجيد (۱۳۹۶) «راوي بوف‌کور، در زنجير دال‌هاي بي¬پايان نظم نمادين». پژوهشنامة نقد ادبی و بلاغت. دورة ششم. شمارة ۱: ۱۵۹-۱۷۷. ۲۲. جورکش، شاپور (۱۳۷۸) زندگي، عشق و مرگ از ديدگاه صادق هدايت. تهران: آگاه. ۲۳. حيدری، فاطمه؛ و ميثم فرد (۱۳۹۲) «خوانش لاکانی روان‌پريشی رمان بوف‌کور». پژوهش ادبيات معاصر جهان. دورة ۱۸. شمارة ۲: ۴۳-۶۱. ۲۴. رانک، اتو (۱۳۹۷) همزاد. ترجمة سبا مقدم. چاپ دوم. تهران: افکار. ۲۵. رويل، نيکلاس (۱۳۹۵) ژاک دريدا. ترجمة پويا ايماني. چاپ دوم. تهران: مرکز. ۲۶. ژيژک، اسلاوي (۱۳۹۶) ارغنون، روانکاوي ۲. ترجمة مازيار اسلامي. چاپ ششم. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي. ۲۷. ژيژک، اسلاوي (۱۳۹۹) چگونه لاکان بخوانيم. ترجمة علي بهروزي. تهران: ني. ۲۸. شفيعی‌کدکنی، محمدرضا (۱۳۹۰) با چراغ و آيينه. تهران: سخن. ۲۹. شميسا، سيروس (۱۳۸۳) داستان يک روح. چاپ ششم. تهران: فردوس. ۳۰. صنعتي، محمد (۱۳۸۰) صادق هدايت و هراس از مرگ. تهران: مرکز. ۳۱. علي، بختيار (۱۳۹۵) آيا با لاکان ميتوان انقلابي بود. ترجمة سردار محمدي. چاپ دوم. تهران: افراز. ۳۲. فرکلاف، نورمن (۱۳۹۹) تحليل گفتمان انتقادي. ترجمة روح‌الـله قاسمي. تهران: انديشة احسان. ۳۳. فروم، اريک (۱۳۹۴) آناتومي ويران¬سازي انسان. ترجمة احمد صبوري. چاپ چهارم. تهران: آشيان. ۳۴. فرهادپور، مراد (۱۳۹۷) شعر مدرن. چاپ چهارم. تهران: بيدگل. ۳۵. فرويد، زيگموند (۱۳۸۹) ناخوشايندي¬هاي فرهنگ. ترجمة اميد مهرگان. چاپ چهارم. تهران: گام نو. ۳۶. فرويد، زيگموند (۱۳۹۷) روان‌شناسي توده¬ا¬ي و تحليل اگو. ترجمة سايرا رفيعي. چاپ پنجم. تهران: ني. ۳۷. فوکو، ميشل (۱۳۹۹) اين يک چپق نيست. ترجمة ماني حقيقي. چاپ چهاردهم. تهران: مرکز. ۳۸. کانت، ايمانوئل (۱۳۹۷) نقد قوة حکم. ترجمة عبدالکريم رشيديان. چاپ يازدهم. تهران: ني. ۳۹. کديور، ميترا (۱۳۹۶) مکتب لاکان. چاپ چهارم. تهران: اطلاعات. ۴۰. کلارک، تيموتي (۱۳۹۲) مارتين هايدگر. ترجمة پويا ايماني. چاپ دوم. تهران: مرکز. ۴۱. مالپاس، سايمون (۱۳۹۳) ژان فرانسوا ليوتار. ترجمة بهرنگ پورحسيني. چاپ دوم. تهران: مرکز. ۴۲. مايزر، توني (۱۳۸۵) اسلاوي ژيژک. ترجمة احسان نوروزي. تهران: مرکز. ۴۳. مختاري، محمد (۱۳۹۲) انسان در شعر معاصر. چاپ چهارم. تهران: توس. ۴۴. مک‌آفي، نوئل (۱۳۹۲) ژوليا کريستوا. ترجمة مهرداد پارسا. چاپ دوم. تهران: مرکز. ۴۵. ميلز، سارا (۱۳۹۲) ميشل فوکو. ترجمة مرتضي نوري. چاپ دوم. تهران: مرکز. ۴۶. ميلز، کاترين (۱۳۹۳) فلسفة آگامبن. ترجمة پويا ايماني. تهران: مرکز. ۴۷. نيکبخت، محمود (۱۳۹۵) بوطيقاي بوف‌کور. تهران: گمان. ۴۸. هاسه، اولريش؛ و ويليام لارج (۱۳۹۵) موريس بلانشو. ترجمة رضا نوحي. چاپ دوم. تهران: مرکز. ۴۹. هدايت، صادق (۱۳۵۱) بوف‌کور. چاپ چهاردهم. تهران: اميرکبير. ۵۰. همايون¬کاتوزيان، محمدعلي (۱۳۷۳) دربارة بوف‌کور هدايت. تهران: مرکز. ۵۱. هومر، شون (۱۳۹۶) ژاک لاکان. ترجمة محمدعلي جعفري و سيدمحمدابراهيم طاهايي. چاپ پنجم. تهران: ققنوس. ۵۲. ياوري، حورا (۱۳۸۷) روانکاوي و ادبيات. تهران: سخن.
|
صاحب امتیاز و ناشر
