[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
آمار نشریه::
::
شناسنامه نشریه
..
پایگاه‌های نمایه‌کننده

  AWT IMAGE   AWT IMAGE 
 AWT IMAGE   AWT IMAGE 
   

   

..
پایگاه‌های اجتماعی
     
ACADEMIA
 
..
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
نظرسنجی
نظر شما در مورد عملكرد دوفصلنامه زبان و ادبيات فارسي چيست؟
عالي
خوب
متوسط
ضعيف
   
..
:: جلد 31، شماره 94 - ( 3-1402 ) ::
جلد 31 شماره 94 صفحات 308-281 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی ویژگی‌های طنز مجموعه پویانمای «دیرین‌دیرین» با استفاده از نظریه عمومی طنز کلامی
حامد نوروزی* 1، ستاره عبقری2 ، سید محمد حسین قریشی2
1- دانشگاه دولتی بیرجند ، hd_noruzi@birjand.ac.ir
2- دانشگاه دولتی بیرجند
چکیده:   (3877 مشاهده)
مجموعه پویانمای «دیرین‌دیرین» یکی از موفق‌ترین مجموعه­‌های پویانمای طنز بزرگسال است که به موضوعات مختلف جامعه نگاهی انتقادی دارد و مخاطبان فراوانی جذب کرده است. در این مقاله، نگارندگان در پی تحلیل عوامل طنزآفرین در این پویانما بوده‌­اند. تحلیل حاضر با استفاده از نظریه عمومی طنز کلامی انجام شده است. این نظریه طنز را با استفاده از شش منبع: دانش تقابل انگاره‌­ها، شگرد منطقی، هدف، موقعیت، شیوه روایت، و زبان بررسی می‌کند. به‌این‌منظور، 65 قسمت از این مجموعه به‌صورت گزینشی انتخاب و براساس نظریه عمومی طنز کلامی تحلیل شده است. براساس نتایج به‌دست‌آمده در قسمت­‌های بررسی‌­شده، منابع تقابل انگاره (میانگین 27/2%)، شگرد منطقی (میانگین 61/2%)، شیوه روایت، و زبان در تمام قسمت‌­ها یافت شد و در بخش موقعیت 75 درصد از قسمت‌های تحلیل‌شده دارای موقعیتی بودند که خود خالق طنز بوده­ است. در بخش منبع دانش، 23 قسمت دارای هدف انتقادی و 43 قسمت دارای هدف آموزشی برآورد شد. براساس یافته‌های این تحقیق، منابع دانش تقابل انگاره‌ها، شگرد منطقی، و زبان مهم‌­ترین عوامل خلق طنز در این مجموعه محسوب می‌­شوند.
 
