۱. انصاري، منصور (۱۳۸۴) دموکراسي گفتوگويي. تهران: مرکز. ۲. باختين، ميخائيل (۱۳۸۱) سوداي مکالمه، خنده، آزادي. ترجمة محمدجعفر پوينده. چاپ دوم. تهران: چشمه. ۳. باختين، ميخائيل (۱۳۹۰) تخيل مکالمه¬اي: جستارهايي دربارة رمان. ترجمة رؤيا آذرپور. تهران: ني. ۴. براهني، رضا (۱۳۶۸) قصه¬نويسي. چاپ چهارم. تهران: البرز. ۵. بي¬نياز، فتح¬الـله (۱۳۸۷) درآمدي بر داستان¬نويسي و روايتشناسي (با اشاره¬اي موجز به آسيبشناسي رمان و داستان کوتاه ايران). تهران: افراز. ۶. پوينده، محمدجعفر (۱۳۸۱) درآمدي بر جامعه¬شناسي ادبيات. تهران: چشمه. ۷. چوبک، صادق (۱۳۵۵) سنگ صبور. چاپ سوم. تهران: جاويدان. ۸. حسن¬زاده¬ ميرعلي، عبدالـله (۱۳۸۸) سير ناتوراليسم در ايران. سمنان: دانشگاه سمنان. ۹. حسن¬زاده¬ ميرعلي، عبدالـله (۱۳۹۲) صادق چوبک پيشتاز ناتوراليسم در ايران. سمنان: دانشگاه سمنان. ۱۰. طاهري، محمد و معصومه سپهري عسگر (۱۳۹۰) «بررسي شيوة بهکارگيري جريان سيال ذهن در سنگ صبور صادق چوبک». بوستان ادب. سال سوم. شمارة ۲: ۱۶۹-۱۹۰. ۱۱. عبداللهيان، حميد (۱۳۸۱) شخصيت و شخصيت¬پردازي در داستان معاصر. تهران: آن. ۱۲. غلامحسين¬زاده، غريب¬رضا و نگار غلامپور (۱۳۸۷) ميخائيل باختين، زندگي، انديشه¬ها و مفاهيم بنيادين. تهران: روزگار. ۱۳. مرکوش، کينگا (۱۳۸۰) «عالم سحرآميز سنگ صبور صادق چوبک و چند منبع اساطيري آن». در: ياد صادق چوبک. بهکوشش علي دهباشي تهران: ثالث. ۱۴. مقدادي، بهرام (۱۳۷۸) فرهنگ اصطلاحات ادبي از افلاطون تا عصر حاضر. تهران: فكر روز. ۱۵. مکاريک، ايرنا ريما (۱۳۸۴) دانشنامة نظرية ادبي معاصر. ترجمة مهران مهاجر و محمد نبوي. تهران: آگه. ۱۶. ميرعابديني، حسن (۱۳۸۰) صدسال داستاننويسي در ايران. جلد اول و دوم. چاپ سوم. تهران: چشمه.
|