|
۱. آل احمد، م. (۱۳۷۷) سوررئاليسم انگارة زيبايي‌شناسي. تهران: نشانه. ۲. احمدي، بابک (۱۳۷۸) چهار گزارش از تذكرة‌الاولياء عطار. تهران: مرکز. 3. ـــــــ (1381) هايدگر و تاريخ هستي. تهران: مرکز. ۴. ادونيس (۱۳۸۵) تصوف و سوررئاليسم. ترجمة حبيب‌الـله عباسي. تهران: سخن. ۵. جورج، امري (۱۳۷۲) ژرژ لوکاچ. ترجمة عزتالله فولادوند. تهران: ثمر. ۶. خرقانی، ابوالحسن (۱۳۸۸) نوشته بر دريا، از ميراث عرفانی ابوالحسن خرقانی. به‌کوشش محمدرضا شفيعی کدکنی. تهران: سخن. ۷. ريد، هربرت (۱۳۶۲) فلسفة هنر معاصر. ترجمة محمدتقي فرامرزي. تهران: نگاه. 8. ـــــــ (1353) هنر امروز. ترجمة سروش حبيبي. تهران: اميرکبير. 9. ـــــــ (1352) هنر و اجتماع. ترجمة سروش حبيبي. تهران: اميرکبير. ۱۰. زرين‌كوب، عبدالحسين (۱۳۶۲) ارزش ميراث صوفيه. تهران: اميركبير. ۱۱. ستيس، و. ت. (۱۳۷۲) فلسفة هگل. ترجمة حميد عنايت. تهران: آموزش انقلاب اسلامي. ۱۲. سهلگي، محمدبن‌علي (۱۳۸۴) دفتر روشنايي، از ميراث عرفاني بايزيد بسطامي. ترجمة محمدرضا شفيعي‌کدکني، تهران: سخن. ۱۳. شفيعي‌كدكني، محمدرضا (۱۳۸۲) زبان شعر در نثر صوفيه. تهران: سخن. 14. ـــــــ (1367) هزارة دوم آهوي کوهي. تهران: سخن. ۱۵. طه عمر، فائز (۲۰۰۴) النثر الصوفي. بغداد: دارالشؤون الثقافية. ۱۶. عامر، حسن (۱۹۹۴) التصوف الاسلامي. بيروت: مؤسسة زين‌الدين للطباعة و النشر. ۱۷. فاولي، والاس (۲۰۱۱) عصر السريالية. ترجمة خالده سعيد. دمشق: دارالتكوين. ۱۸. فتوحي، محمود (۱۳۸۶) بلاغت تصوير. تهران: سخن. ۱۹. كفافي، محمد عبدالسّلام (۱۳۸۲) ادبيات تطبيقي. ترجمة سيدحسين سيدي. مشهد: به‌نشر. ۲۰. لوئيس بونوئل (۱۳۷۱) با آخرين نفس‌هايم. ترجمة علي اميني. تهران: هوش و ابتكار. ۲۱. معين، محمد (۱۳۸۳) فرهنگ فارسی. تهران: اميرکبير. ۲۲. همايون کاتوزيان، محمدعلی (۱۳۹۲) ايرانيان، دوران باستان تا دورة معاصر. ترجمة حسين شهيدي. تهران: مرکز.
|
صاحب امتیاز و ناشر