واژه‌های کلیدی: مجموعه پویانمای «دیرین‌دیرین»، نظریه عمومی طنز کلامی، تقابل انگاره‌ها، شگرد منطقی، شیوه روایت، موقعیت، زبان.
متن کامل [PDF 5038 kb]   (1037 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: زبان شناسی
فهرست منابع
1. اخوت، احمد (1371). نشانه¬شناسي مطايبه. اصفهان: فردا.
2. براتي¬جوآباد، اعظم (1388). بررسي شاخص¬هاي طنز راديويي: تحليل زبان‌شناختي برنامه‌هاي طنز شبکه¬هاي راديويي ايران و جوان. پايان¬نامة کارشناسي‌ارشد. دانشکدة صداوسيماي جمهوري اسلامي ايران.
3. بزرگ¬مقام، حنانه (1388). بررسي سازوکار طنز در شعر کودک از نقطه‌نظر معني¬شناسي. پايان¬نامة کارشناسي‌ارشد. دانشگاه پيام¬نور تهران.
4. تلياني، عليرضا (1395). ديرين‌ديرين مجموعه‌اي از ايده تا ثروت. خبرگزاري ايسنا. کد خبر: 95081007167. 10 آبان.
5. حسيني، ميرهادي (1397). طنزپردازان مشروطه‌خواه: معماران تاريخ ايران جديد. زبان و ادبيات فارسي دانشگاه خوارزمي. دورة بيست‌وششم. شمارة 84: 73-96.
6. شريفي، شهلا؛ و کرامتي¬يزدي، سريرا (1388). بررسي طنز منثور در برخي از مطبوعات رسمي کشور براساس نظرية عمومي طنز کلامي. زبان و ادب فارسي دانشگاه علامه طباطبائي. شمارة 42: 110-131.
7. شريفي، شهلا؛ و کرامتي¬يزدي، سريرا ( 1389). معرفي نظرية انگارة معنايي طنز و بررسي ايرادات آن برمبناي داده¬هاي زبان فارسي. پژوهش¬هاي زبان و ادبيات تطبيقي. دورة اول. شمارة 2: 109-89.
8. مشرف، مريم (1385). هنجارگريزي اجتماعي در زبان صوفيه. زبان و ادبيات فارسي دانشگاه خوارزمي. دورة چهاردهم. شمارة 52 و 53: 135-149.
9. Attardo, Salvatore & Ruch, Willibald & Raskin, Victor (1993). Toward an Empirical Verification of the General Theory of Verbal Humor. International Journal of Humor Research 6(2):123-136. [DOI:10.1515/humr.1993.6.2.123]
10. Attardo, Salvatore (2001). Humorous texts: A Semantic and Pragmatic Analysis. Berlin and New York: Mouton de Gruyter. [DOI:10.1515/9783110887969]
11. Attardo, Salvatore & Hempelmann, Christian F & Di Maio, Sara (2002). Script Opposition and Logical Mechanisms: Modeling Incongruities and Their Resolution. International Journal of Humor Research, 15(1), (3-46). [DOI:10.1515/humr.2002.004]
12. Attardo, Solvatore (1994). Linguistic Theories of Humor. Berlin and New York: Mouton de Gruyter.
13. Bergson, Henri (1911). Laughter; an essay on the meaning of the comic. (C. Brereton & F. Rothwell, Trans.). Macmillan. [DOI:10.1037/13772-000]
14. Dynel, Marta (2013). A View on Humour Theory. Amsterdam and Philadelphia: John Benjamins Publishing Company. [DOI:10.1075/thr.1.00intro]
15. Eyre, Shona Ruth (2015). It's a Funny Old World: The Construction of Possible Worlds in Jokes and Stand-up Comedy. Master of art thesis. Kent: The University of Kent.
16. Gruner, Charles, R. (2000). The Game of Humor. New Brunswick and London: Transaction Publishers
17. Hamilton, Theresa (2013). Humorous Structure of English Narrative. Cambridge, England: Cambridge Scholars Publishing.
18. Kulka, Tomáš (2007). The incongruity of incongruity theories of humor. Organon F: Medzinárodný Časopis Pre Analytickú Filozofiu 14 (3): 320-333.
19. Magnotta, Elizabeth & Strohl, Alexandra (2011). A Linguistic Analysis of Humor: A Look at Seinfeld. The Working Papers of the Linguistics Circle of University of Victoria (126-135).
20. Modarresi, Bahrām & Ghafourisāleh, Golnāz (2013). Linguistic Analyses of Verbal Humor in Persian. IRJABS: International Research Jounal of Applied and Basic Sciences. Vol. 4 (2792-2795).
21. Mulder, M, P & Nijholt, A (2004). Humor Research: State of Art. Netherland: University of Twente.
22. Paulos, john Allen (1980). Mathematics and humor: a study of logic of humor. London and Chicago: The University of Chicago Press.
23. Piltan, Mehrnaz (2010). A Study of Humor Translation: A Linguistic and Cultural Approach. Thesis. Iran: Allameh Tabataba'i University.
24. Schwarz, Jeannine (2010). Linguistic Aspects of Verbal Humor in Stand-up Comedy. PhD Dissertation.Germany: University of Saarlandes
25. Vaid, Iyotsna & Hull, Rachel & Heredia, Roberto & Gerkens, David & Martinez, Francisco (2003). Getting a Joke: The Time Course of Meaning Activation in Verbal Humor. Journal of Pragmatics. 35 (1431-1449). [DOI:10.1016/S0378-2166(02)00184-4]
26. Talyāni, Ali Rezā (2016). "Dirin Dirin" Animation Series of Ideas and Wealth". ISNA News. Code news: 95081007167 [in Persian]
27. Barāti Joābād, Azam (2008). A Survey of Radio Humor Parameters: Linguistic Analysis of Comedy Programs on Iran and Young Radio. Master of Art Thesis. Broadcasting of the Islamic Republic of Iran Department [in Persian].
28. Bozorg Maghām, Hannāneh (2010). Investigating the Mechanism of Humor in Children's Poetry From a Semantic Point of View (age groups A, B, C). Master of Art Thesis. Payām-e Nour University of Tehrān [in Persian].
29. Hosseini, Mir Hādi (2018). Constitutionalist Satirists: The Makers of Modern Iranian History. Persian Language and Literature of Khārazmi University. Volume: 26, Issue 84(73-96) [in Persian].
30. Okhovvat, Ahmad (1992). The Typology of Verbal Humor. Isfahān: Fardā [in Persian].
31. Musharraf, Maryam (2006). Deviation from Social Norms in Sufis Language. Persian Language and Literature of Khārazmi University. Volume: 52&53, Issue 14(135-149) [in persian].
32. Sharifi, Shahlā & Kerāmati Yazdi, Sarirā (2009). A Survey on The Prose Humor in Some of the Persian Official Humor Press Based on The General Theory of Verbal Humor. Persian Language and Literature of Allameh University. Issue 42 (110-131) [in Persian].
33. Sharifi, Shahlā & Kerāmati Yazdi, Sarirā (2010). An Intoduction of the Semantic Script Theory of Humor and The Study of Its Weaknesses on the Basis of Persian Language Data. Language Related Research (Comparative Language and Literature Research) Volume:1, Issue 2 (89-109) [in Persian].
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA



XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Noruzi H, Abghari S, Ghoreishi S M H. Investigating the Humorous Features of “Dirin Dirin” Animation Series Using the General Theory of Verbal Humor. Persian Language and Literature 2023; 31 (94) :281-308
URL: http://jpll.khu.ac.ir/article-1-4096-fa.html

نوروزی حامد، عبقری ستاره، قریشی سید محمد حسین. بررسی ویژگی‌های طنز مجموعه پویانمای «دیرین‌دیرین» با استفاده از نظریه عمومی طنز کلامی. زبان و ادبيات فارسی. 1402; 31 (94) :281-308

URL: http://jpll.khu.ac.ir/article-1-4096-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 31، شماره 94 - ( 3-1402 ) برگشت به فهرست نسخه ها
دوفصلنامه  زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی Half-Yearly Persian Language and Literature
Persian site map - English site map - Created in 0.09 seconds with 42 queries by YEKTAWEB 4666